recycling = ανακύκλωση
Έχει στο ΛΝΕΓ το παρακάτω κείμενο σε πλαίσιο:
Προσπάθησα να κάνω προσεκτική αναπαραγωγή, με πνεύματα και περισπωμένες, πρόσθεσα και πλάγια στην τελευταία ανακύκλωση. Πείτε μου αν η τελευταία έκδοση έχει καμιά ουσιαστική αλλαγή. Παρόμοια πράγματα γράφει το ΕΛΝΕΓ, το οποίο καταλήγει: Εντούτοις, η χρήση έχει καθιερώσει τον όρο ανακύκλωση ως απόδοση τού αγγλ. recycling.
Η αλήθεια είναι ότι, από τότε που θυμάμαι να μιλάμε για ανακύκλωση, σχεδόν ταυτόχρονα ξεπετάχτηκε στη μέση και η ανακύκληση. Δεν είχε απήχηση τότε, δεν έχει απήχηση ούτε σήμερα. Η σχέση τους στο διαδίκτυο είναι περίπου 1:700! Η ανακύκληση παραμένει μια λόγια λέξη, πιο χρήσιμη στη φιλοσοφία παρά στην περιβαλλοντολογία. Στο ΛΚΝ:
Δεν πρέπει να αγνοούμε το ρόλο του ρήματος ανακυκλώνω. Δεν είναι δυνατό να έχεις ένα σύγχρονο μεταβατικό ρήμα με τόσο σημαντικό ρόλο και να σε ενδιαφέρει τι γινόταν στην αρχαιότητα με το αμετάβατο ἀνακυκλέω. Ξέρετε πολλά ρήματα σε –ώνω να κάνουν παρέα με ουσιαστικά σε –ηση;
Τέλος πάντων, μέρες καθαρεύουσας ήταν ακόμα όταν αρχίσαμε να πρωτοπιπιλάμε την ανακύκλωση και άλλοι, λίγοι, ελάχιστοι, την ανακύκληση, αλλά το αστείο είναι ότι κάποιοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ανακύκληση με μεταβατικό ρόλο, οπότε, για να πλουτίζουμε τη γλώσσα μας, έφτιαξαν μια φανταστική *ανακύκλιση, από ένα εξίσου φανταστικό ρήμα *ανακυκλίζω (οι Παττακοί του μέλλοντος δεν θα κυκλώνουν το τετράγωνο· θα το *κυκλίζουν).
ΥΓ: Η *ανακύκλυση δεν είναι το επόμενο βήμα στον κύκλο που άνοιξε η εξάρτηση, εξάρτιση, εξάρτυση. Είναι απλή ανορθογραφία.
Έχει στο ΛΝΕΓ το παρακάτω κείμενο σε πλαίσιο:
ανακύκληση - ανακύκλωση. Στον Ηράκλειτο η ανακύκληση τού κόσμου παίρνει τη μορφή μεταλλαγών τής φωτιάς: πυρ → ύδωρ → αήρ → πυρ. Στα λεξικά τής Αρχαίας το ανακύκλωση παραπέμπεται στο ανακύκληση, που θεωρείται κύριος τύπος (το ίδιο συμβαίνει και με το ρήμα ἀνακυκλόω, που υποτάσσεται στο ἀνακυκλέω, -ῶ). Το ανακύκληση παράγεται από το ἀνακυκλέω, -ῶ (κυκλέω, -ῶ), ενώ το ανακύκλωση από το ἀνακυκλόω, -ῶ (κυκλόω, -ῶ). Στα κυκλέω, -ῶ / ἀνακυκλέω, -ῶ και ανακύκληση δηλώνεται κυρίως η σημασία τής «επιστροφής, επανόδου στην αφετηρία, επανάληψης», ενώ με τα κυκλόω, -ῶ, ἀνακυκλόω, -ῶ και ανακύκλωση το βάρος πέφτει στη σημασία τού «κύκλου»: κυκλόω = περικυκλώνω· κυκλέω / ἀνακυκλέω = επανέρχομαι, επιστρέφω, επαναλαμβάνομαι (Αριστοτέλης: αἱ αὐταὶ δόξαι ἀνακυκλοῦνται ἐν τοῖς ἀνθρώποις, 339β.29). Σύμφωνα με αυτά, η ανακύκληση, που δηλώνει «την επαναφορά στην αρχική μορφή, την επανάληψη», μπορεί να δηλώσει και τη «μετατροπή και επαναχρησιμοποίηση (τής ύλης)» καλύτερα από ό,τι το ανακύκλωση, που προσφέρεται στη δήλωση τής «κυκλικής κίνησης».
