Με συγχωρείς, Νίκο, αλλά είσαι διαχειριστής/συντονιστής σε μεταφραστικό φόρουμ, και όχι μέλος του δικηγορικού συλλόγου. Ποιες επιθέσεις σε άτομα; Ας πάψουμε να φανταζόμαστε προβοκάτορες, επιτιθέμενους και δενξέρωκιεγώτιάλλο. Όπως ο κάθε tsioutsiou θεωρεί προβοκάτορες όσους συμμετέχουν ενεργά στις κοινωνικές διαδικασίες, έτσι κι εγώ έχω κάθε δικαίωμα να υπερασπιστώ πέντε πράγματα που θεωρώ κεκτημένα δεκαετιών.
Ραδιοσυνέντευξη Χρήστου Γιανναρά
- Thread starter Elena
- Start date
O κάθε, δεν ξέρω. Ο εδώ πάντως μόνο με "ερμηνεία" zeph.! :) Το πολύ να πεις ότι υπονόησα ότι έχουμε "χρήσιμους/απαραίτητους ηλίθιους" αλά Λένιν, σε αντίστροφο κόντεξτ που εδραιώνουν το σύστημα.
Μπας και με μπέρδεψες με τον Κύρκο, αυτόν του ...υπερσυντηρητικού χώρου που τον είχαν καταδικάσει σε θάνατο τα στρατοδικεία της Δεξιάς;
Με κατέχει, όπως όλους, μια ασυγκράτητη οργή και αγανάκτηση. Πρώτα για τον φόνο του νεαρού μαθητή, του Αλέξη, που βύθισε σε βαθύ πένθος ολόκληρη την Ελλάδα. Και στάθηκε η θρυαλλίδα μιας πρωτοφανέρωτης έκρηξης που κινητοποίησε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, με πρώτη τη νεολαία. Οι διαδηλώσεις, οι συγκεντρώσεις ήταν η αυθόρμητη απάντηση στο έγκλημα και ήταν μια υγιής, υγιέστατη αντίδραση της κοινωνίας που έδειξε πως ζει, πως υπάρχει. Ως εδώ. Από κει και ύστερα οι εμπρησμοί, οι καταστροφές, οι λεηλασίες ήταν μια οικτρή συνέχεια που μόνο προβοκάτορες, άθλια υποκείμενα, κινούμενα από σκοτεινές επιδιώξεις ορκισμένων εχθρών της Δημοκρατίας που έχουν σαν στόχο το ειρηνικό μαζικό κίνημα, μπορούσαν να το αποτολμήσουν. Οι τάχατες αντιεξουσιαστές, οι τάχατες αναρχικοί, οι κουκουλοφόροι, οι ποικιλώνυμοι δειλοί ταραχοποιοί και κάποιοι ανώριμοι νεαροί που κάνουν σύγχυση ανάμεσα στα επαναστατικά γεγονότα και σε ευκαιρίες για πλιάτσικο και κάποιοι άλλοι που αρέσκονται να παίζουν τους κλέφτες και αστυνόμους ήταν οι ήρωες αυτών των ταραχών που βύθισαν στην απόγνωση εκατοντάδες καταστηματάρχες και χιλιάδες εργαζομένους, που έχασαν τις δουλειές τους και το γλίσχρο μεροκάματο. Ολους αυτούς που τους κατηγορώ στο όνομα της ιστορίας του εργατικού κινήματος, τους ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ να επικαλούνται το όνομα της Αριστεράς. Δεν έχουν, ούτε μπορούσαν να έχουν καμία σχέση μαζί της. Και τους κατηγορώ ακόμα μία φορά σαν προβοκάτορες, εχθρούς της Δημοκρατίας. Και τους καλώ, αν έχουν κουκούτσι μυαλό και αίσθημα ευθύνης, να εγκαταλείψουν τις άθλιες μεθόδους τους και να εξαφανιστούν από τη δημόσια ζωή.
Ελευθεροτυπία
moi, δεν μιλώ στο όνομα κανενός άλλου πετούμενου :)
Είναι αστείο να πρέπει να περάσω σ' αυτή την ηλικία εξετάσεις αριστερής νομιμοφροσύνης — και μάλιστα δεν αναφέρομαι ειδικότερα στο ερώτημα του Costas, απλώς το αξιοποιώ. Διότι θεωρείται λογικό, όλες αυτές τις μέρες, να δείχνουμε κατανόηση και ανοχή για ποινικά κολάσιμες πράξεις της μιας πλευράς κάτω από τη φόρτιση για ένα τραγικό γεγονός. Όσοι θεωρούν ότι η κυβέρνηση τούς έχει θίξει και τους έχει προσβάλει, ενώ οι μπαχαλάκηδες τούς προσφέρουν μόνο θέαμα (ενδεχομένως και ελπίδα), καταδικάζουν την κυβέρνηση και θεωρούν λογικό (ίσως και ελπιδοφόρο) αυτό που συμβαίνει όλες αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Όσοι δεν έχουν ιδιαίτερα προβλήματα με την κυβέρνηση (ή τα βάζουν σε δεύτερη μοίρα) και τους έχουν κάνει καλοκαιρινά τα μαγαζιά, φαντάζομαι ότι έχουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις. Και αν κάποιοι προσπαθούν να δουν νηφάλια τα πράγματα, μπορεί να βρεθούν στη μέση και να φάνε το περισσότερο ξύλο.
Τι θέλω εγώ: μου βρομάνε οι περισσότεροι από τους πολιτικούς, αλλά δεν μου βρομάνε όλοι και δεν θα ήθελα από το έμψυχο υλικό που έχουμε να διαλέξω ούτε στρατιωτικούς ούτε παπάδες ούτε καθηγητές πανεπιστημίων ούτε Γερμανούς μάνατζερ ούτε Πούτιν από το πουθενά ούτε ιδεολόγους του καφενείου ούτε ρομαντικούς της Δροσιάς ή του Κουκακίου. Οφείλουμε να πορευτούμε με τους πολιτικούς που έχουμε, οπότε ας τους δώσουμε να καταλάβουν καλά τι θέλουμε και ας διαλέξουμε τους καλύτερους. Κι ας τους ταρακουνούμε κάθε φορά που ξεχνάνε τι τους είπαμε.
Θέλω να βελτιωθεί η αστική δημοκρατία, γιατί δεν έχω το ρομαντισμό να πιστεύω σε συνελεύσεις της γειτονιάς ή σε γκρουπούσκουλα με καθοδηγητές ή ότι οι μαθητές θα μας δείξουν το δρόμο ή ότι υπάρχει τώρα κάποια μαζική ενέργεια και συνείδηση που θα μας οδηγήσει αυτόματα στο αύριο σοσιαλισμός. Μακάρι να τα δείτε στη ζωή σας, εγώ τα έχω ξεχάσει για τη δική μου.
