Στις 26 Νοεμβρίου, σε ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, ο καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε στις αντιδράσεις των ΜΜΕ και των ΜΚΔ για το «απαγορευτικό» (η πρότασή του για την απόδοση του lockdown), την «τροφοδιανομή» (και, υποθέτω, τους «τροφοδιανομείς») (πρόταση για αντικατάσταση του ντελίβερι και των ντελιβεράδων) και το «για το σπίτι» για το take-away.
Σχολιάστηκαν αρκετά αυτές οι προτάσεις, με έγκυρο και συνήθως λιγότερο από έγκυρο τρόπο. Είδα χτες και μια συνέντευξη με την οποία συμφωνώ, του καθηγητή Φοίβου Παναγιωτίδη. Ξεχωρίζω ένα απόσπασμα:
Στην ανάρτησή του της 26ης Νοεμβρίου ο καθηγητής Μπαμπινιώτης καταπιάστηκε με το click away, το οποίο από σήμερα μπαίνει επίσημα στη ζωή μας. Έβαλε, μάλιστα, ο καθηγητής τον χιουμοριστικό τίτλο: «Και τώρα “click away”. Καλά να πάθετε…»
Στο ίδιο πνεύμα και το κείμενο:
Ωστόσο, στα μέτρα που ανακοινώθηκαν σήμερα για τη χριστουγεννιάτικη αγορά κυριαρχεί ο όρος «click away», στα αγγλικά και χωρίς κάποια παράλληλη ημιεπίσημη ελληνική απόδοση, π.χ. προαγορά προϊόντων που θα παραληφθούν από τον πελάτη κατόπιν ραντεβού από τον εξωτερικό χώρο του καταστήματος.
Λύστε μου τώρα μια απορία. Είναι ελληνική ευρεσιτεχνία αυτός ο όρος;
Δύο click away ξέρω εγώ. Το ρήμα που σημαίνει «πατάω το κουμπί της κάμερας ξανά και ξανά», «τραβάω τη μια φωτογραφία μετά την άλλη» ή «χτυπάω το ένα πλήκτρο μετά το άλλο» και παρόμοιες χρήσεις, π.χ.
The design, decor, details and theme kept my friend very busy as he was clicking away with his new camera.
Η άλλη είναι η χρήση της φράσης «one click away», που χαρακτηρίζει την ευκολία με την οποία μπορείς να κάνεις κάτι στο διαδίκτυο όταν απέχει ελάχιστα πατήματα κουμπιών.
Υποθέτω ότι το δικό μας click away κάπως έτσι προέκυψε στο μυαλό κάποιου υπεύθυνου. Αλλά μην περιμένετε τη διαδικασία «click away» (ή, καλύτερα, click-away ή clickaway) να περιγράφει κάποια απλή διαδικασία. Βαριέμαι ακόμα και να την περιγράψω. Σας αφήνω να τη φανταστείτε.
Γράψτε όμως αν ξέρετε κάτι για την προέλευση του όρου.
Σχολιάστηκαν αρκετά αυτές οι προτάσεις, με έγκυρο και συνήθως λιγότερο από έγκυρο τρόπο. Είδα χτες και μια συνέντευξη με την οποία συμφωνώ, του καθηγητή Φοίβου Παναγιωτίδη. Ξεχωρίζω ένα απόσπασμα:
[…] συμμερίζομαι την επιθυμία πολλών να προτείνουν εναλλακτικούς όρους με γνήσιες ελληνικές ρίζες αντί να δέχονται κάποιο ξένο δάνειο όπως είναι. Όταν λέω ότι τη συμμερίζομαι, εννοώ ως επιστήμονας γλωσσολόγος: γνωρίζουμε ότι στις κοινωνίες με μακραίωνες κειμενικές παραδόσεις τα γλωσσικά δάνεια (όπως π.χ. το «ντελίβερι») εντάσσονται στη γλώσσα πολλές φορές με απροθυμία – δείτε τι γίνεται στη Γαλλία με την Ακαδημία τους, τι γινόταν στην Πολωνία, τι γίνεται στην Ελλάδα.
Φυσικά το «ντελίβερι» ήδη έχει δώσει το καθαρά ελληνικό παράγωγο «ντελιβεράς», έτσι; Αλλά και πάλι καταλαβαίνω ότι ενοχλεί κάποιους. Ας προτείνουν φιλόλογοι και μεταφραστές ελληνόρριζους όρους κι ας νικήσει ο καλύτερος – ή και κανένας.
Αυτό το λέω γιατί πρέπει να έχουμε υπόψη ότι ακόμα και αν καθιερωνόταν το άνοστο κι ελαφρώς ακυρολεκτικό «τροφοδιανομή» (ή κάτι άλλο) ως τεχνικός όρος, π.χ. για τη νομοθεσία, ο κόσμος ακόμα θα έλεγε «ντελίβερι» ― εδώ δεν έπιασε το κομψότερο «ταχυφαγείο» και τη βγάζουμε μια χαρά με τα «φασφουντάδικο» και «φαγάδικο».
Στην ανάρτησή του της 26ης Νοεμβρίου ο καθηγητής Μπαμπινιώτης καταπιάστηκε με το click away, το οποίο από σήμερα μπαίνει επίσημα στη ζωή μας. Έβαλε, μάλιστα, ο καθηγητής τον χιουμοριστικό τίτλο: «Και τώρα “click away”. Καλά να πάθετε…»
Στο ίδιο πνεύμα και το κείμενο:
Όσοι «κατάπιαν» το take away, τώρα «καπάκι» θα καταπιούν και το click away! Τους take και τους σήκωσε το take away, τώρα τους click και τους πάτησε το click away! Και ποιος ξέρει τι τους περιμένει λίγο πιο away. […]
Εμείς (οι ταπεινοί τής γλώσσας μας) θα λέμε «για το σπίτι» το take away και «(παραγγελία) για έξω» το click away. […]
Ωστόσο, στα μέτρα που ανακοινώθηκαν σήμερα για τη χριστουγεννιάτικη αγορά κυριαρχεί ο όρος «click away», στα αγγλικά και χωρίς κάποια παράλληλη ημιεπίσημη ελληνική απόδοση, π.χ. προαγορά προϊόντων που θα παραληφθούν από τον πελάτη κατόπιν ραντεβού από τον εξωτερικό χώρο του καταστήματος.
Λύστε μου τώρα μια απορία. Είναι ελληνική ευρεσιτεχνία αυτός ο όρος;
Δύο click away ξέρω εγώ. Το ρήμα που σημαίνει «πατάω το κουμπί της κάμερας ξανά και ξανά», «τραβάω τη μια φωτογραφία μετά την άλλη» ή «χτυπάω το ένα πλήκτρο μετά το άλλο» και παρόμοιες χρήσεις, π.χ.
The design, decor, details and theme kept my friend very busy as he was clicking away with his new camera.
Η άλλη είναι η χρήση της φράσης «one click away», που χαρακτηρίζει την ευκολία με την οποία μπορείς να κάνεις κάτι στο διαδίκτυο όταν απέχει ελάχιστα πατήματα κουμπιών.
Υποθέτω ότι το δικό μας click away κάπως έτσι προέκυψε στο μυαλό κάποιου υπεύθυνου. Αλλά μην περιμένετε τη διαδικασία «click away» (ή, καλύτερα, click-away ή clickaway) να περιγράφει κάποια απλή διαδικασία. Βαριέμαι ακόμα και να την περιγράψω. Σας αφήνω να τη φανταστείτε.
Γράψτε όμως αν ξέρετε κάτι για την προέλευση του όρου.
Last edited:
