Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)

[drsiebenmal]

Είναι γεγονός ότι το άρθρο επικεντρώνεται σε μια συγκεκριμένη διάσταση και ότι δεν ασχολείται με τα κακοκοινωνικά [υπάρχει άραγε τέτοια λέξη ή κάποια ανάλογη;] φαινόμενα γύρω μας. Δεν το θεώρησα, όμως, πολιτική πλατφόρμα· ειδικά για το παράδειγμα που αναφέρεις, νομίζω ότι είναι αυτονόητο (αλλά προφανώς, δεν...) ότι όσο δεν φτιάχνουμε και τα υπόλοιπα, σε κάθε νέο γύρο θα υποβαθμίζονται και οι πελάτες-στόχοι μας. Σε πρόσφατο άρθρο του Ηλία Μαμαλάκη στο Πρόταγκον (εντάξει, ο άνθρωπος σε άλλους χώρους διακρίνεται, αλλά σκεπτικό όπως το δικό του δεν το υποστηρίζει μόνο αυτός) διαβάζουμε για πράγματα που ζήλεψε. Επίσης, διαβάζουμε (οι υπογραμμίσεις δικές μου):

[...]Έχω παρακολουθήσει μακρόθεν δικαστικές διαμάχες μεταξύ οινοποιών για το τίποτα.

Η οινική εταιρεία του φίλου μου εξάγει μόνο στο Καζακστάν ένα εκατομμύριο φιάλες το χρόνο. Σημειώστε ότι στο Καζακστάν και στο Αζερμπαϊτζάν το χρήμα ρέει σαν νεράκι λόγω του πετρελαίου και του γκαζιού και παρά του ότι ένα μεγάλο κομμάτι πληθυσμού είναι Μουσουλμάνοι το πίνουν το κρασάκι τους. Δυστυχώς στην Ελλάδα σχεδόν όλα τα οινοποιεία είναι σε δυσμενή θέση αυτή τη στιγμή. Οι ίδιοι οι οινοποιοί είναι σε καλύτερη θέση.

Μια κοινή κίνηση κοιτώντας ανατολικά βέβαια θα μπορούσε να βοηθήσει πολύ. Ο σνομπισμός των νεόπλουτων χωρών θέλει κρασί, τσίπουρο, λάδι και ελιές. Ας ρίξουμε μια ματιά προς τα εκεί. Στο Λονδίνο δεν έχουμε μέλλον, ούτε καν στη Νέα Υόρκη. Βάζει στη λίστα του ένας Νεοϋορκέζος εστιάτορας ένα ελληνικό κρασί και νομίζουμε ότι η Ελλάδα σώθηκε.

Όχι, η Ελλάδα θα σωθεί όταν στην Αγία Πετρούπολη μάθουν να πίνουν Μοσχάτο Σάμου. Η Ελλάδα θα σωθεί όταν στη Μόσχα τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους με τσίπουρο Τυρνάβου, αντί για Βότκα. Η Ελλάδα θα σωθεί όταν στο Πεκίνο συνοδεύουν την πάπια Πεκίνου με Αγιωργίτικο.

Το ξέρω ότι λέω υπερβολές, αλλά όλος αυτός ο γάμος, το γλέντι και η πίστη δεν είναι μόνο για το κρασί, είναι για όλους τους γεωργικούς τομείς της φίλης Γεωργίας. Αφήστε που το ίδιο το κράτος της Γεωργίας είναι μια καλή ευκαιρία για μας. Τους αρέσει το γιαούρτι, αλλά δεν έχουν καλό γιαούρτι. Είναι μια ευκαιρία για τις μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες μας. Δεν έχουν βούτυρο, δεν έχουν καν πρόβατα και όσα έχουν τα τρώνε. Δεν έχουν αλάτι και είμαι σίγουρος ότι οι χυμοί μας είναι του γούστου τους. Μπαίνω σε λεπτομέρειες χωρίς να είναι αυτός ο αντικειμενικός σκοπός. Αυτό που ζήλεψα στη Γεωργία είναι η πίστη των ανθρώπων. Στον Θεό τους, στη πατρίδα τους, στα προϊόντα τους. Πράγμα το οποίο εμείς δεν έχουμε. Να μην σας πω ότι και τα τρία τα βρίζουμε νυχθημερόν.

Είναι απίστευτο το πόσα αλληλοαντικρουόμενα πράγματα, πόσα λάθη, πόσες ανυπόστατες προσδοκίες περιέχουν αυτές οι καλές προθέσεις. Όμως, ο Η.Μ. είναι ένας συμπαθής άνθρωπος που χαίρει εκτίμησης (όταν δεν τον πιάνουν τα ελληναράδικα). Αναρωτιέμαι πόσοι άνθρωποι που τον διαβάζουν ή τον ακούν δεν θα περιμένουν τώρα ότι θα σωθούν πουλώντας τσίπουρο για να αντικαταστήσουν τη βότκα και αγροτικά προϊόντα σε γεωργοκτηνοτροφικούς πληθυσμούς με χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο από εμάς. Λες και οι νεόπλουτοι δεν θα ανακαλύψουν ταχύτατα τα Λονδίνα και τα νεοϋορκέζικα εστιατόρια.

Αν δεν έχουμε μέλλον πουλώντας προϊόντα στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, δεν έχουμε μέλλον. Τελεία.

Το πρωί είδα στην τηλεόραση έναν ευφυή μηχανικό-κατασκευαστή που έβγαλε στην αγορά ένα σύστημα αξιοποίησης της απόδοσης του θερμού αέρα των (απλών) τζακιών. Το σύστημά του κοστίζει κάπου στα 350€. Σε δύο μήνες θα πωλούνται κινέζικα αντίγραφα στη μισή τιμή. Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε σε ποιον κόσμο ζούμε.

 

[SBE]

Εγώ κατάλαβα κάτι άλλο από αυτό που παραθέτεις του Μαμαλάκη, δόχτορα. Λέει ο άνθρωπος ότι πρέπει οι επιχειρηματίες να κοιτάζουν προς κάθε κατεύθυνση και να μην έχουν εμμονές με συγκεκριμένες αγορές οι οποίες είναι και πιο δύσκολες και πιο απρόσιτες.
Και για να δώσω ένα παράδειγμα, περισσότερα ελληνικά προϊόντα βρήκα στα σούπερ μάρκετ του Κέηπ Τάουν, που έχει 500 Έλληνες, απ' ό,τι στα σουπερμάρκετ του Λονδίνου που έχει 50.000 Έλληνες.

Ο μηχανικός- κατασκευαστής πιθανόν να πάει στην Κίνα και να βρει ένα εργοστάσιο εκεί που θα φτιάχνει το προϊόν του για λογαριασμό του και θα προστατεύσει με ευρεσιτεχνίες την ιδέα του από τους Κινέζους, ενώ με το σωστό μάρκετιγκ θα φροντίσει να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Αν όλοι οι επίδοξοι εφευρέτες- επιχειρηματίες σκέφτονταν ότι σε έξι μήνες θα τους έχουν φάει οι Κίνεζοι, θα έπρεπε να μην κάνουν τίποτα.

 

[drsiebenmal]

Εγώ κατάλαβα κάτι άλλο από αυτό που παραθέτεις του Μαμαλάκη, δόχτορα. Λέει ο άνθρωπος ότι πρέπει οι επιχειρηματίες να κοιτάζουν προς κάθε κατεύθυνση και να μην έχουν εμμονές με συγκεκριμένες αγορές οι οποίες είναι και πιο δύσκολες και πιο απρόσιτες.
Και για να δώσω ένα παράδειγμα, περισσότερα ελληνικά προϊόντα βρήκα στα σούπερ μάρκετ του Κέηπ Τάουν, που έχει 500 Έλληνες, απ' ό,τι στα σουπερμάρκετ του Λονδίνου που έχει 50.000 Έλληνες.

Κι εγώ επιμένω ότι προωθώντας προϊόντα προς φτωχότερες χώρες απλώς απαξιώνεις το προϊόν σου ή παράγεις (ενδεχομένως αναγκαστικά) προϊόν με λιγότερες απαιτήσεις. Αυτό γίνεται π.χ. (εδώ και χρόνια) με το μεγαλύτερο κομμάτι του τουρισμού μας.

