“Ταυτότητα συναισθημάτων” ή “ταύτιση συναισθημάτων” είναι σωστό;

[hellex]

Καλησπέρα. Μου γεννήθηκε η απορία τι πρέπει να γράφουμε “ταύτιση συναισθημάτων” ή “ταυτότητα συναισθημάτων”; Μπορεί κάποια/κάποιος να μου εξηγήσει, ποιό είναι το σωστό; Ή γενικότερα αν υπάρχει διαφορά στη χρήση των δύο παραπάνω εκφράσεων;

 

[Themis†]

Δεν νομίζω να υπάρχει ζήτημα σωστού και λάθους. Στη λογική και στα μαθηματικά θα μιλήσουμε για "ταυτότητα", αλλά στην καθομιλουμένη πιο βατή και οικεία είναι η "ταύτιση". Αξίζει πάντως να επισημάνουμε μια διαφορά που σε μερικές περιπτώσεις παίζει ρόλο: η "ταύτιση" είναι αποτέλεσμα του "ταυτίζω", δηλαδή υποθέτει μια ενέργεια (εκδηλώνονται συναισθήματα, εκφράζονται απόψεις), ενώ η "ταυτότητα" είναι κομματάκι πιο μεταφυσική (ταιριάζει ίσως καλύτερα στους κορσικανούς αδελφούς παρά στους hoi polloi).

 

[hellex]

Εκτιμώ που μου απαντήσατε με σαφήνεια. Σαν να ταυτιστήκατε με τον προβληματισμό μου. Σας ευχαριστώ. Αν και δεν γνωρίζω γιατί αποδίδεται, συνήθως, η μεταφυσική διάσταση με αναφορά στους κορσικανούς και όχι, πχ. στους αρχαίους έλληνες ή αιγυπτίους, συμμερίζομαι την άποψή σας ότι, δεν υπάρχει διακριτή διαφορά μεταξύ των δύο εκφράσεων. Αν όμως για παράδειγμα θέλουμε να περιγράψουμε ως ένα από τα συστατικά της εμπιστοσύνης, την εμπάθεια, η αντικατάσταση της λέξης “εμπάθεια” δεν είναι πιό σωστό να γίνει με την έκφραση “ταυτότητα συναισθημάτων” και όχι “ταύτιση συναισθημάτων” αφού συζητάμε έννοιες;

 

[Themis†]

δεν γνωρίζω γιατί αποδίδεται, συνήθως, η μεταφυσική διάσταση με αναφορά στους κορσικανούς και όχι, πχ. στους αρχαίους έλληνες ή αιγυπτίους

Καμία σχέση με χώρες και λαούς. Οι κορσικανοί αδελφοί του Αλέξανδρου Δουμά ήταν ομοζυγωτικοί δίδυμοι. Συχνά το συναίσθημα του ενός ήταν αυτομάτως συναίσθημα και του άλλου (= ταυτότητα συναισθημάτων).

Αν όμως για παράδειγμα θέλουμε να περιγράψουμε ως ένα από τα συστατικά της εμπιστοσύνης, την εμπάθεια, η αντικατάσταση της λέξης “εμπάθεια” δεν είναι πιό σωστό να γίνει με την έκφραση “ταυτότητα συναισθημάτων” και όχι “ταύτιση συναισθημάτων” αφού συζητάμε έννοιες;

Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Θα ήταν μεταφραστικό λάθος. Το empathy αποδίδεται με το "ενσυναίσθηση". Πρόκειται για ψυχικό συμμερισμό, ότι νιώθεις τα συναισθήματα του άλλου, όχι ότι έχεις τα ίδια συναισθήματα με εκείνον.

 

[hellex]

Οι κορσικανοί αδελφοί του Αλέξανδρου Δουμά ήταν ομοζυγωτικοί δίδυμοι

Αισθάνομαι αμήχανη που το βιβλίο αυτό δεν συμπεριλαμβανόταν στα παιδικά και εφηβικά μου αναγνώσματα. Αγνοούσα :blush: ένα κλασικό έργο όπως αυτό αλλά μου δώσατε την ευκαιρία, με την παρατήρησή σας, να το αναζητήσω από το Διαδίκτυο πιά, https://books.google.gr/books/about/THE_CORSICAN_BROTHERS_Historical_Novel.html?id=4nJODwAAQBAJ&printsec=frontcover&source=kp_read_button&redir_esc=y, αν και δεν το έχω βρει στην Ελληνική μετάφραση. Σας ευχαριστώ δε ιδιαίτερα για το ερέθισμα προς γνώση.

Πρόκειται για ψυχικό συμμερισμό, ότι νιώθεις τα συναισθήματα του άλλου, όχι ότι έχεις τα ίδια συναισθήματα με εκείνον

Και εγώ έτσι πίστευα μέχρι πρότινος. Αν όμως δεν έχει κάποιος τα ίδια συναισθήματα, ταυτότητα συναισθημάτων, με τον άλλον, πώς υφίσταται η έννοια της εμπιστοσύνης; Δηλαδή ότι αντιλαμβάνεται κάποιος τα συναισθήματα τού άλλου και πράττει αντιφατικά σημαίνει ότι είναι άξιος εμπιστοσύνης;
Πάντως, παρά τον παραπάνω προβληματισμό μου, σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας που καλύπτουν τις απορίες μου.

Επι τη ευκαιρία να σας ρωτήσω κάτι σχετικό με το ρητό που υπογράφετε; Γιατί γράφετε, “από όσα κάλλη έχει άνθρωπος” και όχι “ο άνθρωπος”;

 

[Themis†]

Επι τη ευκαιρία να σας ρωτήσω κάτι σχετικό με το ρητό που υπογράφετε; Γιατί γράφετε, “από όσα κάλλη έχει άνθρωπος” και όχι “ο άνθρωπος”;

Ακολουθώ την έγκυρη έκδοση του Ερωτόκριτου που επιμελήθηκε ο Στυλιανός Αλεξίου (εκδ. Ερμής, 3η ανατύπωση, 1992, στίχοι Α 887-890). Εξάλλου, καμία από τις τέσσερις εκδόσεις που έχω πρόχειρες (οι δύο είναι διαδικτυακές) δεν έχει το οριστικό άρθρο. Ας σημειωθεί πάντως ότι μετρικά θα ήταν δυνατόν να υπάρχει, μια που η συμπροφορά των φωνηέντων είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Ίσως τους φάνηκε ότι παραπάει η συμπροφορά τριών φωνηεντικών φθόγγων (έ/χει-ο-ά // (ν)θρω/πος).