Τώρα και στην Αγγλία (διόλου εφήμερα...)

SBE

¥
Και ίσως το καλύτερο άρθρο για τα επεισόδια μέχρι στιγμής:
The moral decay of our society is as bad at the top as the bottom
Το άρθρο δίνει μερικά εξαιρετικά παραδείγματα διαφθοράς παρόμοιου επιπέδου των ίδιων των πολιτικών που ζητάνε αυστηρή τιμωρία κλπκλπ (πλαστές αποδείξεις για αγορές ηλεκτρικών ειδών κλπ από το γνωστό σκάνδαλο) και του πρωθυπουργού και αναφέρει μερικά παραδείγματα από τους πλούσιους και τη ζωή τους.
Φυσικά εγώ πιστεύω ότι η ανισότητα ξεκινάει από το σχολείο και συνεχίζεται στο πανεπιστήμιο (μερικά πτυχία είναι πιο ίσα από άλλα). Όσο για την ανηθικότητα της κοινωνίας, δε νομίζω ότι είναι καινούργιο φαινόμενο.

Αποσπάσματα:
... I believe that the criminality in our streets cannot be dissociated from the moral disintegration in the highest ranks of modern British society. The last two decades have seen a terrifying decline in standards among the British governing elite. It has become acceptable for our politicians to lie and to cheat. An almost universal culture of selfishness and greed has grown up. It is not just the feral youth of Tottenham who have forgotten they have duties as well as rights. So have the feral rich of Chelsea and Kensington.
[...] Most of the people in this very expensive street were every bit as deracinated and cut off from the rest of Britain as the young, unemployed men and women who have caused such terrible damage over the last few days. For them, the repellent Financial Times magazine How to Spend It is a bible. I’d guess that few of them bother to pay British tax if they can avoid it, and that fewer still feel the sense of obligation to society that only a few decades ago came naturally to the wealthy and better off. Yet we celebrate people who live empty lives like this.

[...] But the rioters have this defence: they are just following the example set by senior and respected figures in society. Let’s bear in mind that many of the youths in our inner cities have never been trained in decent values. All they have ever known is barbarism. Our politicians and bankers, in sharp contrast, tend to have been to good schools and universities and to have been given every opportunity in life.
 

nickel

Administrator
Staff member
The culture of greed. Ακριβώς. Για τον μέσο πολίτη που δεν κάθεται να τα ψειρίσει και να καταλάβει τι συμβαίνει, η εικόνα των χρηματιστών στην αίθουσα συναλλαγών να φωνάζουν τιμές μήπως και τους ξεφύγει κανένας πόντος (πόσα τρισεκατομμύρια μάς είπαν ότι «χάθηκαν»; — τα εισαγωγικά τα θέλω) και η εικόνα κουκουλοφόρων και μη να λεηλατούν καταστήματα είναι εικόνες ληστρικότητας — απληστίας στην πρώτη περίπτωση, δικαιολογημένης ανάγκης στη δεύτερη, στα μάτια των πολλών. Οι εικόνες που δεχόμαστε καθημερινά από τα ΜΜΕ μάς δείχνουν τη βαρβαρότητα στον πάτο και τη βαρβαρότητα στην κορυφή. Στη μέση μια τραγική φιγούρα, ο πατέρας που έλεγε: «I have lost my son - if you want to lose yours, step forward, otherwise calm down and go home». Όμως οι πάνω βάρβαροι δεν θα ηρεμήσουν, δεν ηρεμούν. Θα χάσουμε πρώτα πολλά παιδιά. Και θα χάσουμε και τους ίδιους μας τους εαυτούς...
 

SBE

¥
Να ξεκαθαρίσουμε βέβαια ότι ο πατέρας που τα έλεγε κι αυτά κι αυτός στον πάτο της κοινωνίας βρίσκεται, ένα- δυο σκαλοπάτια πιο πάνω από τους εξαθλιωμένους.

