μπλουζ

[dominotheory]

.....
Οι περισσότερες πιθανολογικές παρατηρήσεις έχουν ήδη γίνει και, όπως φαίνεται, αυτό που χρειάζεται είναι να βρεθούν πρόσωπα και χρόνοι (ποιοι και πότε ταύτισαν το μπλουζ -στον ελληνικό χώρο- με τoν αργό και παθιάρικο, κολλητό χορό και όλα τα σχετικά σλόου τραγούδια).

Προσπαθώντας, ωστόσο, να προσθέσω στα παραπάνω, να σας θυμίσω ότι ένα από τα πλέον καθιερωμένα «μπλουζ» των ελληνικών πάρτυ, όλων των εποχών, ήταν το Nights in White Satin των Moody Blues. Ένα το κρατούμενο, και μιλάω για το όνομα του γκρουπ.

Ας προσθέσουμε και μια εξίσωση: Elvis + Blues = ας πούμε, αυτό ή αυτό. Και μαζί μ' αυτά, και αρκετά άλλα, εύκολα παίρνει η μπάλα όλα τα σλόου σαλιαρίσματα ερωτοτράγουδα που είπε ο Βασιλιάς, και τα κάνει μπλουζ.

Και, προχωρώντας λίγο περισσότερο, ας παρατηρήσουμε ότι έχουμε μιλήσει μέχρι στιγμής για τα blues και ίσως είναι παράλειψη το ότι δεν έχουμε ασχοληθεί με την rhythm 'n' blues, όρο και μουσικό είδος που δικαιολογεί πολύ περισσότερο την υπό εξέταση ελληνική ιδιαιτερότητα. Π.χ., δείτε ποιους θα βρείτε κάτω από την ετικέτα Contemporary R&B (και μια ματιά στη Smooth Soul κολλάει εδώ).

Ουσιαστικά, έχω προσπαθήσει να επεκτείνω, αλλά και να δικαιολογήσω αυτά που, σύντομα και περιεκτικά, έχει ήδη πει ο daeman. Οι αναφορές στον Elvis και στο R&B, αλλά και στους Moody Blues, έχουν να κάνουν κυρίως με τις δεκαετίες του '60 και του ' 70 (στην Ελλάδα), αλλά και με τη δεκαετία του '80. Παρόμοια παραδείγματα θα μπορούσαν να δοθούν από τους Stones, τους Beatles, τους Animals κ.ά.

Τα περί R&B (και Contemporary) έχουν να κάνουν και με τη δεκαετία του '90 και, σχετικά, μπορούμε εν συντομία να πούμε τα εξής: Βάλτε στο μπλέντερ R&B, ή σόουλ, και ποπ (γερά στο παιχνίδι από τη δεκαετία του '70, μαζί με την άνοδο και εντατικοποίηση της μουσικής βιομηχανίας), αφήστε το προϊόν να πήξει καλά και, μετά από προσεκτικό φινίρισμα (γερό λουστράρισμα), θα πάρετε αρκετά από τα γλυκερά κομμάτια που στην Ελλάδα χορεύονταν ως μπλουζ.

Η γενική μου εντύπωση είναι ότι, όντως (αυτό πάει στα λεγόμενα του daeman και πάλι), λόγω τοπικής και γνωστικής απόστασης από το αντικείμενο είχαν επικρατήσει κάποιες γενικεύσεις, όπως ότι η χορευτική μουσική ήταν η ποπ (και η ντίσκο), η δυνατή μουσική ήταν η ροκ και όλα τα αργά και απαλά τραγούδια ήταν μπλουζ. A, και υπήρχε, για τους πιο «ψαγμένους», μια ανώτερη ποιότητα, πιο σοφιστικέ, η τζαζ.
Και αυτοί που γνώριζαν πώς έχουν τα πράγματα (από Πουλικάκο μέχρι Πετρίδη), δεν είχαν την απήχηση που άξιζε να έχουν. Κυβερνούσαν, βλέπεις, σοβαροί, καθωσπρέπει άνθρωποι, που κοιτούσαν (κυνοδοντικώ τω τρόπω) να μας κρατήσουν αμόλυντους από την ξενόφερτη διαφθορά. Τη συνέχεια την ξέρουμε: σοσιαλιστικά ντάτσουν, συλλαλητήρια για την τεράστια απειλή των Σκοπίων, ευρωζώνη, Ολυμπιακοί και... μετά ήρθε ο λογαριασμός.
Η υπόθεση σηκώνει μπλουζ:

Pink Floyd - Jugband Blues

Led Zeppelin - Traveling Riverside Blues

Thin Lizzy - Sugar Blues

Red Hot Chili Peppers - Subterranean Homesick Blues

Kyuss - Blues for the Red Sun (full album)

 

[AoratiMelani]

Προσπαθώντας, ωστόσο, να προσθέσω στα παραπάνω, να σας θυμίσω ότι ένα από τα πλέον καθιερωμένα «μπλουζ» των ελληνικών πάρτυ, όλων των εποχών, ήταν το Nights in White Satin των Moody Blues. Ένα το κρατούμενο, και μιλάω για το όνομα του γκρουπ.

