Δεν είναι πιο πιθανό το κείμενο να έγραφε "file for protection", που κάνει ακόμα πιο ακατανόητη την ύπαρξη του "να ζητήσει";
Αμέσως μετά (από) τα παραδείγματα, η ίδια γραμματική συνεχίζει:
Αλλες φορές, δηλ., το μετά (όπως και το πριν) λειτουργεί ως επίρρημα και άλλες ως πρόθεση. Επίσης, κάποιες φορές δεν είναι ξεκάθαρη (τουλάχιστον σε μένα) η λειτουργία του, πχ στα (8γ) και (2β)΄μάλλον ως προθεση μου φαίνεται και στα δύο παραδείγματα (και όχι μόνο στο ένα).
Για τη διαφορά πρόθεσης – επιρρήματος:
Πρόθεση έχουμε όταν ακολουθεί, αμέσως μετά, ουσιαστικό ή αντωνυμία σαν αντικείμενο της πρόθεσης. Η πρόθεση μπορεί να είναι λέξη ή φράση.
Πρώτα θα διαβάσεις και μετά θα δεις τηλεόραση. (επίρρημα)
Και τι θα φάμε μετά; (επίρρημα)
Παράδειγμα εξαίρεσης: Μετά το γλυκό! (Επίρρημα, διότι ο μπόμπιρας πήγε να βάλει χέρι στο γλυκό και η μάνα του φώναξε το ελλειπτικό της με τον τόνο στο «Μετά», εννοώντας «Μετά το φαγητό θα φας το γλυκό». Το «γλυκό» δεν είναι αντικείμενο του «μετά».)
Και τι θα φάμε μετά το ψάρι; (πρόθεση)
Μετά από πέντε πιάτα ήμασταν έτοιμοι για λικεράκι και καφέ. (Πρόθεση είναι η φράση «μετά από». Το ίδιο το «μετά» μέσα στη φράση είναι επίρρημα.)
Συγγνώμη που τα παραδείγματα στρέφονται γύρω από το φαγητό και όχι γύρω από την Μπελούτσι, αλλά έχουμε και μια φήμη να συντηρήσουμε.
Πρόθεση έχουμε όταν ακολουθεί, αμέσως μετά, ουσιαστικό ή αντωνυμία σαν αντικείμενο της πρόθεσης. Η πρόθεση μπορεί να είναι λέξη ή φράση.
Πρώτα θα διαβάσεις και μετά θα δεις τηλεόραση. (επίρρημα)
Και τι θα φάμε μετά; (επίρρημα)
Παράδειγμα εξαίρεσης: Μετά το γλυκό! (Επίρρημα, διότι ο μπόμπιρας πήγε να βάλει χέρι στο γλυκό και η μάνα του φώναξε το ελλειπτικό της με τον τόνο στο «Μετά», εννοώντας «Μετά το φαγητό θα φας το γλυκό». Το «γλυκό» δεν είναι αντικείμενο του «μετά».)
Και τι θα φάμε μετά το ψάρι; (πρόθεση)
Μετά από πέντε πιάτα ήμασταν έτοιμοι για λικεράκι και καφέ. (Πρόθεση είναι η φράση «μετά από». Το ίδιο το «μετά» μέσα στη φράση είναι επίρρημα.)
Συγγνώμη που τα παραδείγματα στρέφονται γύρω από το φαγητό και όχι γύρω από την Μπελούτσι, αλλά έχουμε και μια φήμη να συντηρήσουμε.
Και, μετά απ' όλα αυτά, η συνέχεια εδώ:
http://sarantakos.wordpress.com/2012/03/23/prinapometa/
http://sarantakos.wordpress.com/2012/03/23/prinapometa/
Thanasis_P
New member
Εξαιρώντας κάποιες λόγιες εκφράσεις (όπως πχ "μετά Χριστόν" "μετά θάνατον") ή τις περιπτώσεις όπου ακολουθεί ονομαστική (μετά ο καφές) παρατήρησα ότι η χρήση του "από" δεν αλλοιώνει το νόημα της πρότασης, ούτε φαίνεται περιττό. Ωστόσο, αρκετές φορές το αποφεύγω για λόγους οικονομίας, ιδίως όταν μέσα στην πρόταση χρησιμοποιείται ήδη η πρόθεση "από", ή υπάρχει ως συνθετικό λέξης.
