Δεν ξέρω αν είναι μετάφραση - κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από τα μικυμάους που λέει ο Δρ7χ - αλλά το έχω ακούσει αρκετές φορές:
ένα ελεφαντάκι, δυο ελεφαντάκια, τρία ελεφαντάκια, τέσσερα ελεφαντάκια...
Η ελάχιστη καθυστέρηση στο τέσσερα δεν επηρεάζει αισθητά αυτή την ακριβέστατη κατά τα άλλα μέθοδο μέτρησης χρόνου . Από το έντεκα και πάνω υπάρχει σημαντική απόκλιση, αλλά ποιος θα κάτσει να μετρήσει τόσα ελεχαντάκια;
Το χίλια ένα, χίλια δύο που λέει ο Ζάζουλας είναι μετάφραση του αγγλικού, φαντάζομαι, σαν τα πολλά καθημερινά της αεροπορικής τζάργκον, όπως θα επιβεβαιώσει μάλλον και ο ίδιος. Εξάλλου, ιπτάμενο ελέφαντα θυμάμαι μόνο έναν - άλλος ντισνεϊκός ήρωας αυτός - τον Ντάμπο. Αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο η φιλαργυρία των χολιγουντιανών παραγωγών να μας χαρίσει (που λέει ο λόγος· τίποτε δεν χαρίζει το Χόλιγουντ) και άλλους ιπτάμενους ελέφαντες, αν δεν το έχει κάνει ήδη. Από την άλλη, μου αρέσει στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι πιο πιστό και δεν νομίζω να δυσκολευτεί ο θεατής να το καταλάβει.
Η απορία μου, όμως, παραμένει: εμείς δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο;
Αν τελικά δεν έχουμε, μπορεί να αποδοθεί αυτή η έλλειψη στο κλισέ της ελληνικής ραθυμίας;
Και τι μαθαίνει κανείς σκαλίζοντας με αφορμή τα ερωτήματα εδώ! Έχουν βρει, λέει, στα βάθη των ωκεανών ολόκληρο γένος πλασμάτων, που ονομάστηκαν Grimpoteuthis (το τεύθις από την ομώνυμη αρχαία πόλη στην τοποθεσία της σημερινής Δημητσάνας) ή χταπόδια Ντάμπο:
Αν το έχει ανακαλύψει η ελίτ της γαστριμαργικής εκζήτησης, τους έχω ικανούς να σερβίρουν σε μυστικόδειπνα αμύθητης αξίας, με αυστηρά περιορισμένο αριθμό συνδαιτυμόνων, αυτάκια θυληκού νταμποχταποδιού γλασέ, μαριναρισμένα σε εκχύλισμα τριχιδίων από φρεσκοκομμένα, πρώιμα μαγιάτικα λεοντοπόδια από το Μάτερχορν, με σως από κρέμα γάλακτος του γιέτι και... (συμπληρώστε εδώ άλλες ευφάνταστες παραλλαγές τροφών από σπανιότατα έως ανύπαρκτα είδη φυτών και ζώων, στα πρότυπα του Αρχάριου).
ένα ελεφαντάκι, δυο ελεφαντάκια, τρία ελεφαντάκια, τέσσερα ελεφαντάκια...
Η ελάχιστη καθυστέρηση στο τέσσερα δεν επηρεάζει αισθητά αυτή την ακριβέστατη κατά τα άλλα μέθοδο μέτρησης χρόνου . Από το έντεκα και πάνω υπάρχει σημαντική απόκλιση, αλλά ποιος θα κάτσει να μετρήσει τόσα ελεχαντάκια;
Το χίλια ένα, χίλια δύο που λέει ο Ζάζουλας είναι μετάφραση του αγγλικού, φαντάζομαι, σαν τα πολλά καθημερινά της αεροπορικής τζάργκον, όπως θα επιβεβαιώσει μάλλον και ο ίδιος. Εξάλλου, ιπτάμενο ελέφαντα θυμάμαι μόνο έναν - άλλος ντισνεϊκός ήρωας αυτός - τον Ντάμπο. Αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο η φιλαργυρία των χολιγουντιανών παραγωγών να μας χαρίσει (που λέει ο λόγος· τίποτε δεν χαρίζει το Χόλιγουντ) και άλλους ιπτάμενους ελέφαντες, αν δεν το έχει κάνει ήδη. Από την άλλη, μου αρέσει στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι πιο πιστό και δεν νομίζω να δυσκολευτεί ο θεατής να το καταλάβει.
Η απορία μου, όμως, παραμένει: εμείς δεν έχουμε κάτι αντίστοιχο;
Αν τελικά δεν έχουμε, μπορεί να αποδοθεί αυτή η έλλειψη στο κλισέ της ελληνικής ραθυμίας;
Και τι μαθαίνει κανείς σκαλίζοντας με αφορμή τα ερωτήματα εδώ! Έχουν βρει, λέει, στα βάθη των ωκεανών ολόκληρο γένος πλασμάτων, που ονομάστηκαν Grimpoteuthis (το τεύθις από την ομώνυμη αρχαία πόλη στην τοποθεσία της σημερινής Δημητσάνας) ή χταπόδια Ντάμπο:
Αν το έχει ανακαλύψει η ελίτ της γαστριμαργικής εκζήτησης, τους έχω ικανούς να σερβίρουν σε μυστικόδειπνα αμύθητης αξίας, με αυστηρά περιορισμένο αριθμό συνδαιτυμόνων, αυτάκια θυληκού νταμποχταποδιού γλασέ, μαριναρισμένα σε εκχύλισμα τριχιδίων από φρεσκοκομμένα, πρώιμα μαγιάτικα λεοντοπόδια από το Μάτερχορν, με σως από κρέμα γάλακτος του γιέτι και... (συμπληρώστε εδώ άλλες ευφάνταστες παραλλαγές τροφών από σπανιότατα έως ανύπαρκτα είδη φυτών και ζώων, στα πρότυπα του Αρχάριου).