Καλησπέρα, είμαι καινούρια στο forum και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια απορία πάνω σε μια επιμέλεια που κάνω αυτό τον καιρό, ο μεταφραστής επιμένει στη μετάφραση του όρου counterinsurgency ως αντιανταρτικές (στρατηγικές), καθώς πρόκειται για λέξη που δεν υπάρχει σε λεξικά αναρωτιέμαι αν ο σώστος όρος είναι αυτός ή αντιαντάρτικες. Θα με ενδιέφερε πολύ να ακούσω και τις δικές σας απόψεις. Ευχαριστώ.
counterinsurgency = αντιαντάρτικος ή αντιανταρτικός;
- Thread starter gellyg
- Start date
Καλώς ήρθες, gellyg.
Εγώ θα ήθελα να θέσω μια άλλη απορία: από ό,τι ξέρω, insurgency σημαίνει εξέγερση. Το σχετικό άρθρο στη Βίκι περιγράφει τον όρο που σε προβληματίζει ως τρόπο αντιμετώπισης εξεγέρσεων.
http://en.wikipedia.org/wiki/Counter-insurgency
Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαμε να πούμε αντι-εξέγερση ή κάτι τέτοιο, δηλαδή.
Εγώ θα ήθελα να θέσω μια άλλη απορία: από ό,τι ξέρω, insurgency σημαίνει εξέγερση. Το σχετικό άρθρο στη Βίκι περιγράφει τον όρο που σε προβληματίζει ως τρόπο αντιμετώπισης εξεγέρσεων.
http://en.wikipedia.org/wiki/Counter-insurgency
Αναρωτιέμαι αν θα μπορούσαμε να πούμε αντι-εξέγερση ή κάτι τέτοιο, δηλαδή.
Σωστή παρατήρησή Palavra, στο συγκεκριμένο κείμενο, καθώς επαναλαμβάνεται συχνά ο όρος και προς αποφυγήν επαναλήψεων, ο μεταφραστής τον μεταφράζει εκ περιτροπής αντιανταρτικές και αντιεξεγερτικές. Θεωρώ ότι και οι δύο εκφράσεις είναι σωστές, απλώς αναρωτιέμαι για τον τονισμό.
Σ' ευχαριστώ για την πρότασή σου.
Σ' ευχαριστώ για την πρότασή σου.
Καλωσήρθες κι από μένα
Ένα περίεργο πράγμα συμβαίνει με τα λιγοστά αντιαντάρτικα/αντιανταρτικά στο Διαδίκτυο. Ενώ τα (λίγα, το ξαναλέω) ευρήματα είναι μοιρασμένα ανάμεσα σε αντιαντάρτικες και αντιανταρτικές παρουσίες, στους υπόλοιπους τύπους μοιάζει να επικρατεί ο τονισμός στη λήγουσα. Νομίζω ότι, αν κρατήσεις αυτή τη λέξη {και γιατί όχι;} θα ακολουθήσεις την επιλογή που θα έκανες αν το δίλημμά σου ήταν π.χ. ανάμεσα σε αντάρτικο ή ανταρτικό στρατό.
Ένα περίεργο πράγμα συμβαίνει με τα λιγοστά αντιαντάρτικα/αντιανταρτικά στο Διαδίκτυο. Ενώ τα (λίγα, το ξαναλέω) ευρήματα είναι μοιρασμένα ανάμεσα σε αντιαντάρτικες και αντιανταρτικές παρουσίες, στους υπόλοιπους τύπους μοιάζει να επικρατεί ο τονισμός στη λήγουσα. Νομίζω ότι, αν κρατήσεις αυτή τη λέξη {και γιατί όχι;} θα ακολουθήσεις την επιλογή που θα έκανες αν το δίλημμά σου ήταν π.χ. ανάμεσα σε αντάρτικο ή ανταρτικό στρατό.
Για ποικιλία ;) (Δεν σούχει τύχει, προφανώς...) :)
Δεν είναι αδόκιμο το αντιανταρτικός και θα κρατούσα τον τόνο στη λήγουσα (όπως και στο ληστανταρτικός).
Ως προς τη μετάφραση, είναι πολύ κοντά το counter-insurgency (υπερώνυμο) με το counter-guerrilla, οπότε, αν δεν υπάρχει λόγος εμμονής στην αντιστοίχιση όρων, το αντιανταρτικός είναι πιο διαδεδομένο από το άλλο.
http://en.wikipedia.org/wiki/Guerrilla_warfare
(Καλωσήρθες, gellyg.)
Ως προς τη μετάφραση, είναι πολύ κοντά το counter-insurgency (υπερώνυμο) με το counter-guerrilla, οπότε, αν δεν υπάρχει λόγος εμμονής στην αντιστοίχιση όρων, το αντιανταρτικός είναι πιο διαδεδομένο από το άλλο.
http://en.wikipedia.org/wiki/Guerrilla_warfare
(Καλωσήρθες, gellyg.)
Το Σύγχρονο λεξικό στρατιωτικής ορολογίας του συνταγματάρχη Θεόδωρου Γιαννούτσου (Εκδόσεις Κωνσταντίνου Τουρίκη, 1997) δίνει:
counterinsurgency operations = επιχειρήσεις καταστολής εξεγέρσεων
και επεξηγεί: στρατιωτικές, παραστρατιωτικές, οικονομικές, ψυχολογικές και λοιπές ενέργειες που λαμβάνονται από μια κυβέρνηση για την εξουδετέρωση εξεγέρσεων ή κινημάτων.
Η ίδια μετάφραση και επεξήγηση δίνεται και στο νεότερο του ίδιου συγγραφέα Ερμηνευτικό λεξικό επιχειρησιακών όρων (Εκδόσεις Τουρίκη, 2001).
Ώστε ο όρος counterguerrilla (αμερικανική ορθογραφία, η επικρατούσα σήμερα), που αποδίδεται στα ελληνικά αντιανταρτικός (το «αντιαντάρτικος» θυμίζει λίγο ντουμανιασμένα αμφιθέατρα), είναι μερικότερος. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς από την επεξήγηση, ο αντιανταρτικός αγώνας είναι ένα μόνο από τα πολλά είδη επιχειρήσεων με τις οποίες αντιμετωπίζεται μια εξέγερση.
counterinsurgency operations = επιχειρήσεις καταστολής εξεγέρσεων
και επεξηγεί: στρατιωτικές, παραστρατιωτικές, οικονομικές, ψυχολογικές και λοιπές ενέργειες που λαμβάνονται από μια κυβέρνηση για την εξουδετέρωση εξεγέρσεων ή κινημάτων.
Η ίδια μετάφραση και επεξήγηση δίνεται και στο νεότερο του ίδιου συγγραφέα Ερμηνευτικό λεξικό επιχειρησιακών όρων (Εκδόσεις Τουρίκη, 2001).
Ώστε ο όρος counterguerrilla (αμερικανική ορθογραφία, η επικρατούσα σήμερα), που αποδίδεται στα ελληνικά αντιανταρτικός (το «αντιαντάρτικος» θυμίζει λίγο ντουμανιασμένα αμφιθέατρα), είναι μερικότερος. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς από την επεξήγηση, ο αντιανταρτικός αγώνας είναι ένα μόνο από τα πολλά είδη επιχειρήσεων με τις οποίες αντιμετωπίζεται μια εξέγερση.
Περίεργος μου φαίνεται κι εμένα ο τύπος αντιανταρτικός (εκτός του ότι μου φέρνει στο νου *αντιανταρκτικές εκστρατείες με κυνηγούς να σκοτώνουν αρκούδες :)).
Ο τύπος αντιαντάρτικος-η-ο μου θυμίζει απλώς το αντάρτικος-η-ο που αν δεν κάνω λάθος είναι ο στάνταρ τύπος, εντός και εκτός αμφιθεάτρων, ντουμανιασμένων ή μη.
Ο τύπος αντιαντάρτικος-η-ο μου θυμίζει απλώς το αντάρτικος-η-ο που αν δεν κάνω λάθος είναι ο στάνταρ τύπος, εντός και εκτός αμφιθεάτρων, ντουμανιασμένων ή μη.
Είναι λόγιο το «ανταρτικός», αλλά είναι και το παλιότερο (πρὸς τὰ μάχιμα καὶ ἀνταρτικὰ ἐπιδεξίοις, Ὅσοι δὲ ἀνταρτικῶς καὶ ἀποστατικῶς θέλουσι προσκυνεῖσθαι ὡς θεοί), το πιο φυσιολογικό (ανταίρω > ανταρτικός, καθαίρω > καθαρτικός) και οπωσδήποτε αυτό που φαίνεται να χρησιμοποιείται στη σύνθεση (ληστανταρτικές, μοιρασμένα ευρήματα για αντιαντάρτικες / αντιανταρτικές). Ενδεχομένως μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι το αντιανταρτικός είναι το λόγιο, αν είναι τόσο μεγάλη η έλξη τού αντάρτικος.
Για το δυνάμεις καταστολής εξεγέρσεων έχω ήδη συμφωνήσει ότι είναι το ακριβέστερο υπερώνυμο.
Για το δυνάμεις καταστολής εξεγέρσεων έχω ήδη συμφωνήσει ότι είναι το ακριβέστερο υπερώνυμο.
Και για να μη νομίσει κανείς ότι με έπιασε ξαφνική αγάπη για τους λόγιους τύπους, να προσθέσω ότι σηκώθηκε η τρίχα μου με το «τσαρλατανικών» που έχει σήμερα ο Στάθης στην Ε. Το επίθετο δεν το βρίσκω στα λεξικά, αλλά ο τύπος «τσαρλατάνικος» είναι αρκετά διαδεδομένος. Θα μου πείτε ότι στην πρόταση που έχει βάλει τη λέξη και στο ύφος της θα ταίριαζε μάλλον να διορθώσει το «παρόμοιων» σε «παρομοίων»:
Τούτων ένεκεν των τσαρλατανικών κι άλλων παρόμοιων παρέδωσε τότε έντρομος και κακήν κακώς την εξουσία ο κ. Σημίτης...
(Τι διαβάζω, ο μαζοχιστής!)
Τούτων ένεκεν των τσαρλατανικών κι άλλων παρόμοιων παρέδωσε τότε έντρομος και κακήν κακώς την εξουσία ο κ. Σημίτης...
(Τι διαβάζω, ο μαζοχιστής!)
stathis
¥
Θυμάμαι ότι με είχε ξενίσει κι εμένα ο τονισμός στη λήγουσα όταν, επιστρέφοντας από Πρέσπες, πέρασα από το χωριό Ανταρτικό. Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια πάντως, τονίζεται και στην προπαραλήγουσα, ενώ δεν ξέρω πώς το τονίζουν οι κάτοικοι (που είναι και οι πιο αρμόδιοι μάλλον).
Το όνομα Ανταρτικό δόθηκε στο χωριό με διοικητική πράξη το 1927 (20.8.1927 - ΦΕΚ 179/127). Δεν μπορεί παρά να ήταν ο λόγιος τύπος, δηλαδή ο οξύτονος. Ότι στο στόμα των ντόπιων μπορεί σταδιακά να εμφανίζεται ο προπαροξύτονος, ο δημοτικότερος, είναι κάτι που δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά που απαιτεί τεκμηρίωση. Αλλά και αυτό να συμβαίνει, ο λόγιος τύπος είναι αυτός που επικρατεί. Ως προς τη Βικιπαίδεια, αν ο εναλλακτικός εντός παρενθέσεως τύπος δεν είναι αυθόρμητη παρανόηση, όπως των συσχολιαστών μας πιο πάνω («Μα γιατί Ανταρτικό; Ασφαλώς Αντάρτικο ήθελαν να πουν κι έκαναν λάθος»), μου φαίνεται πως μάλλον ο συντάκτης ήθελε απλώς να έχει καλυμμένα τα νώτα του.