Αυτό που έχουμε δει δεν είναι εξέγερση (με τη σημασία του μαζικού ξεσηκωμού). Και, λυπάμαι, αλλά θα συμφωνήσω με τον Γιανναρά, και ας μην πίστευα ότι θα έγραφα ποτέ κάτι τέτοιο στη ζωή μου. Ειρηνικές διαδηλώσεις έχω δει αρκετές μεγαλύτερες. Γενικευμένο μπάχαλο τόσων ημερών, σπάνια. Αλλά πού είναι η εξέγερση; Εξέγερση θα έχουμε όταν οι εργάτες ή οι νοικοκυραίοι θα βαδίσουν εναντίον της Βουλής με κίνδυνο να βρεθούν στη φυλακή (το ελάχιστο). Τα παιδιά που παίζουν πετροπόλεμο και την επομένη βάζουν αίτημα την απελευθέρωση των συλληφθέντων δεν είναι εξέγερση — είναι παιχνίδι που θέλουν να παίζεται με κανόνες «μονά-ζυγά δικά μου». Ο Μάης του 68, ο Νοέμβρης του 73 (που σιγά τις αλλαγές που φέρανε) βλέπουν τα σημερινά και γελούν (ή κλαίνε).
Στο μυαλό μου έχω κάνει σενάρια για τις πιθανές εξελίξεις στα επόμενα τέρμινα. Ίσως σαν αυτά που κάνει η CIA και όλο πέφτει έξω. Το μοναδικό σενάριο που δεν έχω κάνει για τώρα (άλλο τι μπορεί να γίνει σε μερικά χρόνια) είναι μια γνήσια λαϊκή εξέγερση που θα μπορεί, έστω και μέσα από αίμα, πόνο και δάκρυα, να φέρει ένα καλύτερο αύριο. Δυστυχώς, πάλι με μίζερες λύσεις θα πορευτούμε. Ας φροντίσουμε να είναι οι λιγότερο μίζερες.
Αν ήταν ραδιοφωνική συνέντευξη, θα έβαζα σύνδεσμο στη Λεξιλογία να την προβάλω. Τουλάχιστον γιατί δεν δημιουργεί εύκολες παρανοήσεις όπως του Γιανναρά. :)
Costas
¥
Κατ' αρχήν, σε αντιστάθμιση του συνδέσμου με τη συνέντευξη Γιανναρά, βάζω εδώ το σύνδεσμο της εκπομπής των Νέων Φακέλων της 8/12, για όσους τυχόν δεν την έχουν δει. Τη βρίσκω πολύ ισορροπημένη, και καθόλου ντελιριακή. Και δε νομίζω ο Παπαχελάς να είναι αριστερός! Απλώς δεν είναι φασιστάκος, σαν τον κο καθηγητή.
Δεύτερον, εγώ δεν φιλοδοξώ να δω τώρα να λύνεται το πολιτικό πρόβλημα της χώρας, που δε λύνεται εδώ και 180 χρόνια. Φιλοδοξώ όμως να δω μια αστυνομία που δε θα τη φοβάμαι, αν δεν διαπράττω κάτι παράνομο. Αντί για τον Γρηγορόπουλο, θα μπορούσε να είναι η κόρη μου ή ο γιος μου ή εγώ ο ίδιος. Αντί για τον Κύπριο φοιτητή της υπόθεσης της ζαρντινιέρας, θα μπορούσα να είμαι εγώ ο ίδιος. Φιλοδοξώ επίσης, αν είμαι κάτοικος Εξαρχείων (ναι! υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ που ζούνε στα Εξάρχεια), να μην είμαι υποχρεωμένος να αναπνέω χημικά μέσα στο ίδιο μου το σπίτι επί 24ώρου βάσεως επί μία εβδομάδα, επειδή μια κυβέρνηση δεν έχει άλλο πλάνο για την περιοχή από το στιγματισμό και την αρνητική μυθοποίηση της γειτονιάς μου και από τη συλλογική χημική δηλητηρίαση των κατοίκων της, αθώων και ενόχων. Για μένα αυτό είναι το κύριο, τη δε υψηλή πολιτική για τη λύση των προβλημάτων της χώρας την αφήνω για μιαν άλλη φορά, όταν δεν θα τρέχουν ακατάσχετα τα δάκρυά μου μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.
Ήρθε ο επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα Τόμας Χάμαρμπεργκ στην Αθήνα την εβδομάδα των επεισοδίων και έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για το αισχρό κύκλωμα που λέγεται "αστυνομικός σκοτώνει-βασανίζει-δέρνει / δικαιοσύνη αθωώνει" (Κανελλοπούλου 1980, Καλτεζάς 1985, Κύπριος φοιτητής υπόθεσης ζαρντινιέρας, βασανισμός με ηλεκτροσόκ στο Α.Τ. Ασπροπύργου 2002 για οδήγηση χωρίς δίπλωμα και μεθόδευση προς την παραγραφή, προσεχώς Γρηγορόπουλος, μεταπροσεχώς ποιος; εγώ; εσύ;), και συγκεκριμένα πρότεινε 1) να συσταθεί ειδική ανεξάρτητη αρχή που θα ερευνά κατηγορίες εις βάρος των αστυνομικών και 2) να μην οπλοφορούν οι αστυνομικοί, και, απ' όσο ξέρω, οι προτάσεις του δεν συζητήθηκαν καθόλου από τους "υπεύθυνους" πολιτικούς και λοιπούς παπαρολόγους, ούτε η δεύτερη -φυσικά!- μα ούτε καν η πρώτη. Αυτό δείχνει ότι θα ζούμε στο εξής απλώς περιμένοντας τον επόμενο φόνο, και την επόμενη αθώωση. Αν ο Καραμανλής έβγαινε και έλεγε ότι θα ιδρυθεί μια τέτοια αρχή, αντί για τα ξύλινα διαγγέλματά του, πόσοι δεν θα ένιωθαν ότι επιτέλους έχει αφτιά και ακούει, ότι επιτέλους κάτι θα αλλάξει σ' αυτό τον τομέα, τον τόσο βεβαρημένο και ντροπιαστικό για τη χώρα μας;
Όσο για το αν ήταν εξέγερση:
Εξέγερση ήταν, της μαθητικής νεολαίας πρωτίστως. Δείτε τα στατιστικά των συλλήψεων στην εκπομπή του Παπαχελά. Κάποιοι δεν θέλουν εξεγέρσεις. Δικαίωμά τους. Άλλοι, λένε ότι τις θέλουν (σαν τον Γιανναρά!!!!) αλλά τις θέλουν στα μέτρα τους, από το ράφτη. Μπορεί να μη σου αρέσουν τα πεπραγμένα της, μπορεί να θεωρείς ότι έχει ξεστρατίσει, ότι είναι αδιέξοδη, μπορεί να φρονείς εδώ και χρόνια ότι δεν υπάρχει καν στράτα/διέξοδος, αλλά μια εξέγερση έχει αντικειμενικά χαρακτηριστικά, και αυτά δεν είναι το αν είναι μαζική (και πόσο μαζική; είναι 450 γραμμάρια, να βάλω λίγο ακόμα;), ούτε το αν θα αποτελείται από εργάτες (πολύ κουκουέδικο αυτό: στην Ελλάδα των οικογενειακών επιχειρήσεων ζούμε!) ή από νοικοκυραίους (η ίδια η λέξη αποταξικοποιεί τον άνθρωπο τον οποίον χαρακτηρίζει και του δίνει μια διάσταση οικουρούντος όφη και οικογενειάρχη, δηλ. απολίτικη, οπότε είναι αντίφαση εν τοις όροις με την εξέγερση), ούτε το αν θα βαδίσει ενάντια στη Βουλή ή όχι (που βάδισε η συγκεκριμένη, και θα την έκαιγε, αν μπορούσε, αλλά ευτυχώς δε ζούμε στη Ρώμη του 1922), αλλά το αν είναι ακηδεμόνευτη/ανεξέλεγκτη (είτε αυτό θεωρείται θετικό είτε αρνητικό, δεν έχει σημασία) και αν έχει γνήσια οργή. Το δε ότι θα πρέπει να είναι έτοιμοι οι εξεγερμένοι να πάνε (τουλάχιστον) φυλακή, γιατί αλλιώς είναι τζάμπα μάγκες, δεν το καταλαβαίνω καθόλου. Έχουν ήδη γίνει πολλές συλλήψεις και έχουν απαγγελθεί πάμπολλες κατηγορίες, αρκετές για κακούργημα, και για εγκληματική οργάνωση βάσει του ("αντι")τρομοκρατικού νόμου. Φαίνεται αυτά δεν φτάνουν, πρέπει να ανεβεί ο πήχης ώστε να δικαιούνται οι μαινόμενοι δεκατεσσάρηδες το υψηλό στάτους του εξεγερμένου.
