Μερσί, Παλαύρα.:) Είτε το πιστεύεις είτε όχι, τώρα μετάφρασα σχεδόν όλο το ποίημα στα αγγλικά εκτός από κάνα δυο λέξεις και φράσεις. Νάτες οι απορίες σε έντονα γράμματα:-
1
Έβγανε ρακή η καζάνα,
όντε μ' έκαμε μια μάνα...
στα χωράφια εγέννησέ με,
λέω ντο και το καυχιέμαι.
Έφτασα στην έχτη τάξη,
όντεν ήμουνε δεκάξι...
δεν εμπόρουνα δασκάλους,
γη μιτσούς, γη και μεγάλους...
...κι ήμουνε βοσκαρουδάκι,
με τα οζά απού κοπελάκι,
έζιουνα ψηλά εις τα όρη,
δίχως έγνοιες μήδε ζόρι...
«Μη με μπέμπετε σκολειό,
γράμματα δε θέλω μπλιο»
2
Κι ήρθε ο κύρης μου ένα βράδυ,
να μού φέρει παξιμάδι...
ζηλοκούμπι μες στο βάζο,
για να τρώω όντε λιμάζω.
Φέρνει το βουργιάλι ανοίγει,
μουρνιδιά βάνει μου λίγη.
Βάνει πίνει κι ο απατός του,
ώσπου δεν εθώριε ομπρός του.
Πιάνει με κι απόις μού λέει:
«Σηφαλιό μου, έχομε χρέη.
Εις τη χώρα θα σε μπέψω
και θα σε μικροπαντρέψω.»
«Όφου κι ίντα 'α κάμω εδά, ??what the fuck will I do here??
ποιός θα μού φυλά τα οζά;»
3
«Κύρη μου, θες ν' αποθάνω;
εις τη χώρα εγώ δεν κάνω. I won't manage in the country?
Άφης με επαέ στα αίχνη,
δε μού χρειάζουνται συντέκνοι.»
Παίζει μου με την κατσούνα
ένα χτύπο στη μουτσούνα,
και μού λέει διαολεμένος:
«είναι ο λόγος μου δοσμένος...
...έρχομαι ταχιά, σε παίρνω,
και στη νύφη ομπρός σε φέρνω,
να τη δεις, να γνωριστείτε,
κι ύστερα αρραβωνιαστείτε»
«Λάβρες μου, κακό έπαθά ντο, 'my fires' δεν βγαίνει νόημα!
μπαντονιάρω το μιτάτο...»
4
Έραψα καινούργια βράκα,
χτένισα και τη μουστάκα,
τα στιβάνια γυαλισμένα,
κι ούλα τα άρματα ζωσμένα...
Πηαίνομε στο ξένο σπίτι,
γλακιστοί και με τζιρίτι,
συμπεθέροι, συμπεθέρες,
των εδώκαμε τσι χέρες.
Και τη νύφη εδείξανέ μου,
λέω πως «λόμποις άρεσέ μου», 'probably I liked her'??
κι έτσα δίχως τυρρανία,
βάνουμε ημερομηνία...
«μέλια, ρίφια κι αθοτύροι,
τρεις ημέρες πανηγύρι!»
5
«Έ'ω τσ' αίγες θωρεμένες,
-και καμπόσες βατεμένες-
μα με σένα ίντα 'α κάμω;»,
λέω τζη μετά το γάμο...
Με θωρεί κι εχαμογέλα,
γδύνεται και λέει μου: «έλα,
με έχει η μάνα μου ορμηνέψει,
πού 'χει το χορό χορέψει...»
Πιάνει απόις στα δυό τζη χέρια
και το σείστρο, και τα λέρια,
πού 'χω ανάμεσα στα ατζιά μου,
«ξάπλωσε», μού λέει «και ξιά μου» leave it to me!
«Με ντεσγίνι τέθοια δόση,
όι, θα με ξεμασκουλώσει!»
6
Μα στον πέμπτο μήνα μέσα,
έκαμε ένα γιο η μπαμπέσα,
και μού κάνουν ούλοι χάζι:
«μώρε Σήφη, τίνος μοιάζει;»
Τη γυναίκα μου ρωτώ ντη,
πέφτουνε φωθιές και βρόντοι:
«Πρώτα με καβαλικεύεις,
και μετά δε με πιστεύεις...
δε θα νά 'σαι στα καλά σου, δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει
μάζευ' τα συμπράγαλά σου...»,
με βαρά με τσι κλατσάρες,
και με διώχνει στσι μαδάρες.
«Στο μιτάτο μου γαέρνω,
κι ούλο χαμηλά στραφέρνω...»
,