Προσπάθησα να κάνω προσεκτική αναπαραγωγή, με πνεύματα και περισπωμένες, πρόσθεσα και πλάγια στην τελευταία ανακύκλωση. Πείτε μου αν η τελευταία έκδοση έχει καμιά ουσιαστική αλλαγή. Παρόμοια πράγματα γράφει το ΕΛΝΕΓ, το οποίο καταλήγει: Εντούτοις, η χρήση έχει καθιερώσει τον όρο ανακύκλωση ως απόδοση τού αγγλ. recycling.
Η αλήθεια είναι ότι, από τότε που θυμάμαι να μιλάμε για ανακύκλωση, σχεδόν ταυτόχρονα ξεπετάχτηκε στη μέση και η ανακύκληση. Δεν είχε απήχηση τότε, δεν έχει απήχηση ούτε σήμερα. Η σχέση τους στο διαδίκτυο είναι περίπου 1:700! Η ανακύκληση παραμένει μια λόγια λέξη, πιο χρήσιμη στη φιλοσοφία παρά στην περιβαλλοντολογία. Στο ΛΚΝ:
ανακύκληση η : 1. (λόγ.) περιοδική επάνοδος ύστερα από κυκλική πορεία: Η ~ των ετών. || (φιλοσ.) θεωρία σύμφωνα με την οποία όλα όσα συμβαίνουν στο σύμπαν και στον κόσμο μας ακολουθούν μια κυκλική πορεία και επαναλαμβάνονται ύστερα από ορισμένη χρονική περίοδο, όπως π.χ. η ακμή και η παρακμή των λαών. 2. (τεχν.) ανακύκλωση. [λόγ.: 1: αρχ. ἀνακύκλη(σις) `κυκλική κίνηση’ -ση· 2: σημδ. αγγλ. recycling].
Δεν πρέπει να αγνοούμε το ρόλο του ρήματος ανακυκλώνω. Δεν είναι δυνατό να έχεις ένα σύγχρονο μεταβατικό ρήμα με τόσο σημαντικό ρόλο και να σε ενδιαφέρει τι γινόταν στην αρχαιότητα με το αμετάβατο ἀνακυκλέω. Ξέρετε πολλά ρήματα σε –ώνω να κάνουν παρέα με ουσιαστικά σε –ηση;
Τέλος πάντων, μέρες καθαρεύουσας ήταν ακόμα όταν αρχίσαμε να πρωτοπιπιλάμε την ανακύκλωση και άλλοι, λίγοι, ελάχιστοι, την ανακύκληση, αλλά το αστείο είναι ότι κάποιοι δεν μπορούν να αντιληφθούν ανακύκληση με μεταβατικό ρόλο, οπότε, για να πλουτίζουμε τη γλώσσα μας, έφτιαξαν μια φανταστική *ανακύκλιση, από ένα εξίσου φανταστικό ρήμα *ανακυκλίζω (οι Παττακοί του μέλλοντος δεν θα κυκλώνουν το τετράγωνο· θα το *κυκλίζουν).
ΥΓ: Η *ανακύκλυση δεν είναι το επόμενο βήμα στον κύκλο που άνοιξε η εξάρτηση, εξάρτιση, εξάρτυση. Είναι απλή ανορθογραφία.
