Η σημερινή αγγλική λέξη της ημέρας στο Webster's είναι γερμανική και υπάρχουν διάφοροι τρόποι που την αποδίδουμε στα ελληνικά, αλλά δεν ξέρω αν και ποιος είναι ο «επίσημος»:
Πρώτα, τα στοιχεία από το Webster's:
Ας δώσω και μερικά αγγλικά συνώνυμα από το λήμμα του γερμανικού λεξικού dict.cc:
Στην ελληνική ορολογία έχουμε το μυθιστόρημα ενηλικίωσης. Στη σύντομη περιγραφή της μετάφρασης (μεταφράστρια η Τούλα Σιετή) στο έργο του Γκαίτε Τα χρόνια της μαθητείας του Γουλιέλμου Μάιστερ) αναφέρεται:
Επομένως, θα μπορούσαμε να το πούμε --και λέγεται-- επίσης μυθιστόρημα μαθητείας ή μόρφωσης, όπως εξηγείται και στη συζήτηση εδώ. Όχι *εκπαίδευσης (τα ευρήματα είναι από μεταφραστήρια).
Πρώτα, τα στοιχεία από το Webster's:
bildungsroman \BIL-doonks-roh-mahn\
DEFINITION
noun
: a novel about the moral and psychological growth of the main character
EXAMPLES
While the author’s previous novel was a bildungsroman, her most recent book focuses on trials and tribulations of a family through multiple generations.
"Jonathan Safran Foer's exuberant, wildly stylized novel 'Extremely Loud and Incredibly Close' (2005) incorporates intertextuality, meta-fiction and a young boy’s spiritual education -- what we English major folks call 'bildungsroman' -- in reconciling national trauma." -- From a review by Ryan Lattanzio in The Daily Californian, September 8, 2011
DID YOU KNOW?
"Bildungsroman" is the combination of two German words: "Bildung," meaning "education," and "Roman," meaning "novel." Fittingly, a "bildungsroman" is a novel that deals with the formative years of the main character -- in particular, his or her psychological development and moral education. The bildungsroman usually ends on a positive note with the hero's foolish mistakes and painful disappointments over and a life of usefulness ahead. Goethe's late 18th-century work Wilhelm Meisters Lehrjahre (Wilhelm Meister's Apprenticeship) is often cited as the classic example of this type of novel. Though the term is primarily applied to novels, in recent years, some English speakers have begun to apply the term to films that deal with a youthful character's coming-of-age.
DEFINITION
noun
: a novel about the moral and psychological growth of the main character
EXAMPLES
While the author’s previous novel was a bildungsroman, her most recent book focuses on trials and tribulations of a family through multiple generations.
"Jonathan Safran Foer's exuberant, wildly stylized novel 'Extremely Loud and Incredibly Close' (2005) incorporates intertextuality, meta-fiction and a young boy’s spiritual education -- what we English major folks call 'bildungsroman' -- in reconciling national trauma." -- From a review by Ryan Lattanzio in The Daily Californian, September 8, 2011
DID YOU KNOW?
"Bildungsroman" is the combination of two German words: "Bildung," meaning "education," and "Roman," meaning "novel." Fittingly, a "bildungsroman" is a novel that deals with the formative years of the main character -- in particular, his or her psychological development and moral education. The bildungsroman usually ends on a positive note with the hero's foolish mistakes and painful disappointments over and a life of usefulness ahead. Goethe's late 18th-century work Wilhelm Meisters Lehrjahre (Wilhelm Meister's Apprenticeship) is often cited as the classic example of this type of novel. Though the term is primarily applied to novels, in recent years, some English speakers have begun to apply the term to films that deal with a youthful character's coming-of-age.
Ας δώσω και μερικά αγγλικά συνώνυμα από το λήμμα του γερμανικού λεξικού dict.cc:
Bildungsroman, {m} = bildungsroman, apprenticeship novel, education novel, coming-of-age novel
[...] Ο Γουλιέλμος Μάιστερ, που συχνά θυμίζει τον ίδιο τον Γκαίτε, μορφώνεται και διαμορφώνεται από τις εμπειρίες και τις δοκιμασίες της ζωής. Δεν είναι όμως αυτός ο ήρωας του βιβλίου. Πραγματική ηρωίδα στο έργο είναι η ίδια η ζωή.
Ο Μάιστερ αμφισβητεί τα οικογενειακά του πιστεύω, κάνει παρέα με θεατρίνους, γίνεται ο ίδιος ηθοποιός, δραματουργός, σκηνοθέτης και σκηνογράφος. Ονειρεύεται ότι μόνο μέσα από την τέχνη και μάλιστα τη θεατρική θα υπερβεί την κοινωνική του τάξη και τη μιζέρια της, ενώ παράλληλα, αναζητώντας την αλήθεια, θα ολοκληρωθεί ως άνθρωπος. [...]
Ο Μάιστερ αμφισβητεί τα οικογενειακά του πιστεύω, κάνει παρέα με θεατρίνους, γίνεται ο ίδιος ηθοποιός, δραματουργός, σκηνοθέτης και σκηνογράφος. Ονειρεύεται ότι μόνο μέσα από την τέχνη και μάλιστα τη θεατρική θα υπερβεί την κοινωνική του τάξη και τη μιζέρια της, ενώ παράλληλα, αναζητώντας την αλήθεια, θα ολοκληρωθεί ως άνθρωπος. [...]
