Καλημέρα σε όλους,
Ψάχνω τη μετάφραση ενός απ/τος από την πραγματεία του Κικέρωνα Τα όρια του αγαθού και του κακού, που έχει εκδοθεί από τις ΠΕΚ, σε μετάφραση Ειρήνης Μυτούση και Γιώργου Καραμανώλη.
Είναι το ΙΙΙ.22, και στα αγγλικά έχει ως εξής:
If someone were to make it their purpose to take a true aim with a spear or arrow at some mark, their ultimate end, corresponding to the ultimate good as [the Stoics] pronounce it, would be to do all they could to aim straight: the person in this illustration would have to do everything to aim straight, yet, although they did everything to attain their purpose, their “ultimate end,” so to speak, would be what corresponded to what we call the Chief Good in the conduct of life, whereas the actual hitting of the mark would be in our phrase “to be chosen” but not “to be desired".
Αν έχει κάποιος το βιβλίο στη βιβλιοθήκη του, μήπως θα μπορούσε να το βρει και να στείλει μια φωτογραφία;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Ψάχνω τη μετάφραση ενός απ/τος από την πραγματεία του Κικέρωνα Τα όρια του αγαθού και του κακού, που έχει εκδοθεί από τις ΠΕΚ, σε μετάφραση Ειρήνης Μυτούση και Γιώργου Καραμανώλη.
Είναι το ΙΙΙ.22, και στα αγγλικά έχει ως εξής:
If someone were to make it their purpose to take a true aim with a spear or arrow at some mark, their ultimate end, corresponding to the ultimate good as [the Stoics] pronounce it, would be to do all they could to aim straight: the person in this illustration would have to do everything to aim straight, yet, although they did everything to attain their purpose, their “ultimate end,” so to speak, would be what corresponded to what we call the Chief Good in the conduct of life, whereas the actual hitting of the mark would be in our phrase “to be chosen” but not “to be desired".
Αν έχει κάποιος το βιβλίο στη βιβλιοθήκη του, μήπως θα μπορούσε να το βρει και να στείλει μια φωτογραφία;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!