Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια

[nickel]

Την ταινία Cadillac Records επιβάλλεται να τη δεις αν σε ενδιαφέρει η ιστορία της μουσικής. Ε, εγώ το έκανα το χρέος μου και ενημερώθηκα για πολλά άγνωστα πράγματα. Αν και είναι μια ταινία για άντρες μουσικούς, μεγάλα ονόματα του μπλουζ και προδρόμους του ροκ-εντ-ρολ, η κυρία λάμπει. Και σ' αυτή την περίπτωση η κυρία είναι η Μπιγιονσέ, που υποδύεται την Έτα Τζέιμς, και η καλύτερη στιγμή είναι όταν τραγουδάει το At Last. Το τραγούδησε και για τον Ομπάμα ενώ εδώ είναι και μια άλλη ζωντανή εκτέλεση σε βραδιά προς τιμήν της Τζέιμς. Και όμως: με όλη την αγάπη που έχω στη φωνάρα της Μπιγιονσέ (και όχι μόνο), το πρωτότυπο έχει κάτι το αξεπέραστο. Καμιά φορά, όμως, φταίει και η συνήθεια. (Το γιατί η ίδια η Τζέιμς είπε ότι δεν την αντέχει την Μπιγιονσέ και κακώς δεν κάλεσαν αυτήν να το τραγουδήσει για τους Ομπάμα, η ίδια θα το είχε τραγουδήσει καλύτερα — βρείτε την εξήγηση στη Wikipedia.)

Μπιγιονσέ: At Last (στην ταινία Cadillac Records)


Etta James: Η πρωτότυπη ηχογράφηση

 

[daeman]

Mother Goose (Aqualung)- Jethro Tull

 

[LostVerse]

Χτες έφυγε από την ζωή ο τραγουδιστής των Πυξ Λαξ Μάνος Ξυδούς. RIP.

Σχετική είδηση: http://www.madata.gr/diafora/showbiz/58821.html

Ένα βίντεο με την τελευταία συναυλία των Pyx Lax πριν την διάλυσή τους το 2004:

http://www.greektube.org/content/view/30873/2/

Και από youtube:

 

[daeman]

Καταλανικά; Αμέσως!
Από τα πιο γνωστά συγκροτήματα της Βαρκελώνης, οι Ojos de Brujo (με συνεργασίες παντού, και στην Ελλάδα με τους Palyrria).

Ojos de Brujo ("Eyes of the Sorcerer" in English) is a nine-piece band from Barcelona, Spain, who describe their style as "jipjop flamenkillo" (hip-hop with a little flamenco).

Rumba Dub Style

Κι ένα πολύ καλό δισκάκι με σύγχρονους μουσικούς της Βαρκελώνης: Barcelona Zona Bastarda.​

 

[pidyo]

Άντε, ας βάλω κι εγώ κάτι. Τρία κομμάτια από την θαυμάσια ταινία Crossing the Bridge: The Sound of Istanbul:

Ροκ μπαλάντα του δρόμου, από τους Siyasiyabend:

(υπάρχει και σε κανονική εκδοχή)

Ψυχεδελικό ροκ από τους Baba Zula, με την Brenda MacCrimmon (είναι το τέλος της ταινίας)

Και από σεβασμό στους παλαιούς τελειώνουμε με τη μεγάλη Sezen Aksu σε ένα γνωστό τούρκικο τραγούδι σε μια λίγο πειραγμένη εκδοχή:

 

[danae]

Εκτός κλίματος, αλλά επίκαιρο...

http://www.youtube.com/watch?v=A9ODv3Oq-Bk

 

[sarant]

Το τραγούδι της Ντέιλι Μέιλ (που δεν ήξερα ότι ριμάρει με το veil). Τα πρωτοσέλιδα είναι ψεύτικα αλλά θα μπορούσαν να είναι αληθινά.

 

[Zazula]

Υποθέτω ότι ήδη πρέπει να το ακούτε παντού όπου πηγαίνετε, αλλά πάρτε το κι εδώ να βρίσκεται — το Alors on Dance από τον Stromae:

 

[daeman]

Αφού ευχαριστήσω τους αποπάνω λεξιλόγους, νέους και παλιούς, για τα όμορφα ακούσματα και τους παρακαλέσω να περνάνε τακτικά απ' αυτό το νήμα, συνεχίζω τον λεξιμουσικό... χαβά μου.

Το Jigsaw Puzzle Blues το είχα αναρτήσει σε ανύποπτο χρόνο εδώ. Επειδή όμως προέκυψε το σχετικό ερώτημα κι εκείνο το γιουτουμπάκι το έφαγε η μαρμάγκα της ΑΔ του youtube, το ποστάρω πάλι μαζί με άλλα τρία από τον εξαιρετικό Danny Kirwan (να συνοδεύεις και συχνά να συναγωνίζεσαι στα ίσια τον μέγα Πίτερ Γκριν στα 18 σου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση), τον ταλαντούχο κιθαρίστα και συνθέτη που δυστυχώς κατέληξε άστεγος στο Λονδίνο.

Jigsaw Puzzle Blues - Peter Green's Fleetwood Mac​

Hard Work - Tramp with Danny Kirwan​

One Sunny Day - Peter Green's Fleetwood Mac​

Και το Dragonfly, ένα ποίημα του William Henry Davies που μελοποίησε ο Kirwan:

 

[daeman]

Από την προμνησία (déjà vu) στο Déjà Vu.

Woodstock - Crosby, Stills, Nash and Young​

Βέβαια, επιβάλλεται και από την Τζόνι Μίτσελ, σε μια ασυνήθιστη εκτέλεση.

 

[daeman]

Κι επειδή αρέσει στον Zazcat, από την Inna με τη θερινή παραλλαγή τού βιντεακίου. ;)

 

[Elsa]

Δεν ξέρω αν την έχουμε ξαναβάλει (έχουμε και ένα δαιμόνιο τύπο εδώ, που δεν τον προλαβαίνει κανείς ), εγώ πάντως, τώρα την έμαθα:

 

[daeman]

Ευχαριστώ, Έλσα, για τη Regina Spektor! Κάπου είχα ακούσει το Raindrops κι είχα κάνει μια νοερή σημείωση να το ψάξω, αλλά μετά με πρόδωσε το ρημάδι· πολλά ονόματα του έχω φορτώσει...

Καλημέρα.
Το ηχητικό από την πάσα του Sarant εδώ, το οπτικό μού θύμισε τους φουμαροπώλες.

Άγγελος Εξάγγελος - Διονύσης Σαββόπουλος

 

[nickel]

Κάπου πιο πριν πρέπει να υπάρχει ήδη αυτή η αρχαιολογία, νομίζω σε διαφορετική εκτέλεση:

Σκεφτόμουν λοιπόν ότι ο David Byrne των Talking Heads θα γίνει 58 τον άλλο μήνα και, να, ανέβασα κι αυτό το βιντεάκι από την εκδρομή με τα ΚΑΠΗ, μες στο τσακίρ κέφι:

 

[daeman]

Για το δεύτερο, we're never too old to rock 'n' roll, even when we're not too young to die, με μια άλλη αρχαιολογία. ;)

Too Old to Rock to Rock 'n' Roll: Too Young to Die - Jethro Tull
http://www.youtube.com/watch?v=RdfPER5Cgm8​

 

[daeman]

Από το μετέωρο κοινοβούλιο, ξαναβρήκα μπροστά μου μια ανεκμετάλλευτη πάσα, από τις οφειλόμενες του 2009.

Relax (από το Body Double)- Frankie Goes To Hollywood​

 

[daeman]

Για να κάνουμε το ένα-δύο, από πάσα σε πάσα κι από ταινία σε ταινία, ορίστε "Η μπαλάντα τής Λούσι Τζόρνταν" από τη Μάριαν Φέιθφουλ, στους τίτλους αρχής τού Μοντενέγκρο ή Γουρούνια και Μαργαριτάρια, της παλιάς μαύρης κωμωδίας με την πάντα κοφτερή ματιά του Ντούσαν Μακαβέγιεφ. Δείτε την, υπάρχει στο youtube εδώ και κάνα μήνα.

 

[daeman]

Mo' Better Blues - Branford Marsalis​

 

[daeman]

For What It's Worth - Buffalo Springfield
http://www.youtube.com/watch?v=bZP0pzDRtQw​

 

[nickel]

Εμβληματικό τραγούδι, για μένα. Από εκείνα που σε στοιχειώνουν μια ολόκληρη ζωή και κάθε φορά που ακούς τις πρώτες νότες της κιθάρας (το χώνουν, άλλωστε, σε κάθε ταινία [εκείνης της] εποχής) σου σηκώνεται η τρίχα και θέλεις μια ριπίτ περφόρμανς (όχι μόνο του τραγουδιού).

Να κάνω λοιπόν τη γέφυρα και ιδού πώς το αξιοποίησαν οι Public Enemy στην ταινία He Got Game του Σπάικ Λι (1998). Εμφανίζεται για λίγο και ο Στίβεν Στιλς, που το έγραψε.

Ένα άλλο For What It's Worth