Από το βιβλίο "Λέξεις & φράσεις παροιμιώδεις" του Τάκη Νατσούλη:
"Πράσινα άλογα"
Πρώτη εκδοχή
Επί Γεωργίου του Α', μερικά άλογα των βασιλικών σταύλων έπαθαν ψώρα. Ο Βαυαρός κτηνίατρος Κλάουζεν έδωσε μια αλοιφή, για ν'αλείψουν μ'αυτή τις πληγές τους. Η αλοιφή αυτή ήταν πράσινη και όπως ήταν φυσικό, έγιναν πράσινα και τ'άλογα. Πολλά, όμως, απ'αυτά δεν έπαιρναν γιατρειά. Αναγκάστηκαν,λοιπόν, άλλα να τα χαρίσουν και άλλα να τα πουλήσουν στους χωρικούς.
Ανάμεσα στους τελευταίους αυτούς ήταν και κάποιος Γιώργης Πρόκας, από τη Θήβα. Πήρε δύο άλογα και τράβηξε στο Άργος να τα μεταπουλήσει. Τα είδαν όμως, πράσινα οι χωρικοί και τους έκανε εντύπωση. Ο Πρόκας τους είπε τότε ότι ήταν ειδική ράτσα, που μόνον ο βασιλιάς...κι αυτός είχαν το δικαίωμα να τα φέρουν απ'το εξωτερικό. Οι χωριάτες τον πίστεψαν και τ'αγόρασαν. Λίγες μέρες, όμως, αργότερα, ανακαλύφθηκε η απάτη και τον έπιασε η αστυνομία.
Από τότε, όταν κανείς προσπαθεί να μας ξεγελάσει σε κάτι, λέμε συνήθως ότι "πήγε να μας πουλήσει πράσινα άλογα" ή "τί πράσινα άλογα κάθεσαι και μου λές, χριστιανέ μου!".
Δεύτερη εκδοχή:
Ο Γιάννης Βλαχογιάννης υποστηρίζει στα "Ιστορικά σημειώματα" ότι η παροιμιακή φράση δεν είναι "πράσινα άλογα" αλλά πράσινο χαβιάρι, που σαν πολύ ακριβότερο από το μαύρο που υπήρχε, ήταν το ακριβότερο και το καλύτερο. Και ήταν πράσινο, γιατί οι ναυτικοί το έφερναν φρέσκο και έτσι είχε το πράσινο χρώμα. Αφού, λοιπόν, έλειψε το πράσινο χαβιάρι, σαν πολύ ακριβότερο από το μαύρο που υπήρχε, ήταν πράγμα σπάνιο και τέλος ανεύρετο. Αυτή η σημασία του δυσεύρετου μπλέχτηκε με τη σημασία του ανύπαρκτου κι έτσι βγήκε η φράση: "πράσινο άλογο".*
(*Υπάρχει και η παροιμία:"Άλογο πράσινο ζητά". Είναι ηπειρώτικη και λέγεται για κάτι το αδύνατο. Αναφέρεται μάλιστα και σε άλλες παροιμίες, όπως και σε άλλα κράτη. Οι Γερμανοί λένε: Αυτός που ξέρει αγοράζει καλό άλογο, ας είναι ακόμη και πράσινο (Und wenn es grün wäre). Όμοιες υπάρχουν και ρουμανικές: "Γυρίζει για πράσινα άλογα", "Λέγει τους τοίχους για πράσινα άλογα". Και η δικιά μας: "Πράσιν' άλογον και Χίου Εχέφρονα".)
Τρίτη εκδοχή
Μερικοί θέλουνε να λένε πως η λέξη "πράσινα" προέρχεται από το "πράσσειν", απαρέμφατο του πράσσω και πράττω, ιωνικά πρήσσω, που θα πει κάνω-διαχειρίζομαι-πουλάω. Έτσι, ίσως, λένε, θα έγραφε κάπου: "πράσσειν άλογα", δηλαδή, διαχειρίζομαι ή πουλάω άλογα, για να φτάσει εύκολα στο "πράσινα άλογα " κλπ.
Η σύνταξη και η ορθογραφία είναι του κειμένου.