Διάβαζα το κείμενο μιας φίλης, η οποία έγραφε ξανά και ξανά για την εποχή των «παχέων» αγελάδων, βάζοντας το «παχέων» μέσα σε εισαγωγικά. Δεν ξέρω αν καυτηρίαζε έτσι τη χρήση του λανθασμένου «παχέων» στην έκφραση ή αν, αντίθετα, ήθελε να δείξει ότι το λάθος είναι καθιερωμένο και ότι θα το λέει έτσι γνωρίζοντας ότι είναι λάθος.
Έχει γίνει πολύ συζήτηση για το «παχέων», που είναι λάθος επειδή είναι η γενική πληθυντικού του αρσενικού· για τις θηλυκές αγελάδες θα πρέπει να πούμε «παχειών» (αν θεωρήσουμε λόγια την έκφραση: αι παχείαι, των παχειών) ή «παχιών» αν την θεωρήσουμε έκφραση της δημοτικής (οι παχιές, των παχιών). Αυτή η τελευταία είναι η ορθογραφική επιλογή και στα λεξικά.
Η έκφραση ήρθε πάλι στη συζήτηση κάπου στα μέσα του μήνα όταν η Έλενα Ακρίτα άρχισε κάποιο δημοσίευμά της στα ΜΚΔ γράφοντας «Θυμάμαι την εποχή των παχέων αγελάδων…» (αν και τις περισσότερες επιθέσεις τις δέχτηκε για το παρακείμενο «αποκούμπι»). Με φρίκη είδα κάποιους ιστότοπους να γράφουν για εποχή των «παχαίων» αγελάδων!
Στου Σαραντάκου υπάρχει ένα σχετικό σημείωμα από το 2016, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Περί ταχέων επεμβάσεων και παχέων αγελάδων».
Εγώ πάλι αποφάσισα να δω ποιες εναλλακτικές διατυπώσεις έχουν κατατεθεί στο διαδίκτυο από άτομα που αρνούνται να ακολουθήσουν στο παιχνίδι της περίεργης γενικής πτώσης (no pun intended). Στο κάτω-κάτω είμαστε από τις γλώσσες με τα εκατομμύρια λέξεις (Ε, κόψε κάτι!) και έχουμε πολλά συνώνυμα για τους υπέρβαρους.
Εκτός από κάποιον λάτρη των «παχέων», που το προσάρμοσε σωστά σε «εποχή των παχέων μόσχων», για τις θηλυκές αγελάδες βρήκα τα εξής:
Οπότε έχετε πολλές επιλογές πια: να το πείτε σωστά και να ακούγεται περίεργο, να το πείτε λάθος όπως το λένε οι πολλοί και να σας στραβοκοιτάξει κανένας λαθοθήρας ή να το πείτε χαριτωμένα και να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Εκτός από τις ισχνές αγελάδες…
Έχει γίνει πολύ συζήτηση για το «παχέων», που είναι λάθος επειδή είναι η γενική πληθυντικού του αρσενικού· για τις θηλυκές αγελάδες θα πρέπει να πούμε «παχειών» (αν θεωρήσουμε λόγια την έκφραση: αι παχείαι, των παχειών) ή «παχιών» αν την θεωρήσουμε έκφραση της δημοτικής (οι παχιές, των παχιών). Αυτή η τελευταία είναι η ορθογραφική επιλογή και στα λεξικά.
Η έκφραση ήρθε πάλι στη συζήτηση κάπου στα μέσα του μήνα όταν η Έλενα Ακρίτα άρχισε κάποιο δημοσίευμά της στα ΜΚΔ γράφοντας «Θυμάμαι την εποχή των παχέων αγελάδων…» (αν και τις περισσότερες επιθέσεις τις δέχτηκε για το παρακείμενο «αποκούμπι»). Με φρίκη είδα κάποιους ιστότοπους να γράφουν για εποχή των «παχαίων» αγελάδων!
Στου Σαραντάκου υπάρχει ένα σχετικό σημείωμα από το 2016, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Περί ταχέων επεμβάσεων και παχέων αγελάδων».
Εγώ πάλι αποφάσισα να δω ποιες εναλλακτικές διατυπώσεις έχουν κατατεθεί στο διαδίκτυο από άτομα που αρνούνται να ακολουθήσουν στο παιχνίδι της περίεργης γενικής πτώσης (no pun intended). Στο κάτω-κάτω είμαστε από τις γλώσσες με τα εκατομμύρια λέξεις (Ε, κόψε κάτι!) και έχουμε πολλά συνώνυμα για τους υπέρβαρους.
Εκτός από κάποιον λάτρη των «παχέων», που το προσάρμοσε σωστά σε «εποχή των παχέων μόσχων», για τις θηλυκές αγελάδες βρήκα τα εξής:
η εποχή των χοντρών αγελάδων
η εποχή των παχουλών αγελάδων
η εποχή των καλοθρεμμένων αγελάδων
η εποχή των καλοταϊσμένων αγελάδων
η εποχή των στρουμπουλών αγελάδων
η εποχή των ολόπαχων αγελάδων
η εποχή των ευτραφών αγελάδων
η εποχή των παχύσαρκων αγελάδων
η εποχή των τροφαντών αγελάδων
η εποχή των τετράπαχων αγελάδων
η εποχή των βαρέων βαρών αγελάδων
η εποχή των υπέρβαρων αγελάδων
Οπότε έχετε πολλές επιλογές πια: να το πείτε σωστά και να ακούγεται περίεργο, να το πείτε λάθος όπως το λένε οι πολλοί και να σας στραβοκοιτάξει κανένας λαθοθήρας ή να το πείτε χαριτωμένα και να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Εκτός από τις ισχνές αγελάδες…