Τέλος, οι συγκρίσεις με μυθοποιημένες εξεγέρσεις του παρελθόντος, οι οποίες τάχα ήτανε πιο μαζικές/σοβαρές/υπεύθυνες/με διέξοδο κλπ. είναι έωλες (γράψτε τη λέξη όπως θέλετε). Ξέρουν πολύ καλά, όσοι έχουν διαβάσει γι' αυτές τις υποθέσεις, ότι ο Μάης του '68 ξεκίνησε από δέκα κωλόπαιδα στην Ναντέρ που ήταν αποφασισμένα να τα διαλύσουν όλα. Σιγά την υπευθυνότητα! Ξέρουμε, εδώ στα δικά μας, ότι το Πολυτεχνείο ξεκίνησε από μια παρεξήγηση. Πώς ήταν δυνατό το '73, στην Ελλάδα της χούντας και της αντιπαροχής, η εξέγερση να έχει χαρακτηριστικά 2008, της άπατης πιστωτικής κάρτας και του
; Μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα για να αρνούμαστε τα ειδοποιά χαρακτηριστικά της φετινής εξέγερσης. Στην κοινωνία των δύο τρίτων δεν μπορείς να περιμένεις "μαζικές" εξεγέρσεις. Ο πολύς κόσμος θέλει λύσεις, ασφάλεια και δημοκρατία, δεν έχει λόγο να κάνει εξεγέρσεις, θέλει μεταρρυθμίσεις. Οι εξεγέρσεις γίνονται στα μέρη μας όταν κάποιοι, μειονότητες πάντα, λένε "δεν πάει άλλο", για κάτι που τους αφορά αυτούς και όχι το περίφημο σύνολο του λαού. Ευτυχώς, άλλωστε. Αλλιώς θα ήμασταν ακόμα πιο πίσω σαν χώρα. Εκεί δηλαδή που θέλει να μας γυρίσει ο κος Γιανναράς με τον Πούτιν του.
Δεύτερον, εγώ δεν φιλοδοξώ να δω τώρα να λύνεται το πολιτικό πρόβλημα της χώρας, που δε λύνεται εδώ και 180 χρόνια. Φιλοδοξώ όμως να δω μια αστυνομία που δε θα τη φοβάμαι, αν δεν διαπράττω κάτι παράνομο. Αντί για τον Γρηγορόπουλο, θα μπορούσε να είναι η κόρη μου ή ο γιος μου ή εγώ ο ίδιος. Αντί για τον Κύπριο φοιτητή της υπόθεσης της ζαρντινιέρας, θα μπορούσα να είμαι εγώ ο ίδιος. Φιλοδοξώ επίσης, αν είμαι κάτοικος Εξαρχείων (ναι! υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ που ζούνε στα Εξάρχεια), να μην είμαι υποχρεωμένος να αναπνέω χημικά μέσα στο ίδιο μου το σπίτι επί 24ώρου βάσεως επί μία εβδομάδα, επειδή μια κυβέρνηση δεν έχει άλλο πλάνο για την περιοχή από το στιγματισμό και την αρνητική μυθοποίηση της γειτονιάς μου και από τη συλλογική χημική δηλητηρίαση των κατοίκων της, αθώων και ενόχων. Για μένα αυτό είναι το κύριο, τη δε υψηλή πολιτική για τη λύση των προβλημάτων της χώρας την αφήνω για μιαν άλλη φορά, όταν δεν θα τρέχουν ακατάσχετα τα δάκρυά μου μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.
