Δεν με πειράζει που ο μισθός μου έχει μειωθεί κατά 40% περίπου. Ειλικρινά. Ίσα ίσα, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έχω δουλειά, γιατί ξέρω καλά ότι πολλοί άλλοι βρίσκονται σε πολύ χειρότερη μοίρα από μένα. Δεν πετάω τη σκούφια μου, αλλά θα τα βγάλω πέρα με λιγότερα. Θα περιορίσω το σεξ, τα ντραγκς και το ροκ εντ ρολ. Θα κόψω και το χαβιάρι, θα τρώω ρεβύθια.
Δεν με πειράζει που ο γιος μου θα μεγαλώσει σε μια πιο φτωχή χώρα από εκείνη που μεγάλωσα εγώ. Ίσως στερηθεί κάποια πράγματα που θα προτιμούσα να μην στερηθεί, αλλά δεν πειράζει. Οι δυσκολίες χτίζουν χαρακτήρα.
Αλλά αυτό το χθεσινό με πείραξε πολύ. Μια χούφτα ωραία κτίρια έχει η Αθήνα, και ένα ένα τα βλέπουμε να καίγονται. Βλέπουμε να καίγεται ό,τι ωραίο έχει απομείνει σε μια πόλη που μέρα με τη μέρα ασχημαίνει όλο και περισσότερο. Και με πειράζει πολύ κι αυτό:
Ερωτηθείς αν ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Χρήστος Παπουτσής, οφείλει να παραιτηθεί, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Πάνος Μπεγλίτης, απάντησε "
όχι βέβαια".
Όχι βέβαια!
Όχι απλά όχι, αλλά
"Όχι βέβαια!".
Τον "αδιάβαστο" Χρυσοχοΐδη τον σούταραν χωρίς πολλά πολλά, επειδή σε μια αποστροφή του λόγου του παραδέχθηκε ότι δεν είχε διαβάσει προσεκτικά το μνημόνιο (κάτι που αναμφίβολα ισχύει για το σύνολο σχεδόν των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, εξαιρουμένου ίσως του τότε Υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, αλλά όχι απαραίτητα και του Προέδρου του Κινήματος). Ο "διαβασμένος" όμως Παπουτσής δεν οφείλει λέει να παραιτηθεί, κι ας κάηκαν 40 κτίρια χθες. Κι ας είχε βουήξει ο τόπος ότι η Νομική θα χρησιμοποιούνταν ως εφαλτήριο για να καεί η Αθήνα. Κι ας του είχε στείλει ο πρύτανης του ΕΚΠΑ, Θεοδόσιος Πελεγρίνης,
τρεις (!) επιστολές σχετικά με την κατάληψη της Νομικής. Κι αν του την πέσουν τίποτε δημοσιογράφοι στα κανάλια ή καμιά Μπακογιάννη στη Βουλή, φαντάζομαι ότι θα πετάξει ξανά κανένα από εκείνα τα ωραία του τύπου
«Προτιμώ ένα σπασμένο μάρμαρο από ένα σπασμένο κεφάλι, είτε παιδιού 13 χρόνων, είτε αστυνομικού». Με αυτό το σκεπτικό ας γκρεμίσουμε και τον Παρθενώνα. Κι αυτός από μάρμαρα είναι φτιαγμένος.