Dâmboviţa (ποταμός του Βουκουρεστίου)

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Αγεωγράφητη, το ξέρω. Μήπως ξέρετε εσείς όμως πώς τον λέμε στα ελληνικά αυτόν τον ποταμό του Βουκουρεστίου;
 
Ποταμός Διμοβίτσα, νομίζω, αλλά δεν παίρνω κι όρκο... να δούμε τι θα πουν κι οι άλλοι.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Τα γκούγκλισα κι εγώ, αναποφάσιστος ο Γκούγκλης, γι' αυτό σας ρώτησα. Λέω να πάρω τον Πάπυρο. Ευχαριστώ!
 
Ρώτησα Ρουμάνο φίλο μου και τον ποταμό τον προφέρουν Ντουμπόβιτσα, αλλά με το ''ου'' όχι τόσο καθαρό. Κάτι μεταξύ ''ου'' και ''ι'' . Σαν τον ήχο του γερμανικού -ϋ- για παράδειγμα...
 
Ρώτησα κι εγώ φίλη από τη Ρουμανία. Η δική της βερσιόν είναι Ντεμ-ποβίτσα. Σαν το Αγγλικό i στο Stirling. Αλλά νομίζω ότι ο ποταμός υπάρχει και σε εξελληνισμένη βερσιόν.

Όχι ότι έχει τόση σημασία, just for the record...
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Αχ, σας ευχαριστώ όλους! Μπερδεύτηκα:
Διμοβίτσα, Ντιμπόβιτσα, Ντιμποβίτσα, Ντουμπόβιτσα, Ντεμποβίτσα, Ντύμποβιτσα...
Να βάλω Ντιμπόβιτσα να ξεμπερδεύουμε;
 
Γράψτο όπως εσύ νομίζεις, όλα στο ίδιο μήκος κύματος είναι. Εδώ σου βρήκα και online προφορά από φυσικό ομιλητή. :)
 

nickel

Administrator
Staff member
Ο φυσικός ομιλητής δικαιώνει τον Πάπυρο με το Ντύμποβιτσα, δηλ. «υ» για να δείχνουμε το γαλλικό «u», κύριο τόνο στο «Ντύ» και δευτερεύοντα στο «τσα» (άρα κάποιοι θα έγραφαν «Ντύμποβιτσά»). Ο Μήτσος τα θεωρεί αστεία όλα αυτά (ιδιαίτερα στο σημείο που διαφωνούν οι φυσικοί ομιλητές), όταν του μιλούν για αντιστρεψιμότητα γελάει (το «mb» θέλει να δει πώς θα δείξουμε, μήπως «μμπ»;) και προτείνει ξανά το πρώτο που του πέρασε από το μυαλό: Ντιμπόβιτσα. Έχει και τα περισσότερα ευρήματα (όλα από Μήτσους).
 
Μόνο και μόνο για την ιστορία, στο μυθιστόρημα "Ο Πολυπαθής", γραμμένο περί τα 1840, του Γρ. Παλαιολόγου, που ήταν νομίζω Φαναριώτης, υπάρχει "θα πέσετε εις την Λουμποβίτσαν να πνιγήτε" (σελ. 61 εκδ. Ερμή). Και υποσημειώνει ο συγγραφέας: Ποταμός διατρέχων το Βουκουρέστιον.

Δεν λέω να το βάλεις έτσι.
 
Top