Eurovision 2018

nickel

Administrator
Staff member
Κρίμα θα είναι να αφήσουμε να περάσει η φετινή διοργάνωση και να μη γράψουμε τίποτα. Η αλήθεια είναι ότι την τελευταία στιγμή προσπάθησα να ακούσω μερικά από τα φετινά τραγούδια και νομίζω ότι μου άρεσε μόνο του Βελγίου, που έμεινε απέξω την Τρίτη. Απέξω έμεινε και η Ελλάδα, που με έκανε να φτιάξω την απαραίτητη γελοιογραφία:









Eurovision-2018.jpg
 

nickel

Administrator
Staff member
Τα τραγούδια της Πέμπτης ήταν όλα σχεδόν αδιάφορα, εκτός από το τραγούδι του Rybak για τη Νορβηγία. Μέχρι τότε βρισκόταν στη δεύτερη θέση στα στοιχήματα. Σήμερα βλέπω ότι κατρακύλησε στην 9η θέση (να μάθει να βάζει μονολεκτικό τίτλο!), ενώ στη δεύτερη ξανανέβηκε το Ισραήλ. Μάχη της ανατολικής Μεσογείου απόψε;





eurobets.jpg
 
Θα χρειαστεί ν' ακούσω το ελληνικό τραγούδι κάποια στιγμή, χεχε. Έχω κάποια χρόνια που δεν βλέπω ημιτελικούς, αλλά τον τελικό δεν τον χάνω ποτέ.

Δεν ξέρω πόσο συνηθισμένο είναι να βλέπει κανείς τον διαγωνισμό σε συνθήκες τέτοιας απομόνωσης: δεν έχω ακούσει κανένα τραγούδι και καμία είδηση σχετικά με τα τραγούδια, τους τραγουδιστές και τα φαβορί. Έρχομαι εντελώς απροετοίμαστος.

Θα έπρεπε να με βάλουν σε κάποια κριτική επιτροπή.
 

SBE

¥
Κι εγώ το ίδιο, το πήρα χαμπάρι προχτές όταν μου ήρθε πρόσκληση να πάω σε φίλους να το δούμε μαζί. Το ελληνικό ακόμα δεν το έχω ακούσει, αλλά αν κρίνω από την εμφάνιση την κυρίας που έδωσε τη βαθμολογία από ΕΡΤ, μπορώ να φανταστώ τι χάλι ήτανε (ένα λεπτό είχε να μιλήσει όλο κι όλο και να πει τρία στάνταρ πράγματα, και κατάφερε να τονίσει λάθος μερικές λέξεις και να προφέρει άλλες σαν την κακή τους την ημέρα, οπότε φυσικά μας έφτιαξε τη διάθεση, μέχρι που σκεφτήκαμε ότι πληρώνουμε ΕΡΤ στα σπίτια μας στην Ελλάδα).
Τώρα, πίσω στα τραγούδια. Το αυστριακό λέει το είχαν προτείνει στο ΗΒ και αρνήθηκαν και μετά η ομάδα το πρότεινε στην Αυστρία. Και άλλα τέτοια. Που απλά σημαίνει ότι υπάρχει το επάγγελμα συνθέτης/ στιχουργός Γιουροβίζιον. Που σημαίνει ότι πλέον δεν έχουμε τα αστεία και τα ακραία άλλων εποχών. Στον τελικό περνάνε τραγούδια τα οποία είναι λίγο πολύ δοκιμασμένα κι έχουν περάσει από την κρησάρα. Το χτεσινό είχε πολλά χορευτικά κομμάτια που ενθουσιάζουν το κοινό, και στο τέλος κέρδισε ένα από τα πολλά χορευτικά, αυτό που σου έμενε περισσότερο και είχε και κοινωνικά νοήματα ώστε να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Είχαμε και τη ροκιά με το κραουντσέρφινγκ (Ουγγαρία), είχαμε και το οπερατικό μας (Εσθονία νομίζω).
Δεν παρατήρησα πολιτική ψηφοφορία όπως άλλες χρονιές, αν και ακούσαμε πολύ καθαρά το γιουχάισμα με το που εμφανίστηκε στην οθόνη η εκφωνήτρια απο Ρωσία, το οποίο ήταν γελοίο. Ομοίως γελοίο όταν η Ελλάδα έδωσε 12 πόντους στην Κύπρο, που όπως σχολίασε κι ο παρουσιαστής του ΜπιΜπιΣί, ούτως ή άλλως είχε πάρει πολλά δωδεκάρια από πολλούς άλλους, οπότε δεν έβγαζε μάτι όπως άλλες φορές. Γιατί δεν γιουχάρουν όταν οι Νορβηγοί ψηφίζουν Σουηδία, οι Σουηδοί τη Δανία, οι Δανοί τη Νορβηγία ή όταν Ολλανδία και Γερμανία αλληλοψηφίζονται κάθε χρόνο κλπ.; Μάλλον γιατί αυτοί που γιουχάρουν είναι από βόρεια Ευρώπη.
Σχετικά με το περιστατικό με το τραγούδι του ΗΒ: Ευτυχώς που ο δράστης είναι Άγγλος, αλλιώς θα είχαμε πρωτοσέλιδα WE WAS ROBBED και θα έλεγαν ότι αυτά τα έκανε η κακιά Ευρώπη λόγω Μπρέξιτ κι άλλες τέτοιες ανοησίες. Πάντως η τραγουδίστρια μια χαρά το χειρίστηκε.
Ο παρουσιαστής μας είπε «του χρόνου στο Τελ Αβιβ», η νικήτρια μας είπε «του χρόνου στην Ιερουσαλήμ», οπότε προβλέπω οι πολιτικές μάχες να έχουν ξεκινήσει ήδη, σαν επιπλέον ζήτημα στο θέμα των πρεσβειών.
Τίι αλλαγές θέλω να δω στο διαγωνισμό; Να φύγει η Αυστραλία, για γεωγραφικούς λόγους και γιατί στέλνουν βλακείες τραγούδια. Να επιστρέψουμε στη δίγλωσση εκφώνηση, θέλω να ακούω τα ντουζπουάντ μου. Να σταματήσει το καπέλωμα από κάθε λογής ακτιβιστική ομάδα. Η Γιουροβίζιον ανήκει σε όλους.
Θα ήθελα επίσης να βγει κάποια στιγμή ένα τραγούδι που να γίνει παγκόσμιο σουξέ, όπως γινόταν παλιά, αλλά αυτό δύσκολα θα το δούμε γιατί πλέον ο τρόπος που δουλεύει η δισκογραφία έχει αλλάξει και υπάρχει πολύ μεγαλύτερη έμφαση στο τοπικό.

Σημ. Πολιτικό σχόλιο: Δεν μπορέσαμε να μην σχολιάσουμε οι γυναίκες της παρέας που βλέπαμε το διαγωνισμό ότι μια χώρα που απαγορεύει τις εκτρώσεις δεν έχει κανένα πρόβλημα να δείχνει επί σκηνής ένα «γκέι λαβ στόρι» (όπως το περιγράψανε). Οι Ιρλανδοί, γκέι και στρέιτ, μια χαρά τα έχουν βρει μεταξύ τους για να καταπιέζουν τις γυναίκες.
 

nickel

Administrator
Staff member
Ωραία τα λες, SBE. Μόνο σε ένα σημείο θα διαφωνήσω: Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας πέρασε ανώδυνα λόγω του νέου γοργού συστήματος. Όποιος θέλει να μελετήσει τις διαφορές, μπορεί να το κάνει με την ησυχία του την επομένη. Π.χ. από Wikipedia ή άλλες σελίδες, π.χ. http://esctoday.com/165913/eurovision-2018-grand-final-split-results-released/

Διασκέδασα με τις διαφορές ανάμεσα στα στοιχηματικά προγνωστικά, την ψήφο των επιτροπών και την ψήφο του κοινού (όπου οι μελετητές μπορούν να διακρίνουν και το πιο ουσιώδες, πώς ψηφίζει το κοινό της κάθε χώρας — δεν είμαι μελετητής και δεν έψαξα να βρω τέτοια ανάλυση).