Υποθέτω ότι το "μετά από" εξελίχθηκε από το "μετά" στη δημοτική γλώσσα με την ίδια λογική που εξελίχθηκε το "πριν από" από το "προ". Ασφαλώς ποτέ δε θα βάζαμε ένα "από" μετά το "προ", αλλά στη χρήση του "πριν" υπάρχει και μια άλλη διαφορά, καθώς χρησιμοποιείται και αμέσως πριν από ρήμα (πριν τελειώσω). Ένας άλλος λόγος προτίμησης ή μη της χρήσης του "από" είναι η αποφυγή της χασμωδίας στο "μετά από" ή η ευφωνία στο "πριν από το".
Υποθέτω ότι το "μετά από" εξελίχθηκε από το "μετά" στη δημοτική γλώσσα με την ίδια λογική που εξελίχθηκε το "πριν από" από το "προ". Ασφαλώς ποτέ δε θα βάζαμε ένα "από" μετά το "προ", αλλά στη χρήση του "πριν" υπάρχει και μια άλλη διαφορά, καθώς χρησιμοποιείται και αμέσως πριν από ρήμα (πριν τελειώσω). Ένας άλλος λόγος προτίμησης ή μη της χρήσης του "από" είναι η αποφυγή της χασμωδίας στο "μετά από" ή η ευφωνία στο "πριν από το".
UsualSuspect
New member
Φαίνεται πως το μετά από υπάρχει στα παλιά λεξικά καλά κρυμμένο. Στην επιτομή του Liddell & Scott διαβάζω στη σύνταξη με αιτιατική: Γ.3. λέγεται για αξία, κοινωνική ιεραρχία, μετά από, πιο κάτω από, [...]. Εδώ το μετά από αποδίδει το next after. Λέμε σήμερα πολύ σωστά μετά από εμένα. Αλλά και στο απόσπασμα από τον Δημητράκο φαίνεται η χρήση αυτή. Είναι λογικό το από να κολλήσει και σε άλλες χρήσεις του μετά. Αλλά πάλι επιλέγω τα έπειτα από και ύστερα από και καθαρίζω.
Themis†
¥
Από λαθολογική άποψη, το "πριν" θέλει πάντα το "από", ενώ το "μετά" όχι. Κατά τη γνώμη μου, λάβε το υπόψη αλλά μην το δέσεις κόμπο. Στη ζωντανή γλώσσα, το "πριν" χρησιμοποιείται πολύ συχνά ασυνόδευτο. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά στη Λεξιλογία, θα φανεί κάποιος καλός χριστιανός να βρει σχετικά λινκ.
Βοηθά το λήμμα του ΛΚΝ για το πριν, εκεί που λέει για την πρόθεση. Δες πού έχει βάλει τα «από» προαιρετικά σε παρενθέσεις:
σε θέση πρόθεσης, για δήλωση χρόνου ή τόπου: ~ (από) την επανάσταση του ΄21. Έφυγε ~ (από) τα Xριστούγεννα. Δύο στάσεις ~ (από) το τέρμα. Δεν μπορεί να σας δεχτεί ~ (από) τις έντεκα, πιο μπροστά, πιο νωρίς. ~ από σας. Είστε ~ από εμένα, προηγείστε. Δύο χαπάκια ~ (από) το φαγητό.
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq=πριν&sin=all
σε θέση πρόθεσης, για δήλωση χρόνου ή τόπου: ~ (από) την επανάσταση του ΄21. Έφυγε ~ (από) τα Xριστούγεννα. Δύο στάσεις ~ (από) το τέρμα. Δεν μπορεί να σας δεχτεί ~ (από) τις έντεκα, πιο μπροστά, πιο νωρίς. ~ από σας. Είστε ~ από εμένα, προηγείστε. Δύο χαπάκια ~ (από) το φαγητό.
http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/search.html?lq=πριν&sin=all
Αυτός ο κανόνας είναι αρκετά αυθαίρετος. Στηρίζεται αδιόρατα σε μια μη ζωντανή εκδοχή της γλώσσας. Απ' την στιγμή που το "από" παραλείπεται συχνότατα στην νεοελληνική, είναι μια χαρά σωστό. Δεν δημιουργεί νοηματικό κενό, παρεξήγηση ή αδιαφάνεια.