Η συζήτηση συνεχίζεται στο σημερινό κείμενο του Σαραντάκου, απ' όπου αποσπώ το πολύτιμο υστερόγραφο:
Γράφτηκε παραπάνω ότι κάποια εθνικά ονόματα (εθνωνύμια) συμπίπτουν με το αντίστοιχο εθνωνυμικό επίθετο, με πιο γνωστό παράδειγμα τους Αυστριακούς. Εδώ, αναγκαστικά, θα έχουμε την ίδια λέξη πότε με πεζό και πότε με κεφαλαίο: είναι Αυστριακός – ο Αυστριακός συνθέτης – η αυστριακή εταιρεία. Το ίδιο ισχύει και για πολλά πατριδωνυμικά, ας πούμε Καλαματιανός (και το καλαματιανό μαντήλι), Αλεξανδρινός (αλλά και τα αλεξανδρινά σκουληκάκια), ή και Κρητικός, αν και το θηλυκό διαφοροποιείται: η Κρητικιά – η κρητική φιλοξενία. Κάποτε, υπήρχε και ο Σοβιετικός, που ήταν επίσης και εθνωνύμιο και εθνωνυμικό επίθετο. Όταν μετέφραζε τα απομνημονεύματα του Ηλία Έρενμπουργκ (μια απολαυστική μετάφραση), ο Άρης Αλεξάνδρου είχε πλάσει τον όρο “ο Σοβιετός” για το εθνωνύμιο, έτσι είχε: ο Σοβιετός συγγραφέας – η σοβιετική λογοτεχνία. Ευφυέστατη λύση, αλλά δεν έπιασε (πολλά είναι έξυπνα και δεν πιάνουν) κι έπειτα σταμάτησε να υπάρχει ΕΣΣΔ και μαζί της οι Σοβιετοί ή Σοβιετικοί πολίτες.
Γράφτηκε παραπάνω ότι κάποια εθνικά ονόματα (εθνωνύμια) συμπίπτουν με το αντίστοιχο εθνωνυμικό επίθετο, με πιο γνωστό παράδειγμα τους Αυστριακούς. Εδώ, αναγκαστικά, θα έχουμε την ίδια λέξη πότε με πεζό και πότε με κεφαλαίο: είναι Αυστριακός – ο Αυστριακός συνθέτης – η αυστριακή εταιρεία. Το ίδιο ισχύει και για πολλά πατριδωνυμικά, ας πούμε Καλαματιανός (και το καλαματιανό μαντήλι), Αλεξανδρινός (αλλά και τα αλεξανδρινά σκουληκάκια), ή και Κρητικός, αν και το θηλυκό διαφοροποιείται: η Κρητικιά – η κρητική φιλοξενία. Κάποτε, υπήρχε και ο Σοβιετικός, που ήταν επίσης και εθνωνύμιο και εθνωνυμικό επίθετο. Όταν μετέφραζε τα απομνημονεύματα του Ηλία Έρενμπουργκ (μια απολαυστική μετάφραση), ο Άρης Αλεξάνδρου είχε πλάσει τον όρο “ο Σοβιετός” για το εθνωνύμιο, έτσι είχε: ο Σοβιετός συγγραφέας – η σοβιετική λογοτεχνία. Ευφυέστατη λύση, αλλά δεν έπιασε (πολλά είναι έξυπνα και δεν πιάνουν) κι έπειτα σταμάτησε να υπάρχει ΕΣΣΔ και μαζί της οι Σοβιετοί ή Σοβιετικοί πολίτες.