Ο μηχανικός- κατασκευαστής πιθανόν να πάει στην Κίνα και να βρει ένα εργοστάσιο εκεί που θα φτιάχνει το προϊόν του για λογαριασμό του και θα προστατεύσει με ευρεσιτεχνίες την ιδέα του από τους Κινέζους, ενώ με το σωστό μάρκετιγκ θα φροντίσει να εξασφαλίσει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς. Αν όλοι οι επίδοξοι εφευρέτες- επιχειρηματίες σκέφτονταν ότι σε έξι μήνες θα τους έχουν φάει οι Κίνεζοι, θα έπρεπε να μην κάνουν τίποτα.

Είναι σωστό ότι αυτός είναι ίσως ο μόνος τρόπος (και μάλιστα, το ανέφερα ήδη το μεσημέρι σε συζήτηση που είχα με άλλον Λεξιλόγο.) :)

 

[SBE]

Κι εγώ επιμένω ότι προωθώντας προϊόντα προς φτωχότερες χώρες απλώς απαξιώνεις το προϊόν σου ή παράγεις (ενδεχομένως αναγκαστικά) προϊόν με λιγότερες απαιτήσεις. Αυτό γίνεται π.χ. (εδώ και χρόνια) με το μεγαλύτερο κομμάτι του τουρισμού μας.

Δεν είναι απαραίτητα φτωχότερες αγορές, είναι διαφορετικές αγορές. Να σου δώσω ένα παράδειγμα επιτυχημένης επιχείρησης: Φολί Φολί. Η εταιρεία έχει μεγάλη οικονομική δραστηριότητα στην Άπω Ανατολή και μικρή στη Δυτική Ευρώπη. Θα πρέπει να συνεχίσει να κυνηγάει την επιτυχία στη Νέα Υόρκη τη στιγμή που το προϊόν του δεν έχει επιτυχία εκεί; (είτε λόγω ανταγωνισμού, είτε γιατί έχουν άλλα γούστα οι Αμερικανοί).
Μερικά προϊόντα δεν έχουν πέραση σε κάποιες αγορές, και δεν αξίζει ίσως να διαθέσει κανείς τεράστια ποσά για να δημιουργήσει αγορά.
Κάποιες αγορές είναι τόσο κορεσμένες που δεν αξίζει να διαθέσεις τεράστια ποσά για να αποκτήσεις ένα μικρό μερίδιο, τη στιγμή που μπορείς να επεκταθείς σε μη-κορεσμένες αγορές και να διεκδικήσεις μεγάλο μερίδιο της αγοράς.
Απλά μαθήματα στρατηγικής.

 

[drsiebenmal]

Επειδή ακούω και διαβάζω διάφορα (άκουσα π.χ. τον Μανόλη Κεφαλογιάννη να δηλώνει ότι τα ελλείμματα των συγκοινωνιών, ύψους 9 δις, είναι συγκρίσιμα με το πακέτο περικοπών ύψους 10 δις), έχω μια απορία:

Είναι βέβαιο πως έχουν καταλάβει όλοι, αλλά κυρίως οι αρμόδιοι, ότι τα 10 δις (ή τα όσα, τελοσπάντων) του πακέτου θα αφαιρούνται ετησίως από την οικονομία; Γιατί βλέπω κάτι γενικεύσεις του στιλ «θα αφαιρεθούν 14 δις μέχρι το 2014» και δεν ξέρω αν είναι κατανοητό ότι τα μείον 14 δις θα ισχύουν και για το 2015, το 2016 κλπ, και γενικά, τελοσπάντων, μέχρι να ξαναπάρει μπροστά το μαγαζί, να μη δημιουργεί καινούργια χρέη, να του περισσεύει κάτι να ξοφλάει τα όσα παλιά μείνουν τελικά, και να έχει κι άλλο περίσσευμα για κοινωνική πολιτική. Είναι σαφές και το έχουν καταλάβει όλοι, έτσι;

 

[nickel]

Τώρα αυτό δεν πάει κανονικά εδώ, αλλά κάπου πρέπει να το ρίξω:

