Αγαπητές και αγαπητοί, ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Και γιοφύρια θα σας φτιάξουμε σαν του Μαρίνου για δύτες, και ποτάμια θα σας φέρουμε σαν του Αμβρόσιου, και βασιλιάδες Νορμανδούς θα σας ιστορήσουμε σαν το Ρογήρο, και μοντέρνα τέχνη θα σας προσφέρουμε όπως ο Κώστας, και λέξεις θα καλλιγοπεταλώσουμε για τον σαραντ, και κουκούλες θα πολεοδομήσουμε για την Έλσα, και διαστημική όπερα θα τραγουδήσουμε για τον Κόμη, και ευχαριστήριες καντσονέτες θα αναπέμψουμε στον Ταπιόκο, και φως θα στείλουμε σε κάθε σκοτεινή γωνιά σαν τον Φαροφύλακα, και θα εξαναγκάσουμε τις εταιρείες να στέλνουν σημειώσεις στους υποτιτλισμούς της Άλεξ, και θα αποκαλύψουμε το μυστικό του αεικίνητου ζαζουλογάτου για να συνεισφέρουμε στην ενεργειακή πράσινη ανάπτυξη και ... μη με διακόπτεις όταν εμπνέομαι, παιδί μου! Τι εννοείς να βάλω την άσπρη ρόμπα με το καλό; Ποια άδεια τελείωσε; Τι δάφνες και στεφάνια μου λες... Βοήθεια! Βοήηηηηθεια!
Edit: Σσσς! Εδώ είμαι πάλι! Τους έπιασε στο κυνηγητό ένας περαστικός Canis lupus azimutiensis και με άφησανελεύθερο ήσυχο στο δημιουργικό μου λειτούργημα. Να'ναι καλά ο λύκος, πρέπει να του γράψω μια ωδή. Αργότερα...
Edit: Σσσς! Εδώ είμαι πάλι! Τους έπιασε στο κυνηγητό ένας περαστικός Canis lupus azimutiensis και με άφησαν
Ήδη λοιπόν, το κόκκινο είναι πασέ και ντεμοντέ (καθιστώντας έτσι άσχετο τον τίτλο τού παρόντος), και το τιρκουάζ / πετρόλ / λαπισλάζουλι (ή όπως αλλιώς λέγεται) είναι το νέο κόκκινο. :) Άσε που ταιριάζει τέλεια και με τον χαμογελαστό μαστιγωτή: