Το παρακάτω σημείωμα δεν αφορά μεταφραστές που θέλουν να βρουν μεταφράσεις στην Αγγλία. Αφορά νέους (κυρίως) που θέλουν να βρουν άλλου είδους δουλειά στην Αγγλία, ιδίως στο Λονδίνο. Βρήκα το παρακάτω σημείωμα στο protagon.gr, το θεώρησα χρήσιμο και πιστεύω ότι θα είναι ακόμα πιο χρήσιμο αν συμπληρωθεί με άλλες σχετικές πληροφορίες. Για τυχόν προσθήκες θα κοιτάξω και τα σχόλια των αναγνωστών όταν περάσει η μπογιά του άρθρου.
του Αλκιβιάδη
Ψάχνοντας δουλειά στο Λονδίνο
13+1 πράγματα που θα έπρεπε να ξέρετε
31 Οκτωβρίου 2013. Η τελευταία μου μέρα στη δουλειά. Λίγες μέρες αργότερα τα μάζεψα και ήρθα στο Λονδίνο. Χωρίς δουλειά. Σχεδόν 45 μέρες αργότερα, το τηλεφώνημα που περίμενα. Η πρώτη προσφορά. Υπάρχουν μερικά πράγματα που εύχομαι να ήξερα νωρίτερα όμως. Θα είχαν κάνει τη ζωή μου πιο εύκολη.
1. Ξέχνα την Ελλάδα. Πάρε το απόφαση και φύγε, αν θέλεις να φύγεις. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς δουλειά στο Λονδίνο ενώ δουλεύει στην Ελλάδα. Βάλε το στο πρόγραμμα. Ακόμα και να κλείσεις συνέντευξη, ένα μετ' επιστροφής ταξίδι κοστίζει άνω των 500 ευρώ.
2. Δύο μήνες πριν φύγεις από την Ελλάδα, άρχισε να στέλνεις το βιογραφικό σου για να κυκλοφορεί. Ιστοσελίδες όπως το indeed.co.uk, το careerbuilder.co.uk και το efinancialcareers.co.uk (για τον χρηματοοικονομικό κλάδο) είναι εξαιρετικές για να στήσεις ένα βιογραφικό. Στο LinkedIn βάλε την επιγραφή "actively looking for a new role".
3. Το βιογραφικό σε bullets. Κανείς δεν το διαβάζει και οι διάφοροι recruiters κοιτάζουν μόνο λέξεις-κλειδιά. Οπότε κάνε το απλό, και βρες τις λέξεις-κλειδιά για το επάγγελμα σου. Βάλε αγγλική διεύθυνση (ενός φιλου αν έχεις) και αγγλικό κινητό. Αλλιώς κανείς δεν θα το δει. Στέλνε βιογραφικά μετά τις 10 και πριν τις 2. Βλέπουν ό,τι περάσει από μπροστά τους την ώρα που περνάει.
4. Cover Letter. Και όμως κάποιοι τα διαβάζουν. Εκεί θα πεις ποιος είσαι και ποιες είναι οι βασικές σου ικανότητες.
5. Recruiters. Εταιρεία που με απέρριψε 3 φορές, με είδε αμέσως μόλις με πρότεινε recruiter. Αλλά να θυμάσαι ότι είσαι το προϊόν και όχι ο πελάτης τους. Δεν θα διστάσουν να σε κοροϊδέψουν, και σπάνια θα σε πάρουν τηλέφωνο αν δεν έχεις περάσει μία συνέντευξη. Χρησιμοποίησέ τους, μην τους αφήσεις να σε χρησιμοποιήσουν.
6. Θα σε βάλουν να κάνεις τεστ (από αγγλικά και μαθηματικά, μέχρι case studies). Μη θιχτείς όποια και να είναι η ηλικία και η εμπειρία σου. Το κάνουν σε όλους.
7. Βγάλε National Insurance Number. Είναι κάτι σαν το ΑΜΚΑ. Απαραίτητο για περίθαλψη και για να σε πληρώσουν.
8. Σπίτι. Οκ. Έφτασες. Μερικά πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τα σπίτια. Είναι ακριβά. Πολύ. Το λιγότερο 600 λίρες, ενώ για κάτι καλό, ξεπερνάς τις 1400. Και είναι και παλιά. Πληρώνεις επιπλέον δυνατούς δημοτικούς φόρους (council tax), ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που μένουν στο σπίτι. Υπολόγισε περίπου 30 λίρες φυσικό αέριο, 30 λίρες ρεύμα, 30 νερό, και 30 τηλέφωνο. Γράψου σε ένα real estate agency και άρχισε το ψάξιμο. Ο φίλος σου ο Τάκης θα σε βαρεθεί κάποια στιγμή. Πολλοί μοιράζονται σπίτια.
9. Τηλέφωνο. Σου λείπει η μαμά. Αν μόλις έφτασες, μπες σε ένα από τα πολλά μαγαζιά της "3" και πάρε είτε ένα φορητό ίντερνετ, είτε μια τηλεφωνική κάρτα για απεριόριστο ίντερνετ για ένα μήνα και κάποια λεπτά ομιλίας με 15 λίρες. Πολλές καφετέριες (Starbucks, Cafe Nero) έχουν δωρεάν ίντερνετ.
10. Τράπεζα. Στη Lloyds και την Halifax ανοίγουν λογαριασμούς χωρίς να έχεις δουλειά. Όλες όμως απαιτούν απόδειξη κατοικίας. Η κάρτα θα αργήσει λίγο, καθώς τα credit checks είναι χρονοβόρα.
11. Μετακίνηση. Αν είσαι αρκετά άτυχος και μένεις στη ζώνη 6, ένα μηνιαίο εισιτήριο κοστίζει 220 λίρες. Όσο κοντύτερα, τόσο το καλύτερο.
12. Η χώρα είναι πολυεθνική. Άσε τις θεωρίες, και τον ρατσισμό στην πόρτα. Και ποτέ, για όνομα του Θεού, μην προτάξεις τα δύο δάχτυλα (δείκτη και μεσαίο) σε Άγγλο. Θα φας ξυλο.
13. Πρόσεχε τους πωλητές. Μην εμπιστεύεσαι κανέναν. Θα πούν τα πάντα για να πουλήσουν αγαθά και υπηρεσίες. Ρώτα φίλους αν χρειάζεσαι κάτι, όχι μαγαζί.
13+1. Οι Έλληνες είμαστε η μοναδική φυλή που δεν αλληλοβοηθιέται. Αυτό είναι μειονέκτημα στην Αγγλία. Μη γίνεις από αυτούς. Χτίσε δίκτυο και μοιράσου εμπειρίες και πληροφορίες.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=35567
Αναρωτιέμαι: πόσο αληθεύει η διαπίστωση «Οι Έλληνες είμαστε η μοναδική φυλή που δεν αλληλοβοηθιέται»;
του Αλκιβιάδη
Ψάχνοντας δουλειά στο Λονδίνο
13+1 πράγματα που θα έπρεπε να ξέρετε
31 Οκτωβρίου 2013. Η τελευταία μου μέρα στη δουλειά. Λίγες μέρες αργότερα τα μάζεψα και ήρθα στο Λονδίνο. Χωρίς δουλειά. Σχεδόν 45 μέρες αργότερα, το τηλεφώνημα που περίμενα. Η πρώτη προσφορά. Υπάρχουν μερικά πράγματα που εύχομαι να ήξερα νωρίτερα όμως. Θα είχαν κάνει τη ζωή μου πιο εύκολη.
1. Ξέχνα την Ελλάδα. Πάρε το απόφαση και φύγε, αν θέλεις να φύγεις. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει κανείς δουλειά στο Λονδίνο ενώ δουλεύει στην Ελλάδα. Βάλε το στο πρόγραμμα. Ακόμα και να κλείσεις συνέντευξη, ένα μετ' επιστροφής ταξίδι κοστίζει άνω των 500 ευρώ.
2. Δύο μήνες πριν φύγεις από την Ελλάδα, άρχισε να στέλνεις το βιογραφικό σου για να κυκλοφορεί. Ιστοσελίδες όπως το indeed.co.uk, το careerbuilder.co.uk και το efinancialcareers.co.uk (για τον χρηματοοικονομικό κλάδο) είναι εξαιρετικές για να στήσεις ένα βιογραφικό. Στο LinkedIn βάλε την επιγραφή "actively looking for a new role".
3. Το βιογραφικό σε bullets. Κανείς δεν το διαβάζει και οι διάφοροι recruiters κοιτάζουν μόνο λέξεις-κλειδιά. Οπότε κάνε το απλό, και βρες τις λέξεις-κλειδιά για το επάγγελμα σου. Βάλε αγγλική διεύθυνση (ενός φιλου αν έχεις) και αγγλικό κινητό. Αλλιώς κανείς δεν θα το δει. Στέλνε βιογραφικά μετά τις 10 και πριν τις 2. Βλέπουν ό,τι περάσει από μπροστά τους την ώρα που περνάει.
