Φίλοι μου,
Σήμερα είναι των Ταξιαρχών, που σημαίνει ότι πλησιάζουν όπου να 'ναι οι μεγάλες γιορτές και τα Χριστούγεννα. Η τύρβη της καθημερινότητας μας απορροφά και κοντεύουμε να ξεχάσουμε ότι οι εποχές αλλάζουν· άλλωστε κι ο καιρός δεν βοηθά να αισθανθούμε αλλαγή. Αλλαγή όμως μας χρειάζεται, έστω κι αν είναι απλώς στις διαθέσεις.
Αλλαγή χρειάζεται και η εικόνα μου. Η κοπέλα της Καρπάθου, που μαγνήτιζε με τη ματιά της, είναι καιρός να αποσυρθεί. Στη θέση της βάζω γι' αβατάρα ένα πρόσωπο από τις τοιχογραφίες του Στέλιου Φαϊτάκη.
Ο Στέλιος Φαϊτάκης νομίζω έχει τα προσόντα να εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά. Αποτελεί μια αναπάντεχη διασταύρωση παράδοσης και πρωτοπορίας, ένα κράμα τοιχογραφίας του δρόμου και βυζαντινής αγιογραφίας. Είναι ένας γκραφιτάς που ζωγραφίζει σαν Κόντογλου. Καιρό είχε η Ελλάδα να βγάλει κάτι τόσο πρωτότυπο στην αναπαραστατική τέχνη. Ο Φαϊτάκης προκάλεσε αίσθηση στη Μπιενάλε της Βενετίας το καλοκαίρι του 2011 με τις ατέρμονες πολυπρόσωπες συνθέσεις του, που φιλοξενήθηκαν όχι στο ελληνικό περίπτερο, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά στο περίπτερο της Δανίας, και από τότε και μετά είναι καλλιτέχνης με διεθνή αναγνώριση.
Ήδη κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ:
...................................................
Όποιος θέλει να έχει συνολική άποψη ας ρίξει μια ματιά εδώ. Νά και μια συνέντευξή του στη Λάιφο.
Σήμερα είναι των Ταξιαρχών, που σημαίνει ότι πλησιάζουν όπου να 'ναι οι μεγάλες γιορτές και τα Χριστούγεννα. Η τύρβη της καθημερινότητας μας απορροφά και κοντεύουμε να ξεχάσουμε ότι οι εποχές αλλάζουν· άλλωστε κι ο καιρός δεν βοηθά να αισθανθούμε αλλαγή. Αλλαγή όμως μας χρειάζεται, έστω κι αν είναι απλώς στις διαθέσεις.
Αλλαγή χρειάζεται και η εικόνα μου. Η κοπέλα της Καρπάθου, που μαγνήτιζε με τη ματιά της, είναι καιρός να αποσυρθεί. Στη θέση της βάζω γι' αβατάρα ένα πρόσωπο από τις τοιχογραφίες του Στέλιου Φαϊτάκη.
Ο Στέλιος Φαϊτάκης νομίζω έχει τα προσόντα να εντυπωσιάζει με την πρώτη ματιά. Αποτελεί μια αναπάντεχη διασταύρωση παράδοσης και πρωτοπορίας, ένα κράμα τοιχογραφίας του δρόμου και βυζαντινής αγιογραφίας. Είναι ένας γκραφιτάς που ζωγραφίζει σαν Κόντογλου. Καιρό είχε η Ελλάδα να βγάλει κάτι τόσο πρωτότυπο στην αναπαραστατική τέχνη. Ο Φαϊτάκης προκάλεσε αίσθηση στη Μπιενάλε της Βενετίας το καλοκαίρι του 2011 με τις ατέρμονες πολυπρόσωπες συνθέσεις του, που φιλοξενήθηκαν όχι στο ελληνικό περίπτερο, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά στο περίπτερο της Δανίας, και από τότε και μετά είναι καλλιτέχνης με διεθνή αναγνώριση.
Ήδη κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ:
Όποιος θέλει να έχει συνολική άποψη ας ρίξει μια ματιά εδώ. Νά και μια συνέντευξή του στη Λάιφο.
Last edited: