skol
Active member
Με αφορμή την είδηση του θανάτου του δεύτερου Ταβιάνι ξανάκουσα αρκετές φορές αυτό το αριστούργημα του Πιοβάνι που ακούγεται στο Χάος.
Προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω τους σισιλιάνικους στίχους, έψαξα αρχικά τις διάφορες μεταφράσεις που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Δεν συμφωνούν όμως όλες μεταξύ τους, κάποια σημεία φαίνεται ότι είναι δύσκολα. Επίσης οι στίχοι κυκλοφορούν σε διάφορες ορθογραφικές παραλλαγές. Παρακάτω τους αντιγράφω όπως τους βρήκα σε ένα παλιό γκουγκλοβιβλίο, χωρίς βέβαια να μπορώ να κρίνω αν είναι πιο έγκυρη αυτή η καταγραφή από άλλες. Στις αγκύλες αναφέρω κάποια σημεία που ακούγονται διαφορετικά στην πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού.
Απ' ό,τι κατάλαβα, πρόκειται για συρραφή παραδοσιακών στίχων. Σύμφωνα με το βιβλίο, οι δύο τελευταίες στροφές αντιστοιχούν σε ένα παραδοσιακό τραγούδι από το Καστελτέρμινι ενώ η πρώτη είναι επιλογή στίχων από κάποιο άλλο μέρος (δεν βλέπω να αναφέρεται προέλευση).
Από τις διαφορές που σημείωσα, η πιο ενδιαφέρουσα είναι στην τρίτη στροφή όπου το angilu (αγγέλος) γίνεται arburu (δέντρο). Άρα σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή στο στόμα της γυναίκας γελάει(;) ένας άγγελος ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη ανθίζει(;) ένα δέντρο. Ωραίες εικόνες αλλά δεν μου θυμίζουν κάτι. Σε τι να παραπέμπουν άραγε.
Ένα άλλο σημείο που με προβλημάτισε είναι στο τέλος της δεύτερης στροφής. Το macieddu βρίσκω ότι σημαίνει macello (σφαγείο). Άρα στον τελευταίο στίχο έχουμε μια βάρκα που θαλασσοδέρνεται; Και αν είναι έτσι ποιο είναι το νόημα; ότι η donna φωτίζει και το φως της είναι όπως το φως του φάρου για μια βάρκα που θαλασσοδέρνεται;
Προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω τους σισιλιάνικους στίχους, έψαξα αρχικά τις διάφορες μεταφράσεις που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Δεν συμφωνούν όμως όλες μεταξύ τους, κάποια σημεία φαίνεται ότι είναι δύσκολα. Επίσης οι στίχοι κυκλοφορούν σε διάφορες ορθογραφικές παραλλαγές. Παρακάτω τους αντιγράφω όπως τους βρήκα σε ένα παλιό γκουγκλοβιβλίο, χωρίς βέβαια να μπορώ να κρίνω αν είναι πιο έγκυρη αυτή η καταγραφή από άλλες. Στις αγκύλες αναφέρω κάποια σημεία που ακούγονται διαφορετικά στην πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού.
La luna nun ha ciammi, e vu’ l’aviti, [nun ha -> ’un avi]
idda è d’argentu, e vu’ l’oru purtati; [è d’argentu -> l’argentu]
idda la luci spanni, e vu’ la dati.
La Luna ’n cielu, e vu’ luciti ’n terra,
siti ’na donna di billizzi rari;
e spirluciti cuomu ’na lanterna,
cuomu varca a macieddu supra mari.
Nni lu to piettu ’n aceddu cci verna,
nni la tu vucca un angilu cci arriri; [angilu -> arburu]
bella, ca fusti fatta ’n vita eterna,
tutti l’arvuli sicchi fa’ hjuriri. [arvuli -> arburi]
Απ' ό,τι κατάλαβα, πρόκειται για συρραφή παραδοσιακών στίχων. Σύμφωνα με το βιβλίο, οι δύο τελευταίες στροφές αντιστοιχούν σε ένα παραδοσιακό τραγούδι από το Καστελτέρμινι ενώ η πρώτη είναι επιλογή στίχων από κάποιο άλλο μέρος (δεν βλέπω να αναφέρεται προέλευση).
Από τις διαφορές που σημείωσα, η πιο ενδιαφέρουσα είναι στην τρίτη στροφή όπου το angilu (αγγέλος) γίνεται arburu (δέντρο). Άρα σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή στο στόμα της γυναίκας γελάει(;) ένας άγγελος ενώ σύμφωνα με τη δεύτερη ανθίζει(;) ένα δέντρο. Ωραίες εικόνες αλλά δεν μου θυμίζουν κάτι. Σε τι να παραπέμπουν άραγε.
Ένα άλλο σημείο που με προβλημάτισε είναι στο τέλος της δεύτερης στροφής. Το macieddu βρίσκω ότι σημαίνει macello (σφαγείο). Άρα στον τελευταίο στίχο έχουμε μια βάρκα που θαλασσοδέρνεται; Και αν είναι έτσι ποιο είναι το νόημα; ότι η donna φωτίζει και το φως της είναι όπως το φως του φάρου για μια βάρκα που θαλασσοδέρνεται;