ΠασοκοΣυριζαίοι

Εύστοχη τη βρίσκω την περιγραφή του Καμπουράκη. Αλλά τελειώνει:
Δεν βρίσκονται αυτοί στον προθάλαμο σας, εσείς είστε στον δικό τους. Δεν θα έρθουν αυτοί σε σας, εσείς πρέπει να πάτε σ’ αυτούς, με τα χέρια σας γεμάτα δώρα. Μη βαυκαλίζεστε ότι θα τους πείσετε ή ότι θα τους διαπαιδαγωγήσετε. Τη μάζα αυτή, είτε την παίρνεις ως έχει είτε την αφήνεις…

Έτσι όμως αποκλείει να δούμε καινούργια είδη στην πολιτική μας πανίδα. Και όμως: ο πασοκοσυριζαίος θα είχε περίοπτη θέση στα φανταστικά όντα.

 

[drsiebenmal]

Νομίζω ότι από το προηγούμενο κιόλας άρθρο του, εκείνο με το ιπποφαές και τις τρούφες, ο Καμπουράκης έχει περάσει σε ένα στιλ λεπτής ειρωνείας, που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι (δια)σώζεται μέσα στον πολτό του διαδικτύου.

 

[bernardina]

Πες τα, ρε συ Ηλία, κι ας πέσουν να σε φάνε. Δεν θα 'ναι η πρώτη φορά, άλλωστε...

Τους χωρίζουν πολλά. Τι είναι όμως αυτό που ενώνει εθνοπρεπώς τον Δημήτρη Κοδέλα (που μόλις γύρισε από τα περίχωρα της Γάζας) και τη Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον διανοούμενο Βύρωνα Πολύδωρα, τον φωτογενή Τέρενς Κουίκ, τον αντισυμβατικό Γρηγόρη Ψαριανό αλλά και τον Ευστάθιο Μπούκουρα της Χρυσής Αυγής; Ο,τι ενώνει τους Ελληνες που ομνύουν στο ιερότερο φετίχ του νέου ελληνισμού: το Δημόσιο. Εν προκειμένω, με τη μορφή των τοπικών παραρτημάτων των ΔΟΥ.
Από πού πηγάζει αυτή η λατρεία για υπηρεσίες οι οποίες εύκολα θα μπορούσαν να έχουν αντικατασταθεί από ένα κομπιούτερ και έναν εκπαιδευμένο χειριστή του; Από τον χαρακτήρα του ελληνικού κράτους, του πελατειακού κράτους που χρεοκόπησε μεν, αλλά οι θεράποντές του αρνούνται επιμόνως να παραδεχθούν τις συνέπειες αυτής της χρεοκοπίας. Και από αυτήν ακριβώς την επιμονή τους.

Η συνέχεια εντός.

 

[rogne]

Πες τα, ρε συ Ηλία, κι ας πέσουν να σε φάνε. Δεν θα 'ναι η πρώτη φορά, άλλωστε...

Τους χωρίζουν πολλά. Τι είναι όμως αυτό που ενώνει εθνοπρεπώς τον Δημήτρη Κοδέλα (που μόλις γύρισε από τα περίχωρα της Γάζας) και τη Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ με τον διανοούμενο Βύρωνα Πολύδωρα, τον φωτογενή Τέρενς Κουίκ, τον αντισυμβατικό Γρηγόρη Ψαριανό αλλά και τον Ευστάθιο Μπούκουρα της Χρυσής Αυγής; Ο,τι ενώνει τους Ελληνες που ομνύουν στο ιερότερο φετίχ του νέου ελληνισμού: το Δημόσιο. Εν προκειμένω, με τη μορφή των τοπικών παραρτημάτων των ΔΟΥ.
Από πού πηγάζει αυτή η λατρεία για υπηρεσίες οι οποίες εύκολα θα μπορούσαν να έχουν αντικατασταθεί από ένα κομπιούτερ και έναν εκπαιδευμένο χειριστή του; Από τον χαρακτήρα του ελληνικού κράτους, του πελατειακού κράτους που χρεοκόπησε μεν, αλλά οι θεράποντές του αρνούνται επιμόνως να παραδεχθούν τις συνέπειες αυτής της χρεοκοπίας. Και από αυτήν ακριβώς την επιμονή τους.

Η συνέχεια εντός.

Α, οι συμψηφισμοί των άλλων με τους χρυσαυγίτες απαγορεύονται μόνο στο σχετικό νήμα; Στα υπόλοιπα είναι οκ; Προφανώς λάθος είχα καταλάβει.

Καλά, στο μαγαζί του καταδιωγμένου Κανέλλη όχι μόνο οκ είναι οι συμψηφισμοί, επιβάλλονται κιόλας...

 

[bernardina]

Α, οι συμψηφισμοί των άλλων με τους χρυσαυγίτες απαγορεύονται μόνο στο σχετικό νήμα; Στα υπόλοιπα είναι οκ; Προφανώς λάθος είχα καταλάβει.

Καλά, στο μαγαζί του καταδιωγμένου Κανέλλη όχι μόνο οκ είναι οι συμψηφισμοί, επιβάλλονται κιόλας...

Ο Κανέλλης τους συμψηφίζει; Όχι η δική τους στάση; Το ότι βλέπουν το πρόβλημα από την ίδια οπτική γωνία εσάς δεν σας ενοχλεί καθόλου;
Και τους συμψηφίζει, έτσι συλλήβδην, γενικώς και αορίστως; Λέει κάπου ότι είναι ένα και το αυτό; Το τους χωρίζουν πολλά σας διέφυγε;
Γιατί μυγιάζεστε έτσι αγρίως;

 

[Palavra]

Α, οι συμψηφισμοί των άλλων με τους χρυσαυγίτες απαγορεύονται μόνο στο σχετικό νήμα; Στα υπόλοιπα είναι οκ; Προφανώς λάθος είχα καταλάβει.

Καλά, στο μαγαζί του καταδιωγμένου Κανέλλη όχι μόνο οκ είναι οι συμψηφισμοί, επιβάλλονται κιόλας...

rogne, όταν λέμε «συμψηφισμός» εννούμε μια πρακτική που δικαιολογεί την παρανομία της ΧΑ, παραπέμποντας στην παρανομία άλλων χώρων, με τη λογική ότι αφού ο Γιωργάκης κλέβει, ας δείρει και ο Νικολάκης, αφού όλοι ίδιοι είναι.

Προσωπικά, δεν βλέπω να γίνεται κάτι τέτοιο στο παραπάνω άρθρο (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν κάνω και λάθος, οπότε θα ήταν διαφωτιστικό να μας πεις και τη γνώμη σου) - κατά τα λοιπά, πέρα από το πρόσωπο του όποιου αρθρογράφου θα με ενδιέφερε και η γνώμη σου για το περιεχόμενο του άρθρου. Εκτός κι αν προτιμάς κι εσύ την τακτική «Η ΧΑ σκοτώνει» «ναι, αλλά η αριστερά δέρνει», αλλά από την ανάποδη, οπότε πάσο.

 

[rogne]

Ευχαριστώ για τη λεξιλογική διευκρίνιση, έχω μια κάπως ευρύτερη αντίληψη για τις πρακτικές συμψηφισμού.

Έχω πει αλλού τη γνώμη μου για το περιεχόμενου του άρθρου, το οποίο πρέπει να είναι η χιλιοστή παραλλαγή του ίδιου θέματος από τον καλλιτέχνη: όταν με το καλό αρχίσουν ν' αντικαθίστανται οι ΔΟΥ από υπολογιστές και εκπαιδευμένους χειριστές τους, όπως συνιστά εν παρόδω (λες και είναι ήδη στα σκαριά) και ο καλλιτέχνης, να κλείσουν όλες, να κλείσουν και τα υπουργεία και τα ταμεία και τα πάντα. Μέχρι τότε (και μάλλον απέχει λιγάκι αυτό το τότε, αν κρίνουμε από το πώς πάει η δουλειά με τα ΚΕΠ π.χ.), η ρητορική κατά του Δημοσίου, του "σπάταλου" κράτους κλπ. είναι εκ του πονηρού.

