boundary experience

[Alexandra]

An existential philosopher might say this is a kind of boundary experience. And what we mean by boundary experience is some urgent experience that really throws her into another state of being. Heidegger often taught that we exist in a couple of different modes of being. The general way we exist is the state of everydayness. But then sometimes we'll move into what he called an ontological state...
Υποθέτω ότι θα έχει αποδοθεί με κάποιον τρόπο.

 

[drsiebenmal]

Καλημέρα

Στον γκούγκλη υπάρχει και οριακή εμπειρία, και εμπειρία στα όρια. Ειλικρινά δεν ξέρω ποιο από τα δύο μου αρέσει καλύτερα. Ίσως η τρίτη λύση, η ακραία εμπειρία; (Έχει και κάτι λιγοστές «εμπειρίες στα άκρα»).

Υποθέτω ότι μάλλον ανάλογα με τα συμφραζόμενά σου θα πρέπει να διαλέξεις.

 

[Alexandra]

Προφανώς η "ακραία εμπειρία" φαντάζει πιο λογικός και εύπεπτος όρος, αλλά ίσως δεν μιλάει ακριβώς για ακραία-extreme, απλώς για εμπειρία που σε αναγκάζει να περάσεις κάποιο όριο και να αλλάξεις κατάσταση.

 

[drsiebenmal]

Ίσως επειδή είναι και θέμα οπτικής γωνίας, γι' αυτό και να μην μπορεί να επικρατήσει ένας όρος. Νομίζω ότι τεχνικά-μεταφραστικά η οριακή εμπειρία φαίνεται πιο αποτελεσματική και αντιστρέψιμη, αλλά στο δικό μου «γλωσσικό αισθητήριο» :) (λόγω τεχνικού υπόβαθρου και εξοικείωσης με «οριακές συνθήκες« και «οριακές τιμές» και «οριακές καταστάσεις») μοιάζει να είναι η ασθενέστερη από τις τρεις αποδόσεις.

 

[Zazula]

Ναι, Δόκτωρ, αλλά υπάρχει και η οριακή (μεταιχμιακή) διαταραχή τής προσωπικότητας.

 

[drsiebenmal]

Ε, γι' αυτό και είμαι πολύ προσεκτικός στις προτάσεις μου εδώ.

Με το «Δόκτωρ», το 7χ, τη γενειάδα και το μονόκλ στην αβατάρα μου, θα νομίσει κανείς ότι είμαι κανένας πολυδόκτορας ψυχολογίας, κοινωνιολογίας και βάλε. Κάθε άλλο!

 

[m_a_a_]

Ωραίο νήμα κι αυτό...

Παχύ-παχύ...

Σε βαθμό, μάλιστα, που χωράει, νομίζω... τριχοτόμηση...

Έχουμε και λέμε:

An existential philosopher might say this is a kind of boundary experience. And what we mean by boundary experience is some urgent experience that really throws her into another state of being. Heidegger often taught that we exist in a couple of different modes of being. The general way we exist is the state of everydayness. But then sometimes we'll move into what he called an ontological state...
Υποθέτω ότι θα έχει αποδοθεί με κάποιον τρόπο.

Καταρχάς, θα ήθελα απλά να επαναλάβω το ερώτημα - αν υπάρχει, δηλαδή, κάποια καθιερωμένη απόδοση του όρου στον τίτλο: boundary experience... Ποιος ξέρει; Μπορεί το νήμα να 'χει διαλάθει (!) της προσοχής πολλών εδώ μέσα...

