Άγιος Βασίλης έρχεται 'πό πίσω απ’ το Καμάρι,
βαστά μυζήθρες και τυριά, βαστά κι έν' ακινάρι.
Φέρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.
Σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε τα ράφια είν' ασημένια,
του χρόνου σαν και σήμερα να 'ναι μαλαματένια.
Φέρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.
Σένα σου πρέπει, αφέντη μου, καρέκλα καρυδένια
για ν' ακουμπάει η μέση σου η μαργαριταρένια.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.
Πολλά 'παμε τ' αφέντη μας, ας πούμε της κυράς μας,
κυρά ψηλή, κυρά λιγνή, κυρά μαυροματούσα.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.
Αν έχεις κόρην έμορφη, βάλ' τη να μας κεράσει
να ευχηθούμε όλοι μας, να ζήσει, να γεράσει.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.
Κι αν έχεις γιο στα γράμματα, βάλ' τονε στο ψαλτήρι
και ν' αξιώσει ο Θεός να βάλει πετραχήλι.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε.
Σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε, πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χίλια χρόνια να ζήσει.
Τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Χρίστος Τσιαμούλης –
Σας Τα 'παν Άλλοι;