 

[Palavra]

Ε, πώς είναι του πονηρού η κριτική κατά του Δημοσίου; Εσύ δηλαδή θεωρείς ότι το ελληνικό δημόσιο στελεχώνεται μόνο από χρήσιμους ανθρώπους, σε χρήσιμες υπηρεσίες, κανείς δεν έχει προσληφθεί με μέσον, δεν υπάρχουν φορείς που δεν παράγουν έργο, και τίποτα δεν πρέπει να αλλάξει;

Θέλω να πω, κατανοώ την πολιτική τοποθέτηση σύμφωνα με την οποία όλα πρέπει να γίνουν κρατικά, και αντιλαμβάνομαι τη λογική της, αλλά ΑΥΤΟ το δημόσιο είναι ξερωγώ εντάξει;

 

[nickel]

η ρητορική κατά του Δημοσίου, του "σπάταλου" κράτους κλπ. είναι εκ του πονηρού.

Καλημέρα. Όταν περιορίζεται σε ρητορική κατά του σπάταλου κράτους ενδέχεται να είναι εκ του πονηρού. Το πρόβλημα είναι πολυδιάστατο. Αλλά όταν η ρητορική εσκεμμένα αγνοεί τη διάσταση του σπάταλου ή αντιπαραγωγικού κράτους, τι είναι; Εκ του πονηρού; Ή, επειδή πρέπει να αποφεύγουμε τους συμψηφισμούς, επιμένουμε ότι ό,τι προέρχεται από αριστερά αποκλείεται να είναι εκ του πονηρού, και άρα θα πρέπει να δεχτούμε ασυζητητί την παράκαμψη του προβλήματος του αντιπαραγωγικού κράτους; Rogne, σε καταλαβαίνω, αλλά πρέπει να καταλάβεις κι εσύ τους δημοκράτες που δεν πάσχουν από αριστερές ιδεοληψίες. Δεν είναι που ξεχνάμε ποιοι κλέβουν και πώς τη χώρα και τους πολίτες της. Αλλά δεν ξεχνάμε και ότι το κράτος μας είναι αντιπαραγωγικό.

 

[rogne]

Δεν είπα τίποτα για την κριτική κατά του Δημοσίου, μίλησα για την (ενορχηστρωμένη και πολιτικά κατευθυνόμενη) ρητορική κατά του Δημοσίου. Το ίδιο το Δημόσιο είναι πασίδηλο ότι έχει τα χάλια του, και αν ήταν στο χέρι όσων ρητορεύουν εναντίον του είμαι βέβαιος ότι θα είχε τα ίδια και χειρότερα χάλια, γιατί οι ρήτορες αυτοί δεν εννοούν αυτά που λένε, θέλουν να πετύχουν κάτι με αυτά που λένε. Σιγά το περίπλοκο σκεπτικό μου δηλαδή...

Προφανώς επίσης δεν υποστήριξα ποτέ και πουθενά ότι "όλα πρέπει να γίνουν κρατικά". Δεν γίνεται να κάνουμε κουβέντα αν μου αποδίδεις τον ρόλο, ξέρω 'γω, του οπαδού του κρατικού σοσιαλισμού επειδή σου έρχεται πιο βολικό έτσι.

Γιατί μίλησα για συμψηφισμό νωρίτερα: "όλοι οι άλλοι" υπερασπίζονται τις ΔΟΥ, οι χρυσαυγίτες υπερασπίζονται τις ΔΟΥ = α) αυτονόητα κακό πράγμα οι ΔΟΥ και β) καλά κουμάσια είναι και οι "όλοι οι άλλοι" κατά βάθος (κι ας "τους χωρίζουν πολλά" με τους ακατονόμαστους). Να το πω "τσουβάλιασμα" καλύτερα;

 

[nickel]

Σιγά το περίπλοκο σκεπτικό μου δηλαδή...

