Eurovision 2011

[drsiebenmal]

Επειδή οι άλλοι ντρέπονται να ξεκινήσουν τέτοιο νήμα και πάνε απλώς και μαγαρίζουν το παλιό για το 2009...

Ε, όχι λοιπόν! Ορίστε από τώρα νέο νήμα!

Την περσινή νικήτρια, Λένα Μάγερ-Λάντρουτ θα στείλουν οι Γερμανοί να «υπερασπιστεί» τον τίτλο της. Όλα αυτά συνδεδεμένα με νέες δημοσιοσχεσίτικες ιδέες:

Η Λένα θα τραγουδήσει ένα από τα δώδεκα υποψήφια τραγούδια, αυτό που θα διαλέξει το κοινό,

ενώ το CD κυκλοφορεί ήδη από σήμερα.

Και όλα αυτά, ενώ παράλληλα εξελίσσεται η διαφημιστική εκστρατεία της OPEL (είδαμε και εδώ) με κεντρικό πρόσωπο την Γερμανίδα τραγουδίστρια...

 

[nickel]

Καλημέρα. Ψηφίζω το μπιτάτο (από το 2:05). Πες μας ποιο θα διαλέξουν.

 

[Palavra]

Εμείς ποιον θα στείλουμε, ε;

 

[efi]

Ξέρω γω... Κανένα άλογο;

...έε

 

[Alexandra]

Ξέρω γω... Κανένα άλογο;

...έε

Χμμμ... Λες; Έχουμε πολλά σκυλιά στο τραγούδι πάντως.

 

[drsiebenmal]

Οι υποψήφιοι του ελληνικού τελικού

Και στον επίσημο ιστότοπο.

δεν ξέρω κανέναν...

 

[Zazula]

 

[Lexoplast]

Η Αντιγόνη Ψυχράμη είναι αδερφή του Απόστολου Ψυχράμη, ο οποίος είχε κερδίσει το διαγωνισμό του 2004 για το ποιος θα πάει στη eurovision, αλλά τελικά έστειλαν το Σάκη Ρουβά και ο Ψυχράμης + άλλοι 2 έκαναν backing vocals. Επίσης αδερφή τους είναι η Ειρήνη Ψυχράμη και η οικογένεια αν συνεχίσει έτσι θα γίνει franchise του επιπέδου των Κονιτόπουλων. Εδώ οι τρεις τους (κι άλλη μία που τους μοιάζει - τέταρτο αδέρφι;) ερμηνεύουν παλιές επιτυχίες κι εδώ εκδικούνται με μίσος τον Phil Collins.

 

[drsiebenmal]

Ορίστε και τα υποψήφια ελληνικά τραγούδια:

 

[SBE]

Αισθητική 70ς, ζειμπεκοραπ (μπορεί να προκύψει σουξέ εν Ελλάδι αυτό), αγγλική προφορά κλασσική Γιουροβίζιον (δεν καταλαβαίνω τίποτα), η Βαλάντα λέει μπαλάντα, απ'όλα έχει το μαγαζί.

 

[sunshine]

απ'όλα έχει το μαγαζί.

Και το απαραίτητο σκάνδαλο...

 

[Lexoplast]

Μισές δουλειές κάνουν οι σκανδαλοκυνηγοί. Κι ο Gregoire το έκλεψε από αυτό εδώ που βγήκε ένα χρόνο νωρίτερα. Αλλάζει ο καθένας 2 νότες και γίνεται σταρ.

 

[drsiebenmal]

Καλημέρα. Ψηφίζω το μπιτάτο (από το 2:05). Πες μας ποιο θα διαλέξουν.

Ψηφίζεις-κερδίζεις. ;)

Taken by a stranger

 

[daeman]

The final entry for the Europolice Song Contest​

 

[SBE]

Μια που είπαμε για τον κλέψαντα του κλέψαντος πιο πάνω, θυμήθηκα το

 

[drsiebenmal]

Με το εναλλακτικό… ραπ ζεϊμπέκικο «Watch my dance» ο Λούκας Γιώρκας και ο Stereo Mike πήραν το χρίσμα για να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στον διαγωνισμό της Eurovision που φέτος θα διεξαχθεί στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας. Το «Watch my dance» θα διαγωνιστεί στον Α ημιτελικό στις 10 Μαΐου, στις 12 Μαΐου θα γίνει ο Β ημιτελικός και στις 14 Μαΐου ο τελικός. (Πηγή)

 

[Count Baltar]

Ακούγοντας τα εφετινά τραγούδια ειλικρινά, μα ειλικρινά, νοστάλγησα τον Ρακιντζή.

 

[Anni]

Αυτό ήταν το μόνο που μου άρεσε.

 

[nickel]

Το ζεϊμπέκικο είναι πολύ καλό για εξαγωγή προϊόντος στη Eurovision και το πάντρεμα με χιπχόπ δεν είναι άσχημη ιδέα, αν και θα ήθελε αυτό το μισό λίγο περισσότερη τεστοστερόνη στην εκτέλεση για να μην υπολείπεται του άλλου μισού. Και ελπίζω στην εκτέλεση να μην έχουν γελοία ακροβατικά του είδους «κοίτα πώς κάνω τη βίδα».

 

[drsiebenmal]

Ασμα ελαφρύ, σόου πένθιμο

Tης Μαριαννας Τζιαντζη

Οχι γιορτή, αλλά μνημόσυνο του τραγουδιού θύμιζε η προχθεσινή βραδιά της επιλογής του άσματος που θα μας εκπροσωπήσει στη Eurovision ή μάλλον της αναμέτρησης μεταξύ «Χ-Factor» και «Greek Idol», αφού από αυτά τα δύο τάλεντ σόου προέρχονταν οι υποψήφιοι. Εξαρχής μας έζωσαν τα μαύρα φίδια: στα μαύρα η παρουσιάστρια, στα μαύρα και οι δύο κυρίες στο πάνελ, μαύροι οι τοίχοι και το δάπεδο του στούντιο, μαύρο και το «green room», το ησυχαστήριο των καλλιτεχνών.

Μαύρο ίσον σοβαρότης. Αυτό φαίνεται ότι σκέφτηκαν στην ΕΡΤ και ετοίμασαν ένα θέαμα που έδινε μια αίσθηση καταναγκασμού και βαρυγκόμιας. Ακόμα τις στιγμές της ανακοίνωσης του νικητή, του Λούκα Γιώρκα, οι δύο κυρίες της ΕΡΤ, μια μαυροφόρα και μια λευκοφορεμένη, απέφυγαν να χαμογελάσουν, σαν να έστελναν τον άνθρωπο στο εκτελεστικό απόσπασμα και όχι στο Ντίσελντορφ. Ομως άλλο λιτότητα, για την οποία κανείς δεν έχει αντίρρηση, και άλλο μαυρίλα.

Μαύρο κατράμι ήταν το βλέφαρο της τραγουδίστριας Νίκι Πόντε σαν να είχε φάει μπουνιά στο μάτι το κορίτσι. Αντί οι οργανωτές να ποντάρουν στη φυσική δροσιά των 19 χρόνων της (όπως είχε συμβεί με την πολύ νεαρή Γερμανίδα Λένα Μάγερ, την περσινή νικήτρια της Eurovision), τη μασκάρεψαν σε femme fatale. Αντίθετα, τη Βαλάντω Τρύφωνος την είχαν ντύσει με λευκή παρθενική εσθήτα και ένα ανεξήγητα μακρύ πέπλο.

Στο νικητήριο τραγούδι, τρεις τύποι σκαρφάλωναν πάνω σε ένα κόκκινο τραπέζι του πινγκ πονγκ και έκαναν ακροβατικά χρησιμοποιώντας το κεφάλι τους σαν ρουλεμάν. Πότε ανέβαιναν, πότε κατέβαιναν από το τραπέζι, χωρίς να ξέρουμε γιατί. Ο ένας τραγουδιστής μεράκλωνε, βαλάντωνε σε μια γωνιά, ο άλλος τραγουδούσε και χοροπηδούσε «πάνω» στο τραπέζι.

Η παρουσιάστρια, η Λένα Αρώνη, εναρμονίστηκε με το ξεψυχισμένο πνεύμα της τελετής. Ομως άλλο Eurovision, άλλο πολιτιστική εκπομπή. Οι χαμηλοί τόνοι αρμόζουν στο δεύτερο είδος, αλλά το σόου θέλει λίγο νεύρο, ζωντάνια και χαρά.

Μήπως είμαστε αχάριστοι; Δεν θέλουμε πολυτέλειες και μεγαλεία, δεν θέλουμε και την «ποιότητα»; Ομως η προχθεσινή ποιότητα ήταν φτωχοπροδρομική και, ταυτόχρονα, σουσουδίστικη: σαν να τρώει κανείς με μαχαίρι και πιρούνι ένα σουβλάκι πίτα-γύρο απ’ όλα. Αν δεν σου αρέσει, μην το παραγγέλνεις, μην το φας. Εφόσον η δημόσια τηλεόραση μπήκε στον γιουροβιζιονικό χορό, τουλάχιστον ας χορέψει. Οχι μέχρι τελικής πτώσεως, όχι να μιμηθεί τις χλιδάτες διοργανώσεις της εποχής των παχιών αγελάδων, αλλά τουλάχιστον να δει αυτή την ιστορία με κέφι και χιούμορ, χωρίς αυτήν την αμήχανη επίδειξη πληκτικού και δήθεν καλού γούστου.

Εμπορικά τραγουδάκια της σειράς ήταν αυτά που ακούστηκαν, διόλου χειρότερα από εκείνα των προηγούμενων χρόνων, ωραίες ήταν οι φωνές και η σκηνική παρουσία των νέων καλλιτεχνών, όμως βαρύγδουπο και πένθιμο ήταν το περιτύλιγμα της εκδήλωσης… μόνο το κονιάκ και τα παξιμαδάκια έλειπαν.

Καθημερινή​