Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν ποτέ αυτήκοος μάρτυρας, αλλά θυμάμαι τις βρισιές από κείμενα του Δημήτρη Ψαθά, που διάβαζα μικρό παιδί. Ε, υποθέτω ότι για να τα γράφει, κάποιοι θα τα έλεγαν ακόμη και περισσότεροι θα τα καταλάβαιναν (αν και θυμάμαι επίσης ότι τις επεξηγούσε στο κείμενό του).Δεν το ήξερα ότι λέγονταν και στην Ελλάδα αυτά :)
«Κιοπόγλου κιοπέκ» —μια από τις πιο κοινόχρηστες κι αγαπημένες φράσεις των Τούρκων—
σημαίνει «σκύλος υιός του σκύλου» και το «κιοπόγλου κιοπεκλέρ» είναι ο πληθυντικός,
δηλαδή «σκύλοι υιοί των σκύλων».
Και λίγο πιο κάτω:
«Εσόγλου εσέκ» σημαίνει «γάιδαρος υιός γαϊδάρου» και το «εσόγλου εσεκλέρ» είναι ο πληθυντικός, δηλαδή «γάιδαροι υιοί γαϊδάρων» — κι αυτή η έκφραση είναι μια απ' τις πιο αγαπημένες και κοινόχρηστες των Τούρκων που διακρίνονται ιδιαίτερα για την φινέτσα της γλώσσας και των τρόπων.
σημαίνει «σκύλος υιός του σκύλου» και το «κιοπόγλου κιοπεκλέρ» είναι ο πληθυντικός,
δηλαδή «σκύλοι υιοί των σκύλων».
Και λίγο πιο κάτω:
«Εσόγλου εσέκ» σημαίνει «γάιδαρος υιός γαϊδάρου» και το «εσόγλου εσεκλέρ» είναι ο πληθυντικός, δηλαδή «γάιδαροι υιοί γαϊδάρων» — κι αυτή η έκφραση είναι μια απ' τις πιο αγαπημένες και κοινόχρηστες των Τούρκων που διακρίνονται ιδιαίτερα για την φινέτσα της γλώσσας και των τρόπων.
Από τη Γη του Πόντου.
(Φαίνεται η λόξα του μεταφραστή από μικρό παιδί...)