ευχείρωτος

[antongoun]

Ξεκινώντας από εδώ, διάβασα μια βιβλιοπαρουσίαση του Δ. Ν. Μαρωνίτη, ο οποίος περιγράφοντας το συγκεκριμένο λεξικό γράφει: "Ο καλαίσθητος και ευχείρωτος τόμος του προκείμενου Λεξικού..."

Είναι σωστή εδώ η χρήση της λέξης; Μήπως εννοούσε "ευχείριστος"; (ή "εύχρηστος")


ευχείρωτος:
εὐχείρωτος, -ον (Α)
1. αυτός που καταβάλλεται εύκολα
2. ευπειθής, υπάκουος
3. εύκολος, ευχερής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -χειρωτος (< χειρώ), πρβλ. α-χείρωτος, δυσ-χείρωτος].

Αν δεν ήταν ο Μαρωνίτης, θα έλεγα πως είναι λάθος, τώρα θα ήθελα και μια επιβεβαίωση. :)

 

[nickel]

Υποθέτω ότι είναι αυτό εδώ, στο άλλο άκρο της ρεζίστρας.

Αγαπημένο απαιτητικό λεξιλόγιο του Βήματος.

https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=ευχείρωτο+site:tovima.gr

 

[Zazula]

ευχείρωτος = handy διατηρώντας την αντιστοίχιση που περιλαμβάνει την αναφορά στη χείρα

(Και με την ευκαιρία, κτγμ μανιτζέβελος/ματζόβολος = handy (κυρίως) επίσης θα 'πρεπε να γράφουμε στον τίτλο του άλλου νήματος.)

 

[anepipsogos]

ευχείρωτο (βιβλίο/λεξικό): του χεριού μας/ ευτιθάσευτο (και ευκουλάντριστο θα έλεγα

 

[antongoun]

Είναι σωστό, λοιπόν. Αλλά από τις σημασίες του Academic, όπως και από το LSJ, και από την ετυμολόγησή του (ευ + χειρόω) φαίνεται να αφορά ανθρώπους/έμψυχα. Αλλά εντάξει, κάπως θα εξελίχτηκε και η δική του η σημασία. Το "ευχείριστο" μου φάνηκε πιο σωστό. ΟΚ, ευχαριστώ!