Εξαιρετικό νήμα, άκρως κατατοπιστικό. Συντάσσομαι αναφανδόν με τις ευαισθησίες του αδμινιστράτορος Ζάζουλα. Η κρίση των savings and loan associations στις ΗΠΑ έχει νομίζω κατακυρωθεί σαν κρίση των στεγαστικών ταμιευτηρίων, και δεν βλέπω σοβαρό λόγο να επανερχόμαστε σ' αυτό. Ως προς τις building societies, θεωρώ περίπου ιστορική ιεροσυλία να έχουμε σαν πρώτη απόδοση το "στεγαστικές τράπεζες". Πρόκειται για ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Αγγλίας και του αγγλικού εργατικού κινήματος, και αυτά δεν αλλάζουν εκ των υστέρων. Τίθεται μάλιστα και ένα ζήτημα μεταφραστικής μεθοδολογίας: το ζήτημα δεν είναι μόνο τι είναι κάτι αλλά και τι λέει ότι είναι. Το ότι οι building societies είναι ουσιαστικά στεγαστικές τράπεζες δεν συνεπάγεται αυτομάτως ότι αυτή είναι η προτιμότερη απόδοση. Η κοινωνική εξέλιξη, και οι συγκρούσεις τις οποίες περιέχει, εκδηλώνονται και με την κυρίευση των λέξεων. Όσο στην Αγγλία διατηρείται ο όρος και η χωριστή νομοθετική ρύθμιση αυτών των οργανισμών, δεν πρέπει να μεταφράζονται "τράπεζες" όσο κι αν στην πραγματικότητα είναι τράπεζες. Όταν δηλαδή οι συνταγματαρχαίοι μιλούσαν για την "ελληνική δημοκρατία" τους, ο άγγλος μεταφραστής έπρεπε να γράφει "Greek dictatorship";