Τους ξέρετε ήδη. Ενάμιση χρόνο σελιδοποίηση σε illustrator, μάθαμε ότι και ο acrobat δεν είναι μόνο ο reader και άλλα συναφή.
@Ambrose: Ο μεταφραστής δεν είναι υποχρεωμένος να στήνει σελίδες. Άλλο να μιλάμε για τρεις σελίδες με αρίθμηση και κάποιες εσοχές, και άλλο να κάνεις εγχειρίδιο. Τώρα, αν ο πελάτης το ζητήσει (και ξέρεις να το κάνεις), προσωπικά το χρεώνω βάσει του πόση ώρα θα μου φάει (πόσα μεροκάματα, πες).
Αυτά τα ψιλά προς το παρόν και θα επανέλθω με περισσότερες πληροφορίες.
Καλησπέρα σας,
πριν από κάτι μέρες διάβασα το θέμα σας και είπα να γράψω κι εγώ τη γνώμη μου.
Κατ'αρχάς να αναφέρω ότι δεν είμαι μεταφραστής αλλά σελιδοποιός και εδώ και μία δεκαετία περίπου δουλεύω μόνο για μεταφραστικά γραφεία.
Πάντα μπαίνω στα φορουμ των μεταφραστών για να ενημερώνομαι και όποτε βλέπω κάτι ανάλογο σε θέμα πως να το πω... Λίγο εκκνευρίζομαι... λίγο τα παίρνω στο κρανίο... λίγο με πιάνει το παράπονο... λίγο απ'όλα γενικά...
Το θέμα μου είναι απλό... Όπως κι εσείς έχετε μία άποψη του ποιός πρέπει να κάνει μετάφραση... Πρέπει να κάνουν μετάφραση τα παιδιά που μόλις πήραν την επάρκειά τους? Πρέπει να κάνουν μετάφραση οι μηχανικοί και οι τεχνικοί που έχουν ένα δίπλωμα γλώσσας? Έτσι κι εγώ ρωτάω ποιός πρέπει να κάνει την σελιδοποίηση? Και βέβαια δεν μιλάω για ένα απλό κείμενο word όπως αναφέρετε παραπάνω αλλά για ένα πολύπλοκο και απαιτητικό έντυπο.
Τα προβλήματα σε κάθε κλάδο εργασίας προέρχονται από τέτοιου είδους λογικές. Όπως κι εσείς έχετε κόσμο στο επάγγελμά σας που χτυπάει τις τιμές σε τέτοιο σημείο ώστε να δουλεύουν ολόκληρα 12ώρα και 15ωρα και να είναι ευχαριστημένοι με το ότι καθαρίζουν ένα βασικό μισθό, έτσι και στον δικό μας κλάδο υπάρχει κόσμος που έχοντας ελάχιστες γνώσεις σελιδοποίησης αναλαμβάνει και παίρνει δουλειές με τιμές της πείνας.
Και όταν ο ένας κλάδος μπαίνει στα πόδια του άλλου τότε πραγματικά φτάνουμε στο σημείο να έχουμε χάσει την μπάλα όλοι μας. ΄
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα από προσωπική εμπειριά. Πριν από αρκετά χρόνια όταν είχα πρωτοξεκινήσει, έτυχε να δουλέψω για λίγο καιρό σε ένα τυπογραφείο. Τότε είχε ξεκινήσει η μόδα του τυπογράφου τα κάνω όλα και συμφέρω... Όλα τα παραδοσιακά τυπογραφεία βλέποντας ότι χάνουν έδαφος πήγαν έστησαν έναν υπολογιστή σε ένα γραφείο 1χ1 και αυτό το ονόμασαν ατελιέ.... Τρομάρα τους και τρομάρα μας....
Οι τιμές που έδιναν στους πελάτες ήταν για να παίρνεις φόρα και να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Δουλειές του ποδαριού που λέμε. Και από την άλλη ο τύπος σου έφερνε ένα κάρο έντυπα να τα βγάζεις στο 8ωρό σου (που σε πραγματικούς χρόνους θα έπρεπε να είχες ένα περιθώριο τουλάχιστον 3 ημερών)....
Και για να καταλήξω βρε παιδιά "Ο καθείς εφ'ώ ετάχθει"....
Καλά κουράγια σε όλους...