Το τελικό αποτέλεσμα (όχι των επιτροπών) με ικανοποίησε. Όχι πως θα με ενοχλούσε αν κέρδιζε η Κύπρος, αλλά το τραγούδι του Ισραήλ ήταν γουστόζικο και πρωτότυπο — θα το θυμόμαστε.

Το επεισόδιο με το ΗΒ δεν το πήρα χαμπάρι — κάπου αλλού θα κοίταζα. Το διάβασα στις ειδήσεις μετά. Πάντως, για άλλη μια φορά βεβαιωθήκαμε πως, ό,τι κι αν στείλει το Βασίλειο, στον πάτο θα βρεθεί:
2010: 25η θέση, 2011: 11η, 2012: 25η, 2013: 19η, 2014: 17η, 2015: 24η, 2016: 24η, 2017:15η, 2018: 24η.
 

SBE

¥
Θα διαφωνήσω ως προς τη διαφωνία σου. Το γιουχάισμα ακουγόταν πεντακάθαρα κι ας πέρναγαν γρήγορα οι εκφωνητές. Όσο για το πώς ψήφισαν οι διάφορες χώρες, το δωδεκάρι κοιτάζουμε μόνο, γιατί αυτό δίνεται για πολιτικούς λόγους, το δεκάρι πάει πάντα στον καλύτερο. Αυτό έχει να κάνει με το σύστημα της ψηφοφορίας, το οποίο είναι από τα πολύ καλά μελετημένα.
 

nickel

Administrator
Staff member
Παρεμπιπτόντως, η περιγραφή εδώ ήταν ικανοποιητική, χωρίς Καπουτζίδη αλλά με χιούμορ Καπουτζίδη. Ένα πράγμα που με ενόχλησε (εκτός από την προφορά του ονόματος του Ιρλανδού τραγουδιστή) ήταν ο «αυλός του Παν».


ΥΓ. Διαφώνησα με την επιστροφή στη δίγλωσση εκφώνηση. Έχει ταυτιστεί μέσα μου με την εποχή της νωχελικής ανακοίνωσης και των δέκα βαθμολογιών κάθε χώρας σε δύο γλώσσες, με οδοντογλυφίδες να κρατάνε τα μάτια μας ανοιχτά.
 

nickel

Administrator
Staff member
Στις ιστορικές δικές μου εποχές:

1967: Sandie Shaw, Puppet on a string
1969: Lulu, Boom-bang-a-bang
1976: Brotherhood of Man, Save your kisses for me

και, όπως διαβάζω:
1981: Bucks Fizz, Making your mind up
1997: Katrina and the Waves, Love shine a light
https://en.wikipedia.org/wiki/United_Kingdom_in_the_Eurovision_Song_Contest

Πάω να ακούσω αυτά τα τελευταία, γιατί δεν μου λένε κάτι οι τίτλοι. Αλλά αυτό εδώ είναι μεγάλη αγάπη:


 

nickel

Administrator
Staff member
Ανακάλυψα τεράστιες τρύπες στις ευρωβιζιονικές μου γνώσεις! (Ίσως να φταίει που τα τραγούδια είναι παντελώς αδιάφορα.)




 

SBE

¥
Όλα αδιάφορα της Αγγλίας, πάντως κερδίζουν κάθε δεκαετία περίπου. Δεδομένου ότι στέλνουν βλακείες συνήθως και πολύ είναι.
Τραγούδια που αναγνωρίζει κανείς από τη Γιουροβίζιον είναι κυρίως αυτά της δεκαετίας του '60 και του '70 που γίνονταν πανευρωπαϊκές επιτυχίες και τα ακούγαμε σε διάφορες γλώσσες. Αναγνωρίζω όταν τα ακούω του 72, του 74, του 75, του 77, του 78, του 80, του 87, του 95, του 98 και του 2006. Μάλλον η δεκαετία του '70 ήταν η χρυσή εποχή του διαγωνισμού.
 
