Costas
¥
Στο Βήμα έχει ένα αρθράκι του Νίκου Μπαμπουνάκη Ήχοι και Γράμματα, για το μη θέμα των φωνηέντων και ιδίως εναντίον του κοτσανόβιου Βύρωνα Πολύδωρα, όπου πρόσεξα τη λέξη τηλεπαραθυριούχος. Δεν ξέρω αν εννοεί τους καλεσμένους που μιλούν στα τηλεπαράθυρα, αν και, με μια έννοια, -ούχος είναι ο παρουσιαστής της εκπομπής και όχι ο εμφανιζόμενος στο παράθυρο (αυτός μπορεί να δώσει εντολή να εξαφανιστούν, όχι εκείνοι). Πέρα από αυτό, όμως, θα προτιμούσα ως προς το σχηματισμό το "τηλεπαραθυρούχος".
Παρακάτω λέει:
Εξυπακούεται ότι η περίπτωση Πολύδωρα είναι παραδειγµατική. Βάλτε στη θέση του ένα άλλο όνοµα, οποιουδήποτε πολιτικού, και 90% είστε µέσα.
Πέρα από το ανακριβές του ισχυρισμού (ας μην υπερβάλλουμε· οι καραγκιόζηδες δεν αποτελούν το 90%), η χρήση του όρου παραδειγματικός εδώ είναι λανθασμένη. Ο αρθρογράφος ήθελε να πει "η περίπτωση Πολύδωρα είναι απλώς ένα παράδειγμα". Έτσι όμως όπως το γράφει σημαίνει σχεδόν το αντίθετο, ότι δηλ. η περίπτωση Πολύδωρα είναι εμβληματική, ότι ξεχωρίζει χάρη στα πρότυπα γνωρίσματά της, και όχι ότι είναι ένα τυχαίο παράδειγμα ανάμεσα στ' άλλα, ένας ανώνυμος μέσος όρος.
Παρακάτω λέει:
Εξυπακούεται ότι η περίπτωση Πολύδωρα είναι παραδειγµατική. Βάλτε στη θέση του ένα άλλο όνοµα, οποιουδήποτε πολιτικού, και 90% είστε µέσα.
Πέρα από το ανακριβές του ισχυρισμού (ας μην υπερβάλλουμε· οι καραγκιόζηδες δεν αποτελούν το 90%), η χρήση του όρου παραδειγματικός εδώ είναι λανθασμένη. Ο αρθρογράφος ήθελε να πει "η περίπτωση Πολύδωρα είναι απλώς ένα παράδειγμα". Έτσι όμως όπως το γράφει σημαίνει σχεδόν το αντίθετο, ότι δηλ. η περίπτωση Πολύδωρα είναι εμβληματική, ότι ξεχωρίζει χάρη στα πρότυπα γνωρίσματά της, και όχι ότι είναι ένα τυχαίο παράδειγμα ανάμεσα στ' άλλα, ένας ανώνυμος μέσος όρος.