Δεν θα έπρεπε όμως το σκεπτικό σου να γίνει πιο περίπλοκο, τουλάχιστον εδώ μέσα; Ή, καλύτερα, να μη μας βλέπεις με τα ίδια γυαλιά, όχι τόσο στο άσπρο-μαύρο; Πρέπει οπωσδήποτε να θεωρηθεί ότι κάνουμε την προπαγάνδα του κεφαλαιοκράτη ή ότι πέφτουμε θύμα της; Αποκλείεται να έχουμε μια δική μας ματιά, που εμείς τη θεωρούμε πιο πραγματιστική; Η αριστερά, για τους γνωστούς λόγους, πολεμά τη σοσιαλδημοκρατία. Όμως στις τωρινές συνθήκες βλέπουμε και τις δικές της μετακινήσεις, τις προσαρμογές, τα αγκαλιάσματα. Πού θα πάει χωρίς τη σοσιαλδημοκρατία; Κατευθείαν στο παλιό, καλό, λαϊκιστικό, πελατειακό ΠΑΣΟΚ; Που αποδείχτηκε μια φούσκα; Εγώ ο άστεγος πώς θα αγαπήσω την αριστερά όταν εξακολουθεί να παραμυθιάζει τον κόσμο και να του λέει ψέματα;

 

[bernardina]

Δεν είπα τίποτα για την κριτική κατά του Δημοσίου, μίλησα για την (ενορχηστρωμένη και πολιτικά κατευθυνόμενη) ρητορική κατά του Δημοσίου. Το ίδιο το Δημόσιο είναι πασίδηλο ότι έχει τα χάλια του, και αν ήταν στο χέρι όσων ρητορεύουν εναντίον του είμαι βέβαιος ότι θα είχε τα ίδια και χειρότερα χάλια, γιατί οι ρήτορες αυτοί δεν εννοούν αυτά που λένε, θέλουν να πετύχουν κάτι με αυτά που λένε. Σιγά το περίπλοκο σκεπτικό μου δηλαδή...

Προφανώς επίσης δεν υποστήριξα ποτέ και πουθενά ότι "όλα πρέπει να γίνουν κρατικά". Δεν γίνεται να κάνουμε κουβέντα αν μου αποδίδεις τον ρόλο, ξέρω 'γω, του οπαδού του κρατικού σοσιαλισμού επειδή σου έρχεται πιο βολικό έτσι.

Γιατί μίλησα για συμψηφισμό νωρίτερα: "όλοι οι άλλοι" υπερασπίζονται τις ΔΟΥ, οι χρυσαυγίτες υπερασπίζονται τις ΔΟΥ = α) αυτονόητα κακό πράγμα οι ΔΟΥ και β) καλά κουμάσια είναι και οι "όλοι οι άλλοι" κατά βάθος (κι ας "τους χωρίζουν πολλά" με τους ακατονόμαστους). Να το πω "τσουβάλιασμα" καλύτερα;

Όχι. Να μας πείτε καλύτερα γιατί οι αριστεροί κράτησαν τη στάση που κράτησαν. Και κατά δεύτερον πού διακρίνετε την πρόθεση που μας αποδίδετε, εμμέσως πλην σαφώς, επειδή συμφωνούμε με την άποψη του Κανέλλη, ο οποίος -κατά την άποψή σας πάντα και κανενός άλλου- έκανε το συμψηφισμό (ή, έστω, το τσουβάλιασμα) που του αποδίδετε.
Να μην το θεωρήσω κακοπιστία απέναντί του και απέναντί μας, έτσι; Θα είναι... κακόπιστο, φαντάζομαι.
Ούτε να πω τίποτα για καμήλες και καμπούρες, επίσης.

 

[Palavra]

Προφανώς επίσης δεν υποστήριξα ποτέ και πουθενά ότι "όλα πρέπει να γίνουν κρατικά". Δεν γίνεται να κάνουμε κουβέντα αν μου αποδίδεις τον ρόλο, ξέρω 'γω, του οπαδού του κρατικού σοσιαλισμού επειδή σου έρχεται πιο βολικό έτσι.

Ζητώ συγγνώμη για τον έμμεσο χαρακτηρισμό - κατέληξα απλώς στο συμπέρασμα αυτό επειδή για μένα είναι προφανές ότι το ελληνικό δημόσιο πάσχει, το βλέπω σαν ναυαρχίδα στην καταπολέμηση της αλλαγής που θα 'ταν καλό (κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα) να γίνει στην Ελλάδα, και ερμήνευσα αυτό το «εκ του πονηρού» που γράφεις παραπάνω ως υπεράσπισή του.