Πολύ σπάνια θα τύχει να ακούσω στο ραδιόφωνο τραγούδι από τη Γιουροβίζιον, και ειλικρινά δεν θυμάμαι να είχα ποτέ άλλη εικόνα για τον διαγωνισμό. Κάποια πιο χορευτικά θα παίξουν στα κλαμπ, και μου έρχεται στο μυαλό το ρουμανικό «Tornero» του 2006, αλλά ο διαγωνισμός μοιάζει να υφίσταται σε έναν κόσμο ξέχωρο. Όχι ότι είναι κακό αυτό... Είναι ένα είδος θεάματος που δεν βλέπω αλλού, ίσως γιατί έχουν αλλάξει οι καιροί στα τηλεοπτικά σόου, ίσως από επιλογή. (Με τάλεντ σόου δεν ασχολούμαι άλλωστε.) Και ομολογώ ότι διασκέδασα πολύ με τη φετινή συμμετοχή της Μολδαβίας. (Όπως κάθε φάρσα, το χορευτικό του Φωκά Ευαγγελινού θα πρέπει να χρειάστηκε πολλές πρόβες, κρίνοντας από αυτό το βίντεο.)

Πάντως θα συμφωνήσω ότι δεν ακούγονται τόσες πατάτες όσες κάποτε· ακόμα και οι πιο εκκεντρικές συμμετοχές –άλλη κατηγορία– μοιάζουν πιο σπάνιες. Τα ουκρανικά ρομπότ θυμάμαι περισσότερο, και είναι από πότε; Α, το 2007, πάλι τότε περίπου. Και ξανά από το 2006, τη χρονιά που κέρδισαν οι Λόρντι, μου έμεινε περισσότερο απ' όλα αυτό:


Έδινα πανελλαδικές τότε, και το τραγουδούσα χαμηλόφωνα για να καλμάρω τα νεύρα μου. Βοήθησε λίγο.


ΥΓ: Όσον αφορά την ψηφοφορία, νομίζω άκουσα γιουχαΐσματα και όταν το Μαυροβούνιο έδωσε 12 βαθμούς στη Σερβία. Γενικώς έπεσε αρκετή αποδοκιμασία, μου έκανε εντύπωση.
 

nickel

Administrator
Staff member
Και ομολογώ ότι διασκέδασα πολύ με τη φετινή συμμετοχή της Μολδαβίας. (Όπως κάθε φάρσα, το χορευτικό του Φωκά Ευαγγελινού θα πρέπει να χρειάστηκε πολλές πρόβες, κρίνοντας από αυτό το βίντεο.)

Μου θύμισες το Noises Off του Μάικλ Φρέιν. Πάω να δω αν θα βρω την ταινία του '92.
 

SBE

¥
H αποδοκιμασία έχει γίνει πλέον συνήθεια τα τελευταία πεντέξι χρόνια και νομίζω ότι ξεκίνησε αρχικά σαν αποδοκιμασία προς τη Ρωσία, πιθανόν και με ενθάρρυνση από τους διοργανωτές.
Αυτό που μου φαίνεται αστείο είναι που δίνουν σημαίες διαφόρων χωρών στην είσοδο και σε μια φάση έδειχνε κάποιον να κάθεται πίσω από την κυπριακή αποστολή να κρατάει τη σημαία της Κύπρου ανάποδα, γιατί προφανώς ο άνθρωπος δεν ήξερε ούτε ποιας χώρας ήταν η σημαία (ή και να ήξερε, δεν ήξερε από γεωγραφία).
Του χρόνου πάντως θα έχει ενδιαφέρον. Πάω στοίχημα ότι η EBU ήδη τραβάει τα μαλλιά της με την Ιερουσαλήμ / Τελ-Αβίβ.
 
Last edited by a moderator:

Zazula

Administrator
Staff member
Κι ενδιαφέροντα στοιχεία από τα αποτελέσματα του τελεβότινγκ:


 
Top