camp (as in "camp features")

[fofoka]

self-consciously camp features

"Andy Warhol lent his name as producer to self-consciously camp features directed by Paul Morrissey (e.g. Trash, 1970, Andy Warhol's Frankenstein, 1973)."

Στο ελληνικό google, βρίσκω τις αποδόσεις: "camp ταινία" (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_23/08/2002_35149) και "camp παραγωγές" (http://www.cinemad.gr/content/view/2242/6/).

 

[Alexandra]

Νομίζω ότι πρέπει να ξεχωρίσουμε το self-consciously, αποδίδοντάς το π.χ. "αμήχανα", και να επικεντρωθούμε στο αν μεταφράζεται ή όχι το camp.
Προφανώς, η πρώτη του ερμηνεία ήταν "θεατρινίστικο, επιτηδευμένο", ακόμα και "αδερφίστικο", αλλά στη συνέχεια έχει πάρει και την έννοια της ειρωνείας και της σάτιρας.

 

[Ambrose]

http://www.proz.com/kudoz/english_to_greek/cinema_film_tv_drama/2827643-campy.html

 

[nickel]

Προσάρμοσα τον τίτλο για να διευρυνθεί η συζήτηση. Ο όρος με τυραννά 30 χρόνια τώρα, αλλά πιστεύω ότι σαν είδος (genre) θα πρέπει να μένει αμετάφραστο, camp, όπως π.χ. το punk. Σε άλλες περιπτώσεις, ιδιαίτερα σαν επίθετο, μπορούμε να το μεταφράζουμε, αν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς σημαίνει — που δεν είναι πάντα εύκολο.

 

[nickel]

Εμπνεύστηκα εδώ από ένα εύρημα και προτείνω σαν απόδοση: «ταινίες συνειδητής θεατρικότητας (του είδους που είναι γνωστό σαν camp)».

Να μεταφέρω και μερικές σημειώσεις από ένα κείμενο που συνδέεται άμεσα με το κείμενο στο οποίο παραπέμπω στην άλλη σελίδα.

Μπορεί για παράδειγμα να παραπέμπει στην ‘ξαστοχημένη σοβαρότητα’ (failed seriousness) την οποία η Susan Sontag σε ένα περιώνυμο δοκίμιό της (Notes on ‘Camp’) θεωρεί το σήμα κατατεθέν του στυλ που έχει επικρατήσει να ονομάζεται camp. Σε ένα κείμενο που βρίθει εντυπωσιακών αφορισμών γράφει μεταξύ άλλων: ‘Camp turns its back on the good-bad axis of ordinary judgment. Camp doesn’t reverse things. It doesn’t argue that the good is bad, or the bad is good…Camp [is] the sensibility of failed seriousness, of the theatricalization of experience’. Το camp λοιπόν δεν παίρνει τα πράγματα που πιάνει στα χέρια του πιο σοβαρά απ’ όσο θα έπρεπε να τα πάρει. Αυτό που παίρνει στα σοβαρά είναι η θεατρικότητα με την οποία καταπιάνεται με αυτά τα πράγματα. Είναι -για να παραπέμψω πάλι στη Sontag- ‘serious about the frivolous’. Μήπως όμως το camp είναι εξ αυτού του λόγου ασύμβατο με την άποψη που προσπαθώ να χτίσω; Πώς μπορείς να αποστασιοποιείσαι από κάτι που παίρνεις στα σοβαρά; Το πρόβλημα εξαφανίζεται αν αναλογισθούμε ποιο είναι το αντικείμενο της αποστασιοποίησης και της σοβαρότητας. Αποστασιοποιείσαι από το κιτς, ενώ παίρνεις στα σοβαρά την αποστασιοποίηση.​

 

[fofoka]

Σας ευχαριστώ, πολύ χρήσιμα όλα αυτά.

 

[Bella]

Όταν όμως μιλάμε για camp responses τι κάνουμε;
"This mechanism of exposure, the development of camp responses, arose in the 1960's and 1970's, at the tail of the Hollywood's genre period."
Αναφέρεται στη στάση πλέον του κοινού που αναγνωρίζει και υποδέχεται τις συμβάσεις ως συμβάσεις (είτε ειρωνικά είτε με χαρά). Μετά από άπειρες προσπάθειες απόδοσής του αποφάσισα να το αφήσω αμετάφραστο και να βάλω υποσημείωση, αλλά τώρα που το ξαναβλέπω με ενοχλεί... Any ideas?

 

[azimuthios]

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η γλώσσα camp, η οποία φυσικά αποτελεί ένα ξεχωριστό είδος αργκό (δεν είμαι σίγουρος για τον τελευταίο όρο) και χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει όντως την επιτηδευμένη ενασχόληση του χρήστη της με κάτι το οποίο παίρνει πολύ σοβαρά, ενώ στην πραγματικότητα είναι επιπόλαιο ή trivial. Κατά συνέπεια, η συγκεκριμένη αυτή "γλώσα" αποτελείται από βαρύγδουπες, αρχαιοπρεπείς ή φαινομενικά λόγιες λέξεις ενώ στην πραγματικότητα κάθε τέτοια λέξη αναφέρεται σε κάτι τόσο ασήμαντο που μπορεί ακόμα να είναι και ανάξιο λόγου.

Ένα καλό παράδειγμα, νομίζω, το οποίο χρησιμοποίησε σε ποιητικό του πόνημα ο σύγχρονος Αμερικανός ποιητής, Τζόζεφ Μοσκόνι (Joseph Mosconi), είναι το military camp. Σε κάποιο νήμα (συγχωρέστε με, αλλά ακόμα χάνομαι στα χιλιάδες νήματα και ποστ της Λεξιλογίας και δεν έχω μάθει να παραπέμπω) ο Ζαζ είχε γράψει τις λέξεις που χρησιμοποιούν στον στρατό για να αναφερθούν σε διάφορα πράγματα. Οι λέξεις σκελέα, όρχος, προάριστον κλπ θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν camp κατά τη γνώμη μου.

 

[nickel]

"This mechanism of exposure, the development of camp responses, arose in the 1960's and 1970's, at the tail of the Hollywood's genre period."
Αναφέρεται στη στάση πλέον του κοινού που αναγνωρίζει και υποδέχεται τις συμβάσεις ως συμβάσεις (είτε ειρωνικά είτε με χαρά).

Κάνω διαφορετική ανάγνωση. Ότι responses είναι οι ταινίες που γυρίζονταν και παρωδούσαν τα κλισέ και τις συμβάσεις, διακωμωδούσαν, σατίριζαν. Η παρωδία περιέχει το camp με την έννοια ότι δίνει έμφαση, υπερτονίζει, τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν κάποιο είδος, τις συμβάσεις του.

 

[Bella]

Πω, αυτό δεν το είχα σκεφτει. Γιατί όμως responses;

 

[nickel]

Απάντηση. Δες μερικά «campy response», γιατί με το «camp response» θα μπερδευτείς με αλλότρια.

 

[pidyo]

Παρακάμπτω τα θεωρητικά περί camp αισθητικής αυτού του άρθρου, για να μείνω στις ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις για τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο και στο επίθετο ανυμέναια που πολύ μου άρεσε.