Βρε καλά λες! Μάλιστα το έχω σε βινύλιο, μου το είχε χαρίσει ένας συμμαθητής στο πάρτι γενεθλίων μου, στην πρώτη γυμνασίου. (μην διανοηθεί κανείς να κάνει λογαριασμούς...)

Ωραίο ποστ, ευχαριστώ για την συνεισφορά στο νήμα!

 

[drsiebenmal]

«Κυρία, κυρία, τι σημαίνει μούντι;»
«Πάλι παλιόλογα λες στην τάξη των Αγγλικών παιδάκι μου;»
«Όχι "μούτι" κυρία, "μούντι", αγγλική λέξη είναι.»
«Α, moody. Ναι. Έτσι που το είπες... "Κακή διάθεση" σημαίνει παιδί μου Χορευτόπουλε.»
«Ευχαριστώ, κυρία.»
.....
«Αφού σας το είπα ρε κορόιδα, μου το' πε κι η ξαδέλφη μου η φοιτήτρια. Είναι μπλουζ για να φτιάχνουν την κακή διάθεση...»

 

[nickel]

Και κάτι πιο πραγματικό, από συνέντευξη του Mike Pinder, ενός από τους συνιδρυτές των Moody Blues:

Q - Who came up with the name The Moody Blues?

A - I did.

Q - Where'd that come from?

A - When I was very young I heard a piece of music by Duke Ellington called 'Mood Indigo'. I really liked the music, but I liked the name of it even better, and it just stuck with me. Something like that I'll just always remember. Another piece of music that I heard when I was about five was by Jimmy Durante, and it was called 'Tin The Guy Who Found The Lost Chord'. That stuck with me too. That became an album for us in 1968 called 'In Search of The Lost Chord'. So you have that early childhood memory that stuck with me and the whole idea of the myth of the Lost Chord.

Q - How did 'Mood Indigo' lead to The Moody Blues?

A - Because one day Ray Thomas and I were sitting in a little office of the ballroom where we were working. We were trying to conjure up an idea of how to get some money to fund the band and also to try and get on a circuit. In Birmingham, one of the big breweries there, that owned all of clubs was called Mitchells and Butlers. They went by the name of M and B. They owned most of the big dance halls. We thought maybe if we named this new band that Ray and I just put together using those initials, we might talk them into coming up with some money to fund us, and also to get on their circuit. Well, that never happened (laughs). But, I did come up with a name. What I did was, at that time I was very interested in the fact that music changed our moods. I had made the realization then. It had magical qualities to do things like that. We needed an M. So that was really easy to come up with the Moody, but actually I came up with the Blues part first, because at that time we were playing blues. We were playing rhythm and blues and blues music. In particular, people like Sonny Boy Williamson were touring England, a lot of American blues singers were touring, and we became a backup band for those guys. So, we were backing up people like Sonny Boy Williamson, and Memphis Slim, guys like that. So we're playing a lot of blues. It was very easy to come up with blues for that, and the moody with an M because of my interest in the mood affecting changes of music. That's how the name Moody Blues kind of happened, tied in with the M and B beer.

Q - Is there still an M and B beer?

A - Oh, yes. ​

 

[Gilgamesh]

.....

Και, προχωρώντας λίγο περισσότερο, ας παρατηρήσουμε ότι έχουμε μιλήσει μέχρι στιγμής για τα blues και ίσως είναι παράλειψη το ότι δεν έχουμε ασχοληθεί με την rhythm 'n' blues, όρο και μουσικό είδος που δικαιολογεί πολύ περισσότερο την υπό εξέταση ελληνική ιδιαιτερότητα. Π.χ., δείτε ποιους θα βρείτε κάτω από την ετικέτα Contemporary R&B (και μια ματιά στη Smooth Soul κολλάει εδώ).

Το οποίο RnB (σαν όρος, δηλαδή) στην ελληνική καθομιλούμενη των late '90s early '00s
είχε παρόμοια πορεία και κατάντησε να σημαίνει τα αμερικάνικα χιπ-χοπ και σκυλο-χιπ-χοπ.

 

[dominotheory]

σκυλο-χιπ-χοπ.

Couldn't be better articulated.