4. Cover Letter. Και όμως κάποιοι τα διαβάζουν. Εκεί θα πεις ποιος είσαι και ποιες είναι οι βασικές σου ικανότητες.
5. Recruiters. Εταιρεία που με απέρριψε 3 φορές, με είδε αμέσως μόλις με πρότεινε recruiter. Αλλά να θυμάσαι ότι είσαι το προϊόν και όχι ο πελάτης τους. Δεν θα διστάσουν να σε κοροϊδέψουν, και σπάνια θα σε πάρουν τηλέφωνο αν δεν έχεις περάσει μία συνέντευξη. Χρησιμοποίησέ τους, μην τους αφήσεις να σε χρησιμοποιήσουν.
6. Θα σε βάλουν να κάνεις τεστ (από αγγλικά και μαθηματικά, μέχρι case studies). Μη θιχτείς όποια και να είναι η ηλικία και η εμπειρία σου. Το κάνουν σε όλους.
7. Βγάλε National Insurance Number. Είναι κάτι σαν το ΑΜΚΑ. Απαραίτητο για περίθαλψη και για να σε πληρώσουν.
8. Σπίτι. Οκ. Έφτασες. Μερικά πράγματα που πρέπει να ξέρεις για τα σπίτια. Είναι ακριβά. Πολύ. Το λιγότερο 600 λίρες, ενώ για κάτι καλό, ξεπερνάς τις 1400. Και είναι και παλιά. Πληρώνεις επιπλέον δυνατούς δημοτικούς φόρους (council tax), ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που μένουν στο σπίτι. Υπολόγισε περίπου 30 λίρες φυσικό αέριο, 30 λίρες ρεύμα, 30 νερό, και 30 τηλέφωνο. Γράψου σε ένα real estate agency και άρχισε το ψάξιμο. Ο φίλος σου ο Τάκης θα σε βαρεθεί κάποια στιγμή. Πολλοί μοιράζονται σπίτια.
9. Τηλέφωνο. Σου λείπει η μαμά. Αν μόλις έφτασες, μπες σε ένα από τα πολλά μαγαζιά της "3" και πάρε είτε ένα φορητό ίντερνετ, είτε μια τηλεφωνική κάρτα για απεριόριστο ίντερνετ για ένα μήνα και κάποια λεπτά ομιλίας με 15 λίρες. Πολλές καφετέριες (Starbucks, Cafe Nero) έχουν δωρεάν ίντερνετ.
10. Τράπεζα. Στη Lloyds και την Halifax ανοίγουν λογαριασμούς χωρίς να έχεις δουλειά. Όλες όμως απαιτούν απόδειξη κατοικίας. Η κάρτα θα αργήσει λίγο, καθώς τα credit checks είναι χρονοβόρα.
11. Μετακίνηση. Αν είσαι αρκετά άτυχος και μένεις στη ζώνη 6, ένα μηνιαίο εισιτήριο κοστίζει 220 λίρες. Όσο κοντύτερα, τόσο το καλύτερο.
12. Η χώρα είναι πολυεθνική. Άσε τις θεωρίες, και τον ρατσισμό στην πόρτα. Και ποτέ, για όνομα του Θεού, μην προτάξεις τα δύο δάχτυλα (δείκτη και μεσαίο) σε Άγγλο. Θα φας ξυλο.
13. Πρόσεχε τους πωλητές. Μην εμπιστεύεσαι κανέναν. Θα πούν τα πάντα για να πουλήσουν αγαθά και υπηρεσίες. Ρώτα φίλους αν χρειάζεσαι κάτι, όχι μαγαζί.
13+1. Οι Έλληνες είμαστε η μοναδική φυλή που δεν αλληλοβοηθιέται. Αυτό είναι μειονέκτημα στην Αγγλία. Μη γίνεις από αυτούς. Χτίσε δίκτυο και μοιράσου εμπειρίες και πληροφορίες.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.anagnwstes&id=35567
Αναρωτιέμαι: πόσο αληθεύει η διαπίστωση «Οι Έλληνες είμαστε η μοναδική φυλή που δεν αλληλοβοηθιέται»;