Και μην ξεχνάμε ότι ο πολίτης που είναι στη μέση το πιο πιθανό είναι να ορέγεται κι ο ίδιος τα μεγαλεία των χρηματιστών, τις σαχλογκόμενες, τα σινιέ μπιχλιμπίδια κλπ και πολλοί είχαν την ευκαιρία την τελευταία δεκαπενταετία με το σπρώξιμο των τραπεζών και την πιστωτική κάρτα στο χέρι να τα αποκτήσουν όλα αυτά, βάζοντας κι αυτοί το λιθαράκι τους. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανένας πραγματικά αθώος.
 

nickel

Administrator
Staff member
Μα γράφω τα μελό μου και μου τα στραπατσάρεις έτσι... Όταν λέω «στη μέση», δεν εννοώ στη μέση κάποιας κοινωνικής κλίμακας. Όπως επίσης δεν πιστεύω ότι εκβαρβαρίζεται οπωσδήποτε όποιος είναι πολύ πλούσιος ή πολύ φτωχός. Διαφωνώ και με το τελευταίο: όλοι μας μπορεί να ορεγόμαστε το παραπάνω, που δεν είναι υποχρεωτικό να είναι χυδαίο και κακόγουστο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι θέλουμε να το αποκτήσουμε πατώντας επί πτωμάτων ή εξαθλιωμένων συμπολιτών. Κάποια στιγμή κάναμε συνειδητές επιλογές επαγγέλματος, γνωρίζοντας ότι δεν είναι μια επιλογή εύκολου πλουτισμού.

Ωστόσο, αν ο πολίτης είναι θύμα της καμπάνιας να ξοδέψει με τις πιστωτικές ή θύμα του κόλπου του χρηματιστηρίου επειδή κι αυτός είναι άπληστος, είναι πολλοί εκείνοι που θα ήθελα να βαρέσω πριν φτάσω να βαρέσω το θύμα.
 

SBE

¥
Τα μελό σου ήταν πολύ ωράια και προς στιγμής είπα να μην το συνεχίσω.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πότε μιλάμε για την Ελλάδα και πότε για το ΗΒ, γιατί τα επεισόδια δεν εγιναν στην Ελλάδα, ούτε έχουν καμιά ομοιότητα με τα αντίστοιχα της Ελλάδας (ακόμα). Ομολογώ ότι ούτε εγώ μπορώ να ξεχωρίσω την νεόπλουτη Ελλάδα από την νεόπλουτη Αγγλία. Οι διαφορές είναι μόνο στα μεγέθη- εδώ είναι πολύ πιο πλούσια τα μεσαία στρώματα από τους αντίστοιχους της Ελλάδας και αντίστοιχα οι φτωχοί πιο φτωχοί.
Όμως αναφέρεις την επιλογή επαγγέλματος και συνεπώς την εργασία σαν μέσο απόκτησης πλούτου και νομίζω ότι αυτή ειναι η βασική διαφορά με την Ελλάδα. Στο ΗΒ δεν υπάρχει η κοινωνική κινητικότητα της Ελλάδας. Συγκεκριμένα το ΗΒ έχει τη μικρότερη κοινωνική κινητικότητα στην Ευρώπη.
Και επίσης, όπως αναφέρει το άθρο που έστειλα, δεν χρειάζεται να πατήσεις επι πτωμάτων- αυτό έιναι κλισέ. Όλοι αυτοί νόμιμοι είναι. Νόμιμοι είναι κι οι διαφημιστές, κι οι δημοσιογράφοι, κι οι τραπεζικοί, κι όλη η βιομηχανία που έχει στηθεί για να μας κάνει να ξοδέυουμε.
Αυτή η οικονομική κρίση αντί να συνετίσει ορισμένους βλέπω να πηγαίνει στο άλλο άκρο, όμως. Διάβαζα (στην ιντιπέντεντ) ότι μια από τις μεγάλες αλυσίδες ηλεκτρικών βλέποντας να πεφτει η ζητηση με την κρίση άρχισε να φέρνει πιο αποκλειστικές μάρκες και να διαφημίζεται στο κοινό με το χρήμα. Και το ίδιο και σε άλλους κλάδους, έχουν αρχίσει όλοι να απομακρυνονται από το μέσο πορτοφόλι και να πηγάινουν εκεί που υπάρχει ακόμα χρήμα. Το φαινόμενο είναι ακόμα στην αρχή του και θα δούμε πως θα εξελιχτεί, αλλά μου φάινεται ότι απλά μεγαλώνει το χάσμα.
 
Top