Τα υαλοπετάσματα τα θυμάμαι από βιβλία αρχιτεκτονικής, κυρίως σε σχέση με ουρανοξύστες: οι φέρουσες τοιχοποιίες αντικαταστάθηκαν από χαλύβδινους σκελετούς, και πάνω σ' αυτούς κρέμονταν τοίχοι-υαλοπετάσματα με πολύ μικρότερο βάρος, κλπ κλπ. Ένα βιβλίο που κοιτάζω τώρα, πάντως, κάνει λόγο για
τοιχοπετάσματα, που συμπεριλαμβάνουν και άλλα υλικά πέρα από γυαλί και τα μεταλλικό πλαίσια που το συγκρατούν (όπως
τούβλο ή
πέτρα).
Υαλοστάσια συναντά κανείς
και στην αρχαιολογία:
Διάφραγμα παραθύρου (υαλοστάσιο). Είναι διάτρητο, φέρει ανάγλυφο διάκοσμο, ενώ πάνω έχει καμπυλόσχημη απόληξη. Προέρχεται από το Καθολικό της Μονής του Όσιου Λουκά, το οποίο χτίστηκε το 1011 για να στεγάσει το λείψανο του Όσιου. Τον όρο τον έχω πετύχει κυρίως σε περιγραφές γοτθικών ναών· αν και επίσης πέτρινα, τα μεγάλα υαλοστάσια που χαρακτηρίζουν τον γοτθικό ρυθμό (
όπως αυτό το ακραίο παράδειγμα) μοιάζουν με τα σύγχρονα κουφώματα περισσότερο απ' ό,τι τα βυζαντινά.