Συμφωνώ με αυτά που λες. Κάθε φορά που κάποιος γκρινιάζει για το "απαράδεκτο" πρότυπο ΕΛΟΤ επειδή "δεν διαβάζεται σωστά" το όνομά του, θυμίζω ότι δεν πρέπει να προσπαθεί να το διαβάσει στα αγγλικά ή στα γαλλικά ή στα ισπανικά ή στα γερμανικά ή σε όποια γλώσσα έχει κατά νου επειδή αυτήν ξέρει ή επειδή μένει στην αντίστοιχη χώρα. Κάθε γλώσσα έχει τους κανόνες προφοράς της και φυσικά η ίδια λέξη γραμμένη με το λατινικό αλφάβητο θα διαβαστεί διαφορετικά σε καθεμιά από τις γλώσσες που χρησιμοποιούν αλφάβητα βασισμένα στο λατινικό, ανάλογα με τους κανόνες προφοράς της συγκεκριμένης γλώσσας. Έτσι αν γράψουμε "Georgios" θα διαβάσουμε στα αγγλικά Τζόρτζιος, στα γαλλικά Ζορζιό, στα ισπανικά Χεόρχιος.
Όμως αυτά δεν είναι αγγλικά, ούτε γαλλικά, ούτε ισπανικά. Είναι ελληνικά γραμμένα με λατινικό αλφάβητο και όπως πολύ σωστά λες, αρκεί να μάθουμε τους συγκεκριμένους κανόνες προφοράς για τα ελληνικά με λατινικό αλφάβητο, αν θέλουμε να το διαβάσουμε σωστά.
Τώρα για να γυρίσω στο θέμα μας, σε ό,τι αφορά τη μεταφορά ξένων ονομάτων στα ελληνικά, η τάση που επικρατεί όπως ξέρουμε είναι η μεταγραφή. Προσπαθούμε δηλαδή να αποτυπώσουμε με το ελληνικό αλφάβητο και με τους κανόνες προφοράς της ελληνικής γλώσσας, όσο πιστότερα μπορούμε, την προφορά του ξένου ονόματος, το πώς ακούγεται.
Με βάση αυτό, το όνομα Viljoen θα πρέπει να γραφτεί Φογιούν, με την αφρικάνερ προφορά του.
Μια αποδεκτή για μένα παραχώρηση είναι η γραφή Φιλγιούν, με την ολλανδική προφορά του.
Αυτά με βάση το σκεπτικό της μεταγραφής. Από εκεί και μετά, μπορεί κανείς να μπει σε άλλο σκεπτικό τύπου αντιστοίχισης αλφαβήτων, αναγνωρισιμότητας με βάση τη γραφή ή τις ήδη υπάρχουσες αποδόσεις κ.ά.