Ήρθε ο επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα Τόμας Χάμαρμπεργκ στην Αθήνα την εβδομάδα των επεισοδίων και έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για το αισχρό κύκλωμα που λέγεται "αστυνομικός σκοτώνει-βασανίζει-δέρνει / δικαιοσύνη αθωώνει" (Κανελλοπούλου 1980, Καλτεζάς 1985, Κύπριος φοιτητής υπόθεσης ζαρντινιέρας, βασανισμός με ηλεκτροσόκ στο Α.Τ. Ασπροπύργου 2002 για οδήγηση χωρίς δίπλωμα και μεθόδευση προς την παραγραφή, προσεχώς Γρηγορόπουλος, μεταπροσεχώς ποιος; εγώ; εσύ;), και συγκεκριμένα πρότεινε 1) να συσταθεί ειδική ανεξάρτητη αρχή που θα ερευνά κατηγορίες εις βάρος των αστυνομικών και 2) να μην οπλοφορούν οι αστυνομικοί, και, απ' όσο ξέρω, οι προτάσεις του δεν συζητήθηκαν καθόλου από τους "υπεύθυνους" πολιτικούς και λοιπούς παπαρολόγους, ούτε η δεύτερη -φυσικά!- μα ούτε καν η πρώτη. Αυτό δείχνει ότι θα ζούμε στο εξής απλώς περιμένοντας τον επόμενο φόνο, και την επόμενη αθώωση. Αν ο Καραμανλής έβγαινε και έλεγε ότι θα ιδρυθεί μια τέτοια αρχή, αντί για τα ξύλινα διαγγέλματά του, πόσοι δεν θα ένιωθαν ότι επιτέλους έχει αφτιά και ακούει, ότι επιτέλους κάτι θα αλλάξει σ' αυτό τον τομέα, τον τόσο βεβαρημένο και ντροπιαστικό για τη χώρα μας;
Όσο για το αν ήταν εξέγερση:
Εξέγερση ήταν, της μαθητικής νεολαίας πρωτίστως. Δείτε τα στατιστικά των συλλήψεων στην εκπομπή του Παπαχελά. Κάποιοι δεν θέλουν εξεγέρσεις. Δικαίωμά τους. Άλλοι, λένε ότι τις θέλουν (σαν τον Γιανναρά!!!!) αλλά τις θέλουν στα μέτρα τους, από το ράφτη. Μπορεί να μη σου αρέσουν τα πεπραγμένα της, μπορεί να θεωρείς ότι έχει ξεστρατίσει, ότι είναι αδιέξοδη, μπορεί να φρονείς εδώ και χρόνια ότι δεν υπάρχει καν στράτα/διέξοδος, αλλά μια εξέγερση έχει αντικειμενικά χαρακτηριστικά, και αυτά δεν είναι το αν είναι μαζική (και πόσο μαζική; είναι 450 γραμμάρια, να βάλω λίγο ακόμα;), ούτε το αν θα αποτελείται από εργάτες (πολύ κουκουέδικο αυτό: στην Ελλάδα των οικογενειακών επιχειρήσεων ζούμε!) ή από νοικοκυραίους (η ίδια η λέξη αποταξικοποιεί τον άνθρωπο τον οποίον χαρακτηρίζει και του δίνει μια διάσταση οικουρούντος όφη και οικογενειάρχη, δηλ. απολίτικη, οπότε είναι αντίφαση εν τοις όροις με την εξέγερση), ούτε το αν θα βαδίσει ενάντια στη Βουλή ή όχι (που βάδισε η συγκεκριμένη, και θα την έκαιγε, αν μπορούσε, αλλά ευτυχώς δε ζούμε στη Ρώμη του 1922), αλλά το αν είναι ακηδεμόνευτη/ανεξέλεγκτη (είτε αυτό θεωρείται θετικό είτε αρνητικό, δεν έχει σημασία) και αν έχει γνήσια οργή. Το δε ότι θα πρέπει να είναι έτοιμοι οι εξεγερμένοι να πάνε (τουλάχιστον) φυλακή, γιατί αλλιώς είναι τζάμπα μάγκες, δεν το καταλαβαίνω καθόλου. Έχουν ήδη γίνει πολλές συλλήψεις και έχουν απαγγελθεί πάμπολλες κατηγορίες, αρκετές για κακούργημα, και για εγκληματική οργάνωση βάσει του ("αντι")τρομοκρατικού νόμου. Φαίνεται αυτά δεν φτάνουν, πρέπει να ανεβεί ο πήχης ώστε να δικαιούνται οι μαινόμενοι δεκατεσσάρηδες το υψηλό στάτους του εξεγερμένου.
Τέλος, οι συγκρίσεις με μυθοποιημένες εξεγέρσεις του παρελθόντος, οι οποίες τάχα ήτανε πιο μαζικές/σοβαρές/υπεύθυνες/με διέξοδο κλπ. είναι έωλες (γράψτε τη λέξη όπως θέλετε). Ξέρουν πολύ καλά, όσοι έχουν διαβάσει γι' αυτές τις υποθέσεις, ότι ο Μάης του '68 ξεκίνησε από δέκα κωλόπαιδα στην Ναντέρ που ήταν αποφασισμένα να τα διαλύσουν όλα. Σιγά την υπευθυνότητα! Ξέρουμε, εδώ στα δικά μας, ότι το Πολυτεχνείο ξεκίνησε από μια παρεξήγηση. Πώς ήταν δυνατό το '73, στην Ελλάδα της χούντας και της αντιπαροχής, η εξέγερση να έχει χαρακτηριστικά 2008, της άπατης πιστωτικής κάρτας και του
Elsa
¥
Εγώ θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που είπε η Curry λίγο παραπάνω: Κατεβείτε στο κέντρο σε ώρα διαδήλωσης/ συγκέντρωσης/ συναυλίας για να δείτε με τα μάτια σας και όχι από την οθόνη τι συμβαίνει και ποιος συμμετέχει.
Και σαν εργαζόμενη στα Εξάρχεια, ήθελα να πω οτι όχι τώρα, αλλά από χρόνια, δεν έχω φοβηθεί ποτέ από τους λεγόμενους αναρχοαυτόνομους ή άλλους θαμώνες της πλατείας (στην οποία-είναι αστείο- δεν έχω καθίσει ποτέ), ενώ αντίθετα η συμπεριφορά των διαφόρων περιπόλων των ειδικών δυνάμεων ή των σιδερόφραχτων που φυλάνε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Τρικούπη μου προκαλούν την απεχθή εντύπωση οτι ζω σε κατεχόμενη χώρα! Την ίδια ώρα που λίγο παρακάτω, στον πεζόδρομο του Μουσείου, η διακίνηση ναρκωτικών γίνεται τόσο φανερά που δεν τολμάς να περάσεις από κείνη την πλευρά του πεζόδρομου, και ένας μαστουρωμένος με μηχανάκι μπορεί να παρασύρει και να σκοτώσει πεζό πάνω στον πεζόδρομο (η πρόσφατη τραγική περίπτωση της αρχαιολόγου Η. Ζερβουδάκη) χωρίς να ενοχληθεί από τα «όργανα της τάξης».
Και σαν εργαζόμενη στα Εξάρχεια, ήθελα να πω οτι όχι τώρα, αλλά από χρόνια, δεν έχω φοβηθεί ποτέ από τους λεγόμενους αναρχοαυτόνομους ή άλλους θαμώνες της πλατείας (στην οποία-είναι αστείο- δεν έχω καθίσει ποτέ), ενώ αντίθετα η συμπεριφορά των διαφόρων περιπόλων των ειδικών δυνάμεων ή των σιδερόφραχτων που φυλάνε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στην Τρικούπη μου προκαλούν την απεχθή εντύπωση οτι ζω σε κατεχόμενη χώρα! Την ίδια ώρα που λίγο παρακάτω, στον πεζόδρομο του Μουσείου, η διακίνηση ναρκωτικών γίνεται τόσο φανερά που δεν τολμάς να περάσεις από κείνη την πλευρά του πεζόδρομου, και ένας μαστουρωμένος με μηχανάκι μπορεί να παρασύρει και να σκοτώσει πεζό πάνω στον πεζόδρομο (η πρόσφατη τραγική περίπτωση της αρχαιολόγου Η. Ζερβουδάκη) χωρίς να ενοχληθεί από τα «όργανα της τάξης».
Ambrose
¥
Indeed. Αναφέρομαι στη συγκεκριμένη συνέντευξη και τον λόγο του. Ούτε παρελθόν, ούτε μέλλον.
