Ευχαριστούμε, αγαπητέ, για την ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Ο ποντιακός στίχος «'κ ευρίκεις άμον μένα» είναι γεμάτος αρχαϊσμούς και ιδιομορφίες τής διαλέκτου που δυσχεραίνουν την κατανόηση.
Φυσικά το αρχικό εκείνο «'κ» είναι το αρνητικό μόριο οὐκ. Ο δε τύπος ευρἰκεις, όπως σωστά επισημαίνετε, είναι σε χρόνο ενεστώτα που διατυπώνει γενική παρατήρηση: «δεν βρίσκεις άλλον σαν εμένα». (Το άμον «σαν» προήλθε από το αρχ. ἅμα, αρχικώς με χρονική σημασία «όταν, μόλις» και κατόπιν με παραβολική).
Δύο επισημάνσεις: α) Το ρήμα ευρίκω είναι ιδιωματική παραλλαγή (κυρίως της Τραπεζούντας και της Αμισού) τού βασικού ποντιακού ευρίσκω· β) Στα περισσότερα ιδιώματα της ποντιακής διαλέκτου δεν υπάρχει διάκριση διαρκούς - συνοπτικού ποιού ενεργείας στον μέλλοντα (π.χ. θα δένω σημαίνει τόσο «θα δένω» όσο και «θα δέσω»), πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται συχνά ο ενεστώτας με την έννοια του διαπιστωτικού μέλλοντα, όπως στο τραγούδι που φέρατε στην προσοχή μας.
Ευχαριστώ.