Ακούγοντας "πρόχειρο γεύμα", το δικό μου μυαλό πηγαίνει περισσότερο σ' έναν συνδυασμό ταχύτητας και μικρής ποσότητας, κάτι στα γρήγορα, στα πεταχτά, στο πόδι. Ο χρόνος παρασκευής του φαγητού δεν πιστεύω πως καθορίζει την ποιότητα της μαγειρικής. Για παράδειγμα, το κλέφτικο ψήνεται για ώρες αλλά δεν θεωρείται υψηλή γαστρονομία (σύμφωνα με ποιους; Τέσπα...). Αντίστοιχα, brunch σερβίρουν πολλά πεντάστερα εστιατόρια (π.χ. το Gundel της Βουδαπέστης) και τα φαγητά που προσφέρουν κάθε άλλο παρά πρόχειρα παρασκευασμένα είναι. Ναι μεν υπάρχει η εξίσωση πρόχειρο φαγητό = σκουπίδια από τα Μακντόναλντς αλλά δεν είναι απαραίτητα ο κανόνας, ιδιαίτερα στο brunch.