Στο κέντρο, μένω. Όχι, δεν έχει μετατραπεί σε Σεράγεβο, αλλά σε έρμαιο των βίτσιων της κάθε ομαδούλας που για να υπηρετήσει την κοιλιά της, τον εγωισμό της και τις ιδεούλες που κουβαλάει στο κεφάλι της, το θεωρεί δικαίωμά της και απαίτησή της να κλείσει δρόμους και να το βαφτίσει αυτό διαδήλωση. Και όλοι οι άλλοι, ας πάνε να κόψουν το λαιμό τους. Τι κι αν καταστρέφονται επιχειρήσεις; Τι κι αν κόσμος χάνει τις δουλειές του; Τι κι αν το κέντρο της πρωτεύουσας της Ελλάδας, είναι σε μόνιμη αταξία και χάος; Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά που έγιναν πρόσφατα, αλλά σε αυτά που γίνονται σε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ πλέον βάση (και δεν φαίνεται από τα κανάλια) εδώ και χρόνια και που τα ζω καθημερινά και από πρώτο χέρι τα τελευταία χρόνια. Σε ποια πρωτεύουσα στον κόσμο βγαίνουν 10 άτομα και κλείνουν τους δρόμους και το κέντρο επειδή δεν διόρισαν την ξαδέρφη της θείας τους της Μαριγούλας στο ΚΕΠ της Γαστούνης; Σε καμία. Αλλά συγγνώμη ξέχασα, αυτό είναι δικαίωμα και λαϊκή εξέγερση. Βάλε μέσα στη συνταγή και αυτούς που αφορμή ψάχνουν για να τα σπάσουν και έχεις μια πολύ ωραία μολότοφ.
Όσο για τον Πούτιν, αυτό που εννοούσε ο Γιανναράς (και το είπε) ήταν ότι χρειαζόμαστε κάποιον ηγέτη. Κάποιον που να μπορεί να κινήσει τα πράγματα, να πάρει αποφάσεις, να κινηθεί, να ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ. Νόμιζα ότι ήταν ξεκάθαρο.
Τας λεωφόρους οδούς φεύγων επί τας ατραπούς βάδιζε.
Έτσι ακριβώς.
Είναι προφανές ότι οι γνώμες των συμμετεχόντων στη Λεξιλογία είναι διχασμένες σ' αυτό το θέμα. Μια και δεν έχουμε κανένα λόγο να πρέπει να πείσουμε ο ένας τον άλλον, εγώ θα πρότεινα να μην πάει παραπέρα η συζήτηση. Όπως επισήμανε κάποια στιγμή ο Costas, εδώ είναι μεταφραστικό και γλωσσικό φόρουμ και όχι πολιτικό μπλογκ. Και όπως είδατε, εξέφρασα μία φορά τη γνώμη μου στην αρχή, και δεν έδωσα καμιά συνέχεια, ούτε και όταν απορρίφθηκε από τους συνομιλητές με όχι εντελώς κομψό τρόπο.
Ευχαριστώ.
Ευχαριστώ.
Last edited:
curry
New member
@Ambrose
ΔΕΚΑ ΑΤΟΜΑ;;;;;;;; ΔΕΚΑ;;;;;; Με αυτό που λες, προφανώς το ότι μένεις στο κέντρο δεν σημαίνει τίποτα. Διότι προφανώς ζεις με εικόνες της τηλεόρασης, αλλιώς θα ήξερες ότι έχει κατέβει χιλιάδες κόσμος στο κέντρο και όλοι αυτοί ΔΕΝ ΤΑ ΣΠΑΝΕ. Αντίθετα, ρουφάνε τα χημικά με το κιλό, αυτά που ρίχνουν τα όργανα του κράτους για να ελέγξουν (χαχαχα) τα επεισόδια. Μόνο που μια και μένεις στο κέντρο, θα ξέρεις ότι οι μπάτσοι ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ δεν ρίχνουν χημικά στους πλιατσικολόγους, αλλά στους πολίτες που κάνουν πορεία.
Καταστρέφονται επιχειρήσεις, ε; Ότι ζούμε σε μια χώρα όπου ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ από 300 ΑΧΡΕΙΟΥΣ δεν σε νοιάζει; Δεν άκουσα κανέναν να εξοργίζεται έτσι γι'αυτά. Προφανώς όχι.
Κάποιοι δεν είναι τόσο τυχεροί όσο εμείς κι εξεγείρονται. Αν αυτό το καταπληκτικό κράτος που έχουμε είχε φροντίσει αντί να ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ και να μην της δίνει για ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΨΙΧΟΥΛΑ, τότε μπορεί και να μην υπήρχαν άνθρωποι που τα σπάνε. Και έρχεσαι τώρα και μου λες ότι φταίει ο Γιάννης Αγιάννης;
Υπάρχουν κι άλλοι ηγέτες πλην του Πούτιν. Υπάρχει κι ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ. Για παράδειγμα, πάντα. Αλλά τελικά, είναι και το τι θέλεις να πεις πραγματικά με το παράδειγμα που φέρνεις κάθε φορά.
ΔΕΚΑ ΑΤΟΜΑ;;;;;;;; ΔΕΚΑ;;;;;; Με αυτό που λες, προφανώς το ότι μένεις στο κέντρο δεν σημαίνει τίποτα. Διότι προφανώς ζεις με εικόνες της τηλεόρασης, αλλιώς θα ήξερες ότι έχει κατέβει χιλιάδες κόσμος στο κέντρο και όλοι αυτοί ΔΕΝ ΤΑ ΣΠΑΝΕ. Αντίθετα, ρουφάνε τα χημικά με το κιλό, αυτά που ρίχνουν τα όργανα του κράτους για να ελέγξουν (χαχαχα) τα επεισόδια. Μόνο που μια και μένεις στο κέντρο, θα ξέρεις ότι οι μπάτσοι ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ δεν ρίχνουν χημικά στους πλιατσικολόγους, αλλά στους πολίτες που κάνουν πορεία.
Καταστρέφονται επιχειρήσεις, ε; Ότι ζούμε σε μια χώρα όπου ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΛΕΗΛΑΤΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΤΑ ΠΑΝΤΑ από 300 ΑΧΡΕΙΟΥΣ δεν σε νοιάζει; Δεν άκουσα κανέναν να εξοργίζεται έτσι γι'αυτά. Προφανώς όχι.
Κάποιοι δεν είναι τόσο τυχεροί όσο εμείς κι εξεγείρονται. Αν αυτό το καταπληκτικό κράτος που έχουμε είχε φροντίσει αντί να ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΛΟΓΕΙ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ και να μην της δίνει για ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΨΙΧΟΥΛΑ, τότε μπορεί και να μην υπήρχαν άνθρωποι που τα σπάνε. Και έρχεσαι τώρα και μου λες ότι φταίει ο Γιάννης Αγιάννης;
Υπάρχουν κι άλλοι ηγέτες πλην του Πούτιν. Υπάρχει κι ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ. Για παράδειγμα, πάντα. Αλλά τελικά, είναι και το τι θέλεις να πεις πραγματικά με το παράδειγμα που φέρνεις κάθε φορά.
Επειδή κι εγώ στο κέντρο κινούμαι καθημερινά, δεν έχω δει ποτέ 10 άτομα να κλείνουν την κυκλοφορία.
Ακόμα κι έτσι να είναι όμως, παρόλο που κι εγώ νευριάζω όταν κολλάει η κυκλοφορία, δυστυχώς για να διαμαρτύρεται κάποιος σημαίνει ότι υπάρχει λόγος. Ο μόνος τρόπος που βρίσκει αυτός ο κάποιος για να του δώσουν σημασία, είναι να ενοχλήσει τους υπόλοιπους - αλλιώς, σιγά να μην παίρναμε χαμπάρι. Καλά ως εδώ;
Πέραν αυτού, από τα διάφορα που ακούω, μου φαίνεται ότι πολύς κόσμος (και δεν απευθύνομαι προσωπικά σε εσένα, Αμβ.), δεν έχει συνειδητοποιήσει πόσα προβλήματα, σήψη και χάος αντιμετωπίζουν καθημερινά οι κάτοικοι αυτής της χώρας. Όταν ακούω κοπέλα 28 χρονών να θεωρεί φυσιολογικό το μισθό των 900 €, όταν βλέπω τα μακαρόνια στο σουπερμάρκετ να κοστίζουν 3 φορές πάνω από ό,τι στη βόρεια Ιταλία, όταν βλέπω καθηγητές με ψυχικές διαταραχές που παίρνουν φαρμακευτική αγωγή να διδάσκουν στα σχολεία, όταν αστυνομικός διευθυντής με καλούσε να μου βάλει να ακούσω το CD των παρατράγουδων (με πρώτο Hit τα μπαλάκια του τένις και άλλα διάφορα γλαφυρά) εν έτει (καλά το έγραψα; ) 2003 σε χώρο δουλειάς, όταν οι περισσότεροι βαθμοφόροι κοπανούσαν αβέρτα ουίσκια από τις 8 το πρωί, συγγνώμη, αλλά καταλαβαίνω από πού προέρχεται ο ποταμός οργής που βλέπουμε αυτές τις μέρες στους δρόμους.
Και οι συγκρίσεις με το εξωτερικό (ρεζίλι γίναμε, έξω δε γίνονται αυτά κτλ κτλ) με αφήνουν παγερά αδιάφορη. Και όχι, λύση δεν έχω. Αλλά δε με ενδιαφέρει τι σκέφτεται η πολιτισμένη Ευρώπη γιατί εγώ δε ζω στην πολιτισμένη Ευρώπη.
Επανέρχομαι στο θέμα, επειδή όπως φαίνεται δεν εισακούστηκα: οι συζητήσεις με πολιτικό περιεχόμενο μεταξύ ανθρώπων που διαφωνούν ριζικά είναι μάταιες, όταν καμία πλευρά δεν είναι διατεθειμένη να ακούσει τον άλλον και να αλλάξει γνώμη, αλλά ενδιαφέρεται μόνο να πείσει τον άλλον. Αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντα, βέβαια. Δεν πρόκειται για πραγματική συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων, αλλά για παράλληλους μονόλογους, σε μια προσπάθεια να πείσουμε τον άλλον ότι η δική του πλευρά έχει άδικο, γιατί προφανώς μόνο η δική μας πλευρά έχει δίκιο.
Επειδή, ξαναλέω, εδώ είναι γλωσσικό και μεταφραστικό φόρουμ και όχι πολιτικό μπλογκ, θα παρακαλούσα όποιος επιμένει να πείσει κάποιον, να του στείλει pm ή να του κλείσει ραντεβού να τα συζητήσουν από κοντά -- οπότε ή θα μπορέσει να τον πείσει ή θα τσακωθούν και δεν θα ξανανταλλάξουν ούτε καλημέρα. (Ή μπορεί και να αλληλομαχαιρωθούν, όπως συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα όταν οι συμπατριώτες μας "συζητούν" πολιτικά θέματα.)
Επειδή, ξαναλέω, εδώ είναι γλωσσικό και μεταφραστικό φόρουμ και όχι πολιτικό μπλογκ, θα παρακαλούσα όποιος επιμένει να πείσει κάποιον, να του στείλει pm ή να του κλείσει ραντεβού να τα συζητήσουν από κοντά -- οπότε ή θα μπορέσει να τον πείσει ή θα τσακωθούν και δεν θα ξανανταλλάξουν ούτε καλημέρα. (Ή μπορεί και να αλληλομαχαιρωθούν, όπως συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα όταν οι συμπατριώτες μας "συζητούν" πολιτικά θέματα.)
Last edited:
Costas
¥
Από τις προτάσεις του επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης Τόμας Χάμαρμπεργκ (τα παχιά δικά μου):
*Κατά τον επίτροπο, «οι αστυνομικοί πρέπει να φορούν πάντα στολές και όχι πολιτικά ή να παραπλανούν τον κόσμο σχετικά με την ιδιότητά τους». Και, αναφερόμενος στο παράδειγμα των χωρών όπου οι αστυνομικοί δεν οπλοφορούν, σχολίασε: «Καλό θα ήταν να συμβαίνει και στην Ελλάδα. Ο αστυνομικός με όπλο είναι ένας δημόσιος κίνδυνος στον δρόμο».
*Ο επίτροπος Τ. Χάμαρμπεργκ πριν από έναν χρόνο είχε ξεκινήσει εκστρατεία για να τεθεί η δράση των αστυνομικών υπηρεσιών υπό τον έλεγχο των εθνικών κοινοβουλίων: «Ο δημοκρατικός έλεγχος της αστυνομίας είναι απαραίτητος ώστε οι πολίτες να πεισθούν ότι αυτή δεν είναι ανεξέλεγκτη» έχει δηλώσει.
Για δες ένας ναζί! Τις δε προτάσεις του, τις έγραψαν όλοι στα παλιά τους τα παπούτσια.
Σε συνδυασμό με την παραπάνω τονισμένη δήλωση, να αφιερώσω εξαιρετικά και το παρακάτω βίντεο, ένα ανάμεσα σε πολλά άλλα με κουκουλοφόρους/λοστοφόρους της Ελληνικής Αστυνομίας, βίντεο γνωστό σε όλους βεβαίως-βεβαίως, οι οποίοι όλοι όμως προσπαθούν να το προσπεράσουν, να κάνουν ότι δεν το είδαν, ώστε να συνεχίσουν την "αγαναχτισμένη" κριτική τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε το βίντεο αυτό στη Βουλή. Γιατί άραγε δεν το κατέθεσε κανείς άλλος; Γιατί ο Γιανναράς δεν το σχολίασε; Οι ασφαλίτες αυτοί, και το κράτος που τους πληρώνει, δεν είναι "πολιτική αλητεία" και σκάνδαλο πρώτου μεγέθους; Σε αυτούς τους ασφαλίτες ο αγαπητός μου, ειλικρινά, Λεωνίδας Κύρκος ξέχασε να τους ΑΠΑΓΟΡΕΨΕΙ να επικαλούνται το όνομα του Σώματος Ασφαλείας. Αναφέρθηκε σε προβοκάτορες, αλλά ο τρόπος που το έκανε δεν παραπέμπει στην Ασφάλεια αλλά σε "ακούσιους" προβοκάτορες, που νομίζουν ότι κάτι κάνουν και στην πραγματικότητα υπηρετούν τα σχέδια των εχθρών της Δημοκρατίας, ενώ εδώ έχουμε κανονική συνεργασία. Διυλίζουμε τον κώνωπα δηλαδή, και καταπίνουμε την κάμηλο.
ΥΓ. Συγνώμη, δεν είδα τις δύο παρεμβάσεις της Αλεξάνδρας, ίσως επειδή ήταν σε άλλο χρώμα, ίσως επειδή την ίδια ώρα έγραφα το σχόλιό μου. Κλείνω επομένως οριστικά.
*Κατά τον επίτροπο, «οι αστυνομικοί πρέπει να φορούν πάντα στολές και όχι πολιτικά ή να παραπλανούν τον κόσμο σχετικά με την ιδιότητά τους». Και, αναφερόμενος στο παράδειγμα των χωρών όπου οι αστυνομικοί δεν οπλοφορούν, σχολίασε: «Καλό θα ήταν να συμβαίνει και στην Ελλάδα. Ο αστυνομικός με όπλο είναι ένας δημόσιος κίνδυνος στον δρόμο».
*Ο επίτροπος Τ. Χάμαρμπεργκ πριν από έναν χρόνο είχε ξεκινήσει εκστρατεία για να τεθεί η δράση των αστυνομικών υπηρεσιών υπό τον έλεγχο των εθνικών κοινοβουλίων: «Ο δημοκρατικός έλεγχος της αστυνομίας είναι απαραίτητος ώστε οι πολίτες να πεισθούν ότι αυτή δεν είναι ανεξέλεγκτη» έχει δηλώσει.
Για δες ένας ναζί! Τις δε προτάσεις του, τις έγραψαν όλοι στα παλιά τους τα παπούτσια.
Σε συνδυασμό με την παραπάνω τονισμένη δήλωση, να αφιερώσω εξαιρετικά και το παρακάτω βίντεο, ένα ανάμεσα σε πολλά άλλα με κουκουλοφόρους/λοστοφόρους της Ελληνικής Αστυνομίας, βίντεο γνωστό σε όλους βεβαίως-βεβαίως, οι οποίοι όλοι όμως προσπαθούν να το προσπεράσουν, να κάνουν ότι δεν το είδαν, ώστε να συνεχίσουν την "αγαναχτισμένη" κριτική τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε το βίντεο αυτό στη Βουλή. Γιατί άραγε δεν το κατέθεσε κανείς άλλος; Γιατί ο Γιανναράς δεν το σχολίασε; Οι ασφαλίτες αυτοί, και το κράτος που τους πληρώνει, δεν είναι "πολιτική αλητεία" και σκάνδαλο πρώτου μεγέθους; Σε αυτούς τους ασφαλίτες ο αγαπητός μου, ειλικρινά, Λεωνίδας Κύρκος ξέχασε να τους ΑΠΑΓΟΡΕΨΕΙ να επικαλούνται το όνομα του Σώματος Ασφαλείας. Αναφέρθηκε σε προβοκάτορες, αλλά ο τρόπος που το έκανε δεν παραπέμπει στην Ασφάλεια αλλά σε "ακούσιους" προβοκάτορες, που νομίζουν ότι κάτι κάνουν και στην πραγματικότητα υπηρετούν τα σχέδια των εχθρών της Δημοκρατίας, ενώ εδώ έχουμε κανονική συνεργασία. Διυλίζουμε τον κώνωπα δηλαδή, και καταπίνουμε την κάμηλο.
ΥΓ. Συγνώμη, δεν είδα τις δύο παρεμβάσεις της Αλεξάνδρας, ίσως επειδή ήταν σε άλλο χρώμα, ίσως επειδή την ίδια ώρα έγραφα το σχόλιό μου. Κλείνω επομένως οριστικά.
Last edited:
Μπερδεύτηκαν οι μέρες αυτές με πολλές υποχρεώσεις μου και νιώθω ένα τεράστιο έλλειμμα στην ενημέρωσή μου, αλλά και στη συμμετοχή μου εδώ (κι ας μην το πιστεύει άνθρωπος!). Οπότε δεν έχω π.χ. ακόμα δει την εκπομπή του Παπαχελά.
Αντιλαμβάνομαι τον πανικό των συντονιστριών: οι πολιτικές συζητήσεις είναι ναρκοπέδιο. Ωστόσο:
– Αν είμαστε διατεθειμένοι να ωφεληθούμε από μια συζήτηση, καλύτερα να την κάνουμε με άτομα που διαφωνούν μαζί μας, έστω στα σημεία.
– Αν δεν μπορούμε, μια παρέα μορφωμένων ανθρώπων με πλατιά μυαλά και γνώσεις, να συζητήσουμε και να δείξουμε ότι ο πολιτισμός μας είναι κάτι παραπάνω από τον χουλιγκανισμό, τι ελπίδα να έχουμε για τον κοινωνικό διάλογο; Αν δεν κάνουμε εμείς μια προσπάθεια να καταλάβουμε γιατί υποστηρίζει ο άλλος αυτά που υποστηρίζει, πώς περιμένουμε να υπάρξει ποτέ ευρύτερη συνεννόηση; Τι γίνεται δηλαδή; Κηρύχτηκε ο νέος εμφύλιος και δεν έφτασε ακόμα το μήνυμα στη Δροσιά;
Εγώ λοιπόν θα συνεχίσω τη συζήτηση εδώ και σε άλλα πολιτικά νήματα. Το βλέπω σαν πρόκληση. Αν αποδείξουμε ότι δεν μπορούμε να συζητούμε, κακό της κεφαλής μας. Η ειρήνη ενός φόρουμ θα είναι το μικρότερο κακό. Αν από την άλλη έχουμε καταφέρει να κάνουμε έστω και ένα βήμα να καταλάβουμε τις ευαισθησίες των άλλων, κέρδος θα είναι.
Αντιλαμβάνομαι τον πανικό των συντονιστριών: οι πολιτικές συζητήσεις είναι ναρκοπέδιο. Ωστόσο:
– Αν είμαστε διατεθειμένοι να ωφεληθούμε από μια συζήτηση, καλύτερα να την κάνουμε με άτομα που διαφωνούν μαζί μας, έστω στα σημεία.
– Αν δεν μπορούμε, μια παρέα μορφωμένων ανθρώπων με πλατιά μυαλά και γνώσεις, να συζητήσουμε και να δείξουμε ότι ο πολιτισμός μας είναι κάτι παραπάνω από τον χουλιγκανισμό, τι ελπίδα να έχουμε για τον κοινωνικό διάλογο; Αν δεν κάνουμε εμείς μια προσπάθεια να καταλάβουμε γιατί υποστηρίζει ο άλλος αυτά που υποστηρίζει, πώς περιμένουμε να υπάρξει ποτέ ευρύτερη συνεννόηση; Τι γίνεται δηλαδή; Κηρύχτηκε ο νέος εμφύλιος και δεν έφτασε ακόμα το μήνυμα στη Δροσιά;
Εγώ λοιπόν θα συνεχίσω τη συζήτηση εδώ και σε άλλα πολιτικά νήματα. Το βλέπω σαν πρόκληση. Αν αποδείξουμε ότι δεν μπορούμε να συζητούμε, κακό της κεφαλής μας. Η ειρήνη ενός φόρουμ θα είναι το μικρότερο κακό. Αν από την άλλη έχουμε καταφέρει να κάνουμε έστω και ένα βήμα να καταλάβουμε τις ευαισθησίες των άλλων, κέρδος θα είναι.
Costas
¥
Ωραία λοιπόν: αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω.
Δεν έχω κάτι καινούργιο να πω, εκτός από το να προσθέσω κάτι ως προς ένα σημείο, το αν ήταν εξέγερση ή όχι. Για μένα, και ανεξάρτητα από αξιολογικές κρίσεις, το ζήτημα του ορισμού των γεγονότων είναι θεμελιώδες από αναλυτική άποψη, όχι γιατί η εξέγερση αποτελεί αυταξία αλλά γιατί, αν δεν αναγνωρίζεις τον πραγματικό χαρακτήρα ενός κοινωνικού γεγονότος, είναι αδύνατον να πεις κάτι έγκυρο γι' αυτό, αφού μιλάς για άλλο πράγμα από αυτό για το οποίο πρόκειται πραγματικά. Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις. Πέρα από τα λακωνικότατα κριτήρια που ανέφερα υπέρ της άποψης πως επρόκειτο για εξέγερση (το ότι ήταν μαζικότατη [ναι! ήταν!], ακηδεμόνευτη και ανεξέλεγκτη), υπάρχει και το κριτήριο της χρήσης (για να μην ξεχάσουμε και το γλωσσικό χαρακτήρα της Λεξιλογίας), και ως προς αυτό προσάγω εδώ δύο συνδέσμους από δύο διαφορετικές δημοσκοπήσεις, όπου τα γεγονότα χαρακτηρίζονται "εξέγερση" (της νεολαίας, κοινωνική) τόσο από τους δημοσκόπους όσο και από τους ερωτώμενους, σε ποσοστά πάνω από 40 τοις εκατό. Υπάρχει μάλιστα, στη δεύτερη έρευνα, ειδικό ερώτημα "πώς χαρακτηρίζετε τα γεγονότα;". Θεωρώ χαρακτηριστικό ότι δεν επικράτησε η λέξη "έκτροπα" αλλά η λέξη "εξέγερση". Σημειώνω ότι ως προς το χαρακτηρισμό των γεγονότων δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις δύο έρευνες.
Public Issue για την Καθημερινή
VPRC για την Αυγή και το TVXS
Last but not least, τονίζω αυτό που επισημαίνεται στη δεύτερη, τουλάχιστον, έρευνα, δηλ. το χάσμα γενεών, και κυρίως ανάμεσα στην ομάδα 18-24 και στην ομάδα άνω των 65. Η ομάδα που εξεγέρθηκε ήταν η νεολαία, και μάλιστα η πολύ νεαρή (πότε άλλοτε υπήρξε τέτοια μαζική μαχητική παρουσία παιδιών 12 και 13 χρονών;), οπότε οι ομάδες των 50ρηδων και πάνω πρέπει να είναι πολύ προσεχτικές όταν μιλούν για γεγονότα από τα οποία απουσίαζαν (αν και, όπως είπα, υπήρχαν όλες οι ηλικίες, και συμμετείχαν με πάθος).
Δεν έχω κάτι καινούργιο να πω, εκτός από το να προσθέσω κάτι ως προς ένα σημείο, το αν ήταν εξέγερση ή όχι. Για μένα, και ανεξάρτητα από αξιολογικές κρίσεις, το ζήτημα του ορισμού των γεγονότων είναι θεμελιώδες από αναλυτική άποψη, όχι γιατί η εξέγερση αποτελεί αυταξία αλλά γιατί, αν δεν αναγνωρίζεις τον πραγματικό χαρακτήρα ενός κοινωνικού γεγονότος, είναι αδύνατον να πεις κάτι έγκυρο γι' αυτό, αφού μιλάς για άλλο πράγμα από αυτό για το οποίο πρόκειται πραγματικά. Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις. Πέρα από τα λακωνικότατα κριτήρια που ανέφερα υπέρ της άποψης πως επρόκειτο για εξέγερση (το ότι ήταν μαζικότατη [ναι! ήταν!], ακηδεμόνευτη και ανεξέλεγκτη), υπάρχει και το κριτήριο της χρήσης (για να μην ξεχάσουμε και το γλωσσικό χαρακτήρα της Λεξιλογίας), και ως προς αυτό προσάγω εδώ δύο συνδέσμους από δύο διαφορετικές δημοσκοπήσεις, όπου τα γεγονότα χαρακτηρίζονται "εξέγερση" (της νεολαίας, κοινωνική) τόσο από τους δημοσκόπους όσο και από τους ερωτώμενους, σε ποσοστά πάνω από 40 τοις εκατό. Υπάρχει μάλιστα, στη δεύτερη έρευνα, ειδικό ερώτημα "πώς χαρακτηρίζετε τα γεγονότα;". Θεωρώ χαρακτηριστικό ότι δεν επικράτησε η λέξη "έκτροπα" αλλά η λέξη "εξέγερση". Σημειώνω ότι ως προς το χαρακτηρισμό των γεγονότων δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις δύο έρευνες.
Public Issue για την Καθημερινή
VPRC για την Αυγή και το TVXS
Last but not least, τονίζω αυτό που επισημαίνεται στη δεύτερη, τουλάχιστον, έρευνα, δηλ. το χάσμα γενεών, και κυρίως ανάμεσα στην ομάδα 18-24 και στην ομάδα άνω των 65. Η ομάδα που εξεγέρθηκε ήταν η νεολαία, και μάλιστα η πολύ νεαρή (πότε άλλοτε υπήρξε τέτοια μαζική μαχητική παρουσία παιδιών 12 και 13 χρονών;), οπότε οι ομάδες των 50ρηδων και πάνω πρέπει να είναι πολύ προσεχτικές όταν μιλούν για γεγονότα από τα οποία απουσίαζαν (αν και, όπως είπα, υπήρχαν όλες οι ηλικίες, και συμμετείχαν με πάθος).
Ambrose
¥
Και πώς το ξέρουμε αυτό; Ότι ήταν μαζικότατη & ακηδεμόνευτη;
Αυτό αποκαλύπτει τις εντυπώσεις που έχει ο κόσμος σε σχέση με τα πράγματα... Είναι αλήθεια; Και τι σημαίνει εξέγερση;
Elena
¥
Η συγκεκριμένη συνέντευξη ενδιέφερε. Τετριμμένα αυτά που λέει και καθόλου πρωτότυπα. Αλλά τα συνοψίζει εξαιρετικά ωραία. Τα αυτονόητα.
Πιστεύετε ότι τα 12χρονα και τα 13χρονα έχουν πολιτική συνείδηση; Ή (όπως νