draw to oneself the breath

[unique]

Το "εισπνέω" μάλλον δεν ταιριάζει με το νόημα του περικείμενου. Περισσότερο ταιριάζει το "να κρατήσει την αναπνοή" ή κάτι τέτοιο. Καμιά ιδέα;

the will influences the understanding most in inspiration [breathing in]. The thoughts then fly out of the body inward, and in expiration are as it were driven out, or carried straight forth; showing that the very thoughts have their alternate play like the respiration of the lungs; because inspiration belongs to the will, expiration to nature. Thus the thoughts have their play in every act of respiration; therefore when evil thoughts entered, the only thing to do was to draw to oneself the breath; so the evil thoughts vanished. Hence one may also see the reason that during strong thought the lungs are held in equilibrium, still more in a condition of nature; and at this time the inspirations go quicker than the expirations;

 

[nickel]

At the moment I have only evil thoughts about this bit of text so I find it hard to focus on the specific strange turn of phrase.

Αλλά, επειδή φαίνεται ότι σήμερα σηκώθηκα από την γκρινιάρικη πλευρά του κρεβατιού: όπως λέμε κειμένου, δεν θα ήταν πιο ωραίο να τονίζουμε και περικειμένου;

 

[drsiebenmal]

Και του παρακειμένου; (Κι άλλο γκρινιάρικο υποκείμενο εδώ...)

Να ρουφήξεις την ανάσα σου; Ε, να κρατήσεις την αναπνοή σου μου φαίνεται καλύτερο.

 

[daeman]

...
Εγώ το διαβάζω ως εξής: να πάρεις εκείνη την ανάσα.

Να πάρεις την ανάσα που θα διώξει τις κακές σκέψεις, τη στιγμή που θα εμφανιστούν. Αν θα την κρατήσεις ή θα τη βγάλεις αμέσως μετά, αν θα εκπνεύσεις για να εκπνεύσουν και οι κακές σκέψεις, δεν βλέπω να αποσαφηνίζεται σ' αυτό το απόσπασμα τουλάχιστον (που ομολογουμένως με μπερδεύει, αποκομμένο από το υπόλοιπο). Επομένως —εκτός αν διευκρινίζεται σε άλλο σημείο του κειμένου ή σε αυτό και δεν το κατάλαβα— θα προτιμούσα το γενικότερο, ασαφέστερο μεν, ασφαλέστερο δε.

 

[Alexandra]

Συμφωνώ με τον Daeman.

 

[unique]

Ζητώ συγγνώμη που δεν χρησιμοποίησα τη λόγια εκδοχή του «κείμενου». Του «περικειμένου», λοιπόν.
Το κείμενο προέρχεται από ένα βιβλίο του Swedenborg, το Journal of Dreams.
Στο παραπάνω κείμενο οι σκέψεις φαίνεται να εισέρχονται και να εξέρχονται σε συγχρονισμό με τις εισπνοές/εκπνοές, αντίστοιχα. Κατά συνέπεια, αν ήδη έχουν εισέλθει κακές σκέψεις, η προσφορότερη επιλογή για να απαλλαγεί κανείς από αυτές θα ήταν η εκπνοή ή, τουλάχιστον, το κράτημα της αναπνοής (για να σταματήσει η περαιτέρω εισροή τους).