Τα εφήμερα

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Δεν καταλαβαίνω... Έχεις μια γιαγιά Γαλλίδα και μια Σαλονικιά;
Όχι, δεν έχει σχέση με το κρουασάν. Απλώς το είδα και μου ήρθε υπογλυκαιμία :p
 

nickel

Administrator
Staff member
Εγώ δίνω ρέστα με κάτι τέτοιες ειδήσεις:

Στον κάλαθο των αχρήστων κατέληξε η μοντέρνα τέχνη ιταλικού μουσείου

Μπάρι, Ιταλία

Η κυρία που φρόντιζε για την καθαριότητα του μουσείου μοντέρνας τέχνης του Μπάρι δεν κατάλαβε το πραγματικό νόημα της μοντέρνας τέχνης με αποτέλεσμα μέρος αυτής να καταλήξει στα σκουπίδια.

Ήταν έργα φτιαγμένα από εφημερίδες, χαρτόνια ακόμα και ψίχουλα από μπισκότα συνολικής αξίας 10.000 ευρώ.

Ο εκπρόσωπος της εταιρείας καθαρισμού Λορέντσο Ρόκα είπε ότι η γυναίκα έκανε απλά τη δουλειά της και διαβεβαίωσε ότι η εταιρεία του θα αποζημιώσει τον καλλιτέχνη.

http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1231297554
 

daeman

Administrator
Staff member
Μπουγατσάν: Μπουγάτσα ή κρουασάν; Ή μήπως και τα δύο;

Πσσσς, τώρα; Εμείς έχουμε προχωρήσει ήδη στους μπεϊκουμάδες, τα μπεϊκλέρ, τις μπεϊγκαζόζες, τα μπεϊκοπαγωτά, τα μπεϊκορόδα, τα μπεϊκοσάπουνα, τα μπεϊσκοτάκια και τ' άλλα μπέικα μπερκέτια που έχει βάλει εκεί ο Ζαζ και βαριέμαι να κάτσω να τα ονοματίσω τώρα, all in one sitting. Αν είναι να κάτσω, προτιμώ να τα φάω στην καθισιά μου, μπέικα. Για επιδόρπιο έχουμε cronuts, duffins, fauxnuts και crookies. Υβριδιοφαγία. Μπεϊγάτσα κανείς;
 
Φαντάζομαι ότι και ο καλλιτέχνης δεν θα έχει κανένα αισθητικό πρόβλημα, άπαξ και αποζημιωθεί, καθώς αυτού του είδους η τέχνη είναι μη μνημειακή, από φθαρτά υλικά, και άρα γρήγορα καταλήγει έτσι κι αλλιώς στα σκουπίδια.
 

SBE

¥
Της ελληνικής διδακτικής νοοοτροπίας, ίσως. Αλλά είναι σίγουρα αγγλοκύπρια.
 

nickel

Administrator
Staff member
Πολύ ωραίο. Θα βλέπουμε συνεχείς αλλαγές στο χώρο της δημιουργίας και των πνευματικών δικαιωμάτων. Η πειρατεία θα αναγκάσει όλους τους δημιουργούς (και τους εκμεταλλευτές των δημιουργών) να αναθεωρήσουν τους τρόπους που προσεγγίζουν τους καταναλωτές. Ωστόσο, όπως το όριο της μικροποίησης είναι τα μεγάλα μας δάχτυλα, έτσι και το πρόβλημα της κατανάλωσης είναι ο περιορισμένος χρόνος μας: πόσα βιβλία να διαβάσεις, πόση μουσική να ακούσεις, πόσες ταινίες να δεις; (Σταματάω την απαρίθμηση για να μη φτάσω σε άλλα όρια.)
 

Zazula

Administrator
Staff member
Μετά τη σκούπα που έχει κάνει η Γερμανία για να μαζέψει όλο το ευρωπαϊκό χρήμα στις (κάποιοι λένε, χρεωκοπημένες) γερμανικές τράπεζες, τώρα κι άλλο κόλπο-γκρόσο με τη διασυνοριακή αγορά σεξ για να εισρεύσει στη Γερμανία χρήμα από χώρες (λέγε με Γαλλία) που πάνε ν' απαγορεύσουν τον αγοραίο έρωτα: http://www.bbc.com/news/world-europe-26261221. Τελικά η ευρωπαϊκή οικονομία είναι ένα απλό παιχνίδι: 28 χώρες κυνηγάνε το χρήμα 365 μέρες τον χρόνο, και στο τέλος τη χοντρή μπάζα την κάνει όλη η Γερμανία. :p
 

nickel

Administrator
Staff member
Έφυγε ένας αριστερός που είχα αγαπήσει πολύ, κι ας με διαόλιζε πότε πότε με τις ρομαντικές και ουτοπιστικές θέσεις του: o Τόνι Μπεν. Όπως είπε εύστοχα ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον: «There was never a dull moment listening to him, even if you disagreed with him». Αλλά παρόμοια είπαν και οι περισσότεροι φίλοι και αντίπαλοί του.

http://news.in.gr/world/article/?aid=1231303194
http://www.telegraph.co.uk/news/politics/labour/10697094/Tony-Benn-dies-aged-88.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Tony_Benn
 

nickel

Administrator
Staff member
Σε μια από τις πιο πρόσφατες εμφανίσεις του: τον Νοέμβριο του 2011, στο Occupy London, όπου πήγε να ενθαρρύνει τους διαδηλωτές.




Ένα χαϊδεμένο παιδί της Δεξιάς, ο Michael Heseltine, είχε πει για την πειθώ που είχε ο χειμαρρώδης λόγος του Μπεν: «There is something manic about him, but he has the persuasiveness of someone who has worked it all out to his satisfaction. He has these extraordinary theories into which he can fit all the facts, and this gives him a great flow, like a huge river which is unmistakably coming from somewhere and going somewhere, but the longer you listen, the more you realise he is trying to push water uphill».

Ένα τσιτάτο για να τον θυμόμαστε:
A faith is something you die for, a doctrine is something you kill for. There is all the difference in the world.
 
Εγώ κυρίως τον θυμάμαι από τον τρόπο που ΔΕΝ έπεσε στην παγίδα του Ali G.

Γιατί το λες αυτό; Από το λινκ σου:
Tony Benn later found out he had been hoaxed and recorded his thoughts on the issue, writing: “At no stage during our talk did I suspect for a second that it was other than a genuine programme, and when the interview was broadcast and someone rang to tell me about it, I was very angry and wrote to the production company demanding a video, which I watched.

"That should be the end of a simple story of an old man being completely fooled by a comedian in a hoax interview - but there was a sequel which showed it all in a very different light. All the interviews were extremely funny to watch, they all were genuinely educational in that anyone watching them would be bound to question their own prejudices and think about the real issues raised.

"In fact, the programmes were exactly what Channel 4 had said they would be - a chance to present politics to young people.

"Ali G is a very clever man, and I am beginning to wonder if that was what he actually intended to do. "
 

SBE

¥
Το λέω γιατί έχω δει όλα τα σκετς του στο The 11 o'clock show και ο σκοπός του Άλι-τζί ήταν να κάνει τους συνεντευξιαζόμενους να πεσουν σε αντιφάσεις και να γελοιοποιηθούν ή (το πιο συνηθισμένο) να μην αντιδρούν ό,τι ανοησία και να τους έλεγε. Ο Μπεν ήταν ο μόνος που δεν την πάτησε.
 

nickel

Administrator
Staff member
Και ένα καλό κομμάτι για τον Τόνι Μπεν στα ελληνικά:

Ο τελευταίος των ρομαντικών
Του Γιάννη Παλαιολόγου
Στο protagon.gr

[...]
Λίγες εβδομάδες πριν τα υπουργικά συμβούλια του Δεκεμβρίου του 1976, όταν έχει αρχίσει να συζητείται η ιδέα προσφυγής στο ΔΝΤ, ο Μπεν γράφει στο ημερολόγιό του:

«Είμαι σε κατάθλιψη και εντελώς απογοητευμένος. Έχω αποτύχει απολύτως να πείσω την κυβέρνηση να μην κάνει αυτό που ετοιμάζεται να κάνει. Θα ήταν καλύτερο να χάναμε τώρα, έχω πειστεί επ’ αυτού, αλλά δεν πρέπει να ρίξω την κυβέρνηση γιατί αν το κάνω θα πέσουν οι ευθύνες στην Αριστερά αντί για τη Δεξιά, όπου πραγματικά ανήκουν. Είναι σαν όλος ο κόσμος να στροβιλίζεται και με έχει επηρεάσει σωματικά. Νιώθω σωματικά άρρωστος».

Είναι ένα από τα λίγα αμιγώς απαισιόδοξα χωρία στα ημερολόγια του αιωνίως ελπιδοφόρου αγωνιστή. Μου έκανε εντύπωση γιατί αποτυπώνει με γλαφυρό τρόπο τον ίλιγγο που προκαλούσε η κατάρρευση της μεταπολεμικής κεϊνσιανής συναίνεσης σε όσους είχαν γαλουχηθεί πολιτικά στη θαλπωρή της. Καθώς η δεκαετία του ’70 τελείωνε, μαζί της -κλονισμένη από πετρελαϊκές κρίσεις, τεχνολογικές επαναστάσεις, αλλά και συνδικαλιστικές υπερβολές- τέλειωνε και η εποχή της κρατικά υποστηριζόμενης πλήρους απασχόλησης στη Δύση. Το απόσπασμα αυτό από τον Μπεν εκφράζει την αδιαμόρφωτη αυτή αίσθηση του τέλους εποχής και του φόβου για την άγνωστη διάδοχη κατάσταση.[...]
 
Top