Εγώ πάντως ρητορεύω κατά του δημοσίου όπου σταθώ κι όπου βρεθώ, και δεν έχω κανένα πονηρό κίνητρο - θα 'θελα όμως να μην πληρώνω Φωτόπουλους και να μη ζει εις βάρος του ιδιωτικού τομέα ο δημόσιος πια.

 

[rogne]

Εξυπακούεται ότι δεν γίνεται να απαντήσω σε τρεις ταυτόχρονα και σε όλα τα ερωτήματα που μου τίθενται, από την αριστερά μέχρι το Δημόσιο και από τον καπιταλισμό μέχρι τις καμήλες και τις καμπούρες τους. Επειδή όμως η αντιμετώπιση αυτή δεν είναι πρωτόγνωρη, θα σας πρότεινα να αποφεύγετε τις ομοβροντίες και αυτά τα "εμείς", γιατί δίνουν την εντύπωση πολιτικής περιχαράκωσης του φόρουμ σε έναν κύκλο ομονοούντων, όπου οι "εξωτερικοί" θα τρώνε πέσιμο, για να το πω στη γηπεδική.

@ bernardina: Δεν είμαι απολογητής καμιάς αριστεράς, να ζητήσετε το λόγο από άλλους. Δεν κατάλαβα ποια πρόθεση σας αποδίδω: την πρόθεσή σας να συμφωνήσετε με τον Κανέλλη; Δεν την είχατε αυτή την πρόθεση; Απέναντι στον Κανέλλη (και στην Κανέλλη άλλωστε) είμαι εντελώς κακόπιστος, ναι.

@ nickel: Δεν είναι καθόλου άσπρο-μαύρο η άποψή μου, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να απαντήσω στις ανησυχίες σου για την αριστερά. Δεν έχω καμιά αντίρρηση στις κριτικές που διατυπώνονται συχνά εδώ κατά του Δημοσίου και όλων των άλλων ελληνικών παθογενειών: και λίγα λέτε. Διαφωνώ ωστόσο με την επίκληση για τον σκοπό αυτό έμμισθων δημοσιογράφων που έχουν κάνει καριέρα τη ρητορική, με την εντελώς τεχνική έννοια, κατά του Δημοσίου, των "συντεχνιών", των "συνδικαλιστών" και όλων όσων εξυπηρετεί κατά καιρούς η ατζέντα του κ. Ψυχάρη (λέω ένα τυχαίο όνομα). Αδικεί την ορθότητα των κριτικών η επίκληση τέτοιων "αυθεντιών".

@ Palavra: Δεν είναι ρητορεία στο δικό μου το μυαλό να λες όπου σταθείς κι όπου βρεθείς τη γνώμη σου για το ελληνικό Δημόσιο, το ίδιο κάνω κι εγώ (και οι γνώμες μας επ' αυτού σε διαβεβαιώνω ότι ελάχιστα διαφέρουν). Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι ρήτορες είναι επαγγελματίες και πληρώνονται γι' αυτό που κάνουν. Εμείς κάνουμε άλλη δουλειά.

Παρακαλώ να μη μου ζητήσετε να σας προτείνω τώρα ένα εναλλακτικό μοντέλο οργάνωσης του δημόσιου τομέα, πρέπει να επιστρέψω στο ισχύον μοντέλο οργάνωσης του ιδιωτικού τομέα...

 

[bernardina]

Eκείνο το έμμισθων δημοσιογράφων με σκότωσε.
Ίσως θα τους θέλατε άμισθους;

Αδικεί την ορθότητα των κριτικών η επίκληση "αυθεντιών";
Η απόλυτη άρνηση της πανθομολογούμενης ορθότητάς τους επειδή τις υποστηρίζουν οι συγκεκριμένες "αυθεντίες" πώς ονομάζεται;

Κρίμα που δεν πρόλαβα ή δεν σκέφτηκα να γράψω μόνη μου αυτό το άρθρο. Ίσως τότε γινόταν πιο αποδεκτό.
Παρεμπιπτόντως, η κακοπιστία ποτέ δεν τίμησε κανέναν. Δεν είναι να το περηφανευόσαστε.
Τέλος πάντων, χαμένα λόγια εκατέρωθεν. I rest my case.