Επίσης, εχώ λίγο-πολύ την ίδια απορία και για κείνο το modes of being. Χάιντεγκερ δεν έχω διαβάσει. Μόνο σχετικές αναφορές από άλλους... Το παράθεμα της Alexandra, πάντως, δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για (σχετικά ή/και ενίοτε) κεντρικό όρο στη σκέψη του, οπότε αναρωτήθηκα: πώς έχει αποδοθεί στις ελληνικές μεταφράσεις των βιβλίων του;

Παρεμπιπτόντως, συνειρμικά ορμώμενος από το modes, έχω την πληροφορία ότι κάπου μες στη φιλοσοφία γενικά απαντάται και ο όρος modalities, και ότι στα ελληνικά έχει αποδοθεί ως τροπικότητες... Ισχύει; Και αν ναι, σε ποιανού το ιδιόλεκτο θα βρω τον όρο αυτόν;

Μετά:

υπάρχει και η οριακή (μεταιχμιακή) διαταραχή τής προσωπικότητας

Αυτή, όμως, είναι borderline, όχι boundary, σωστά;
Και προσωπικά, προτιμώ να τη λέω μεταιχμιακή. Εσείς;

Σήμερα, βέβαια, τη βρήκα ως οριακή σε σχετικό άρθρο νεόκοπου ιντερνετικού μαγκαζίνου περί wellness και τα λοιπά, με υψηλή, θαρρώ, επισκεψιμότητα, αλλά αυτό δεν μου λέει και πολλά, γιατί το άρθρο περιείχε κι άλλες αμφιλεγόμενες διατυπώσεις...

 

[Zazula]

Ναι, Δόκτωρ, αλλά υπάρχει και η οριακή (μεταιχμιακή) διαταραχή τής προσωπικότητας.

Αυτή, όμως, είναι borderline, όχι boundary, σωστά;
Και προσωπικά, προτιμώ να τη λέω μεταιχμιακή. Εσείς;

Σήμερα, βέβαια, τη βρήκα ως οριακή σε σχετικό άρθρο νεόκοπου ιντερνετικού μαγκαζίνου περί wellness και τα λοιπά, με υψηλή, θαρρώ, επισκεψιμότητα, αλλά αυτό δεν μου λέει και πολλά, γιατί το άρθρο περιείχε κι άλλες αμφιλεγόμενες διατυπώσεις...

Κάποιες αναγκαίες διευκρινίσεις:

α. Η απάντησή μου ξεκινούσε με «ναι, αλλά» διότι απαντούσε το

λόγω τεχνικού υπόβαθρου και εξοικείωσης με «οριακές συνθήκες« και «οριακές τιμές» και «οριακές καταστάσεις»

που 'χε γράψει ο @drsiebenmal . Είχε πρωτίστως να κάνει με τη σύνδεση του όρου «οριακός» στην ελληνική (απ' το παραπάνω σχόλιο) με κάτι που είναι ❝ασθενέστερο❞, όπως έγραφε ο Δόκτωρ, από το εδώ δηλούμενο.

β. Εγώ το παρουσίασα όχι ως δική μου επιλογή αλλά ως υπαρκτή απόδοση στην πιάτσα (το 'χω δει/ακούσει πλείστες φορές από ψυχιάτρους κτπ).

γ. Προσωπικά επιλέγω την απόδοση «μεταιχμιακή» αν έγκειται αποκλειστικά σε μένα.

 

[pontios]

εμπειρία κατωφλιού;

If we're describing a significant and transformative encounter that involves crossing a boundary or transition, "threshold experience" would have been a more fitting term?
It conveys the idea of moving from one state to another, which aligns with the concept of profound experiences that lead to personal growth or expanded awareness?

 

[m_a_a_]

εμπειρία κατωφλιού;

If we're describing a significant and transformative encounter that involves crossing a boundary or transition, "threshold experience" would have been a more fitting term?
It conveys the idea of moving from one state to another, which aligns with the concept of profound experiences that lead to personal growth or expanded awareness?

I feel that the academic register has very little tolerance to syllables such as -φλιού.

It's kinda like eating σπόρια at a Heidegger lecture...

 

[pontios]

I'm confused?

Αφου προκειται για γραμματικά ορθή μορφή (και περίμενα η χρήση της να παραμένει συνεπής σε διάφορα επίπεδα ελληνικής γλώσσας);
Δεδομένου ότι τα επίσημα κείμενα αποσκοπούν στην ακρίβεια και τη σαφήνεια, και η χρήση της κατάλληλης κτητικής μορφής μπορεί να συμβάλλει σε αυτόν τον στόχο, μού φαίνεται παράξενο ότι υπάρχει λόγος να αποφευχθεί η χρήση του 'κατωφλιού' σε πιο επίσημη γραφή;

 

[Duke_of_Waltham]

Βρίσκω πάντως «συχνότητα κατωφλίου» στη φυσική. (Το κατώφλι είχε, φαίνεται, και την καθαρευουσιάνικη εκδοχή κατώφλιον, με την αντίστοιχη γενική. Άλλωστε έτσι βρίσκουμε και άλλες επίσημες γενικές, όπως ρουβλίου.)

 

[nickel]

Ας μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Αυτό το νήμα αφορά κάτι που λέγεται "boundary experience". Στο διαδίκτυο υπάρχουν αρκετά "threshold experience", αν και όχι παρέα με το "boundary experience".

Αν τώρα θέλουμε να βρούμε την απόδοση για το "threshold experience" (που δεν ξέρω ποιος ορισμός θα ταίριαζε καλύτερα), μπορούμε να το πούμε «κατωφλιακή εμπειρία» ή «εμπειρία του κατωφλιού» (ή «του ουδού» ή «ουδική εμπειρία», για να γίνουμε πιο δυσνόητοι).

Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να βάλουμε το threshold σε αυτό το νήμα.

 

[anepipsogos]

αναρωτήθηκα: πώς έχει αποδοθεί στις ελληνικές μεταφράσεις των βιβλίων του;

τρόποι του Είναι (βλ. πρόχειρα Εισαγωγή στη μεταφυσική, σελ. 113)

 

[anepipsogos]

καθιερωμένη απόδοση του όρου στον τίτλο: boundary experience.

Για καθιέρωση δεν παίρνω όρκο, αλλά χρόνια τώρα βλέπω και γράφω ο ίδιος"οριακή εμπειρία"

 

[lovecats81]

Eγώ θα το απέδιδα ως "οριακή εμπειρία" αλλά και το "μεταιχμιακή εμπειρία" δεν είναι κακό

 

[pontios]

Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να βάλουμε το threshold σε αυτό το νήμα.

It's the way I'm interpreting the term and presenting it, so that it might hopefully make some sense in Greek, that's all.

The way I understood Alexandra's opening post (the extract she's quoted):
We go through life in a regular way, but occasionally, we experience some impactful moments that deeply change how we understand ourselves and the world around us. These transformative experiences take us beyond our usual way of thinking and feeling ... it's like crossing a "boundary" between our everyday selves and original state of being into a more profound way of thinking and being (and I've interpreted this as "threshold experiences," a term which already exists and might go half way to explaining the concept).
Heidegger chose to name these moments "boundary experiences." That was his choice.

Βάλτε "οριακή" ... δεν διαφωνώ.

 

[pontios]

I think "boundary experience" refers to a challenging moment when you're having to deal with (you're confronted with) something foreign and very different .... for instance, you could be dealing with people from a different cultural background, with different perspectives etc .... and "threshold experience" is the process of adapting and aligning your way of thinking to accommodate this challenging new environment and an opportunity to grow as a person?
So, "boundary experience" is like culture shock, in a way (maybe culture shock is one example of it??), and "threshold experience" is the opportunity for a positive, personal growth experience, by adapting to this challenge (with the realigning of thoughts/perspectives) and the releasing of this tension?

Although they are closely related concepts, they are different ... and I couldn't divine that from Alexandra's 3 line quote. It sounded like "boundary" and "threshold" were more or less one and the same (based on what I knew about threshold experiences).

"Boundaries" are frames of references - what you believe in, how you think, etc... and might become rigid structures over time.

Quite a bit of guesswork ... but I came across an article on student/teacher relationships, which helped (I couldn't refer to any of the philosophy texts)

Please delete all (or whichever of my above posts, feel free).
Apologies - it was a learning experience for me - and a waste of time for everyone else. I hope not.

 

[cougr]

On occasion, the term "οριακή εμπειρία" is also used to mean "liminal experience". Just noting.