Υπάρχουν κι ελληνικές γραμματικές που αναφέρουν μέση φωνή αντί για διαθέσεις, αλλά κατά την γνώμη μου αυτό δεν έχει καμμιά σχέση με την πραγματικότητα. Οι διαφορετικές φωνές δεν εκφράζουν διαφορετικό χειρισμό του υποκειμένου. Υπάρχουν ενεργητικά ρήματα σε ουδέτερη διάθεση (καίω, πεθαίνω) ή σε μέση (πετάω) και παθητικά ρήματα σε ενεργητική διάθεση (έρχομαι) ή σε μέση (λούζομαι) ή σε ουδέτερη (καίγομαι)
Όχι, οι ξεχωριστές φωνές εκφράζουν ξεχωριστό τρόπο κλίσης. Και υπάρχουν μόνο δύο: ρήματα σε -ω και ρήματα σε -μαι.
Πρώτα απ' όλα, δεν μπορείς να ξεχάσεις τις διαθέσεις και να εισάγεις μέση φωνή, όταν ένας πακτωλός ρημάτων έχει τουλάχιστον δύο διαθέσεις (βρίσκομαι, χτυπιέμαι, πετάω, καίγομαι, κάθομαι). Κι αν εισάγεις μέση φωνή, που ξεχωρίζει μόνο στην σύνταξη, για να εξηγήσεις την μέση διάθεση, γιατί να μην εισάγεις και ουδέτερη; Πού είναι η ουδέτερη διάθεση; Και μην ακούσω τώρα ότι περιέχεται στην μέση, γιατί είναι παράλογο. Αν είναι έτσι, η μέση περιέχεται στην παθητική.
Ένα παράδειγμα για το πόσο τραγικά λάθος είναι όλο αυτό, είναι αυτό που γράφει ο Φούνταλης( ; ) στην δική του γραμματική, στα αγγλικά. Λέει λοιπόν ότι στην μέση φωνή, τα ρήματα εκφράζουν κάτι που το υποκείμενο κάνει στον εαυτό του· μέση διάθεση δηλαδή· αν και χώνει μέσα και ουδέτερη, μετά (βρίσκομαι), που για κάποιον απροσδιόριστο λόγο εξηγεί με τον ίδιο τρόπο, παρότι είναι ξεκάθαρα ουδέτερη διάθεση. Και δίνει το παράδειγμα: λύνομαι-λύσου. Πολύ βολικό παράδειγμα. Ας πάρω το "λιώνομαι-λιώσου", που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι μέση φωνή. Είναι μέση διάθεση; Μπούρδες! Κανονικότατη παθητική διάθεση είναι. Έχει το ρήμα αυτό τύπο σε μέση ή ουδέτερη διάθεση; Βεβαίως, είναι στην ενεργητική: λιώσε (λιώνω) -που είναι ουδέτερη.
Οπότε ή πρέπει να καταλήξεις στον παραλογισμό ότι η μέση φωνή κλίνεται ή όπως η παθητική ή όπως η ενεργητική ή να παραδεχτείς ότι υπάρχουν δύο φωνές που εκφράζουν τέσσερις διαθέσεις. Γενικά, νομίζω ότι το μόνο που δεν υπάρχει είναι ενεργητικά ρήματα παθητικής διάθεσης, εκτός κι αν μετρήσεις τα ρήματα που προκαλούν συναισθήματα (π.χ. αγανακτώ). Τέλος, υπάρχουν ρήματα που ξεκάθαρα έχουν μόνο μία διάθεση παρότι έχουν δύο φωνές, όπως το τσακώνω-τσακώνομαι (ενεργητική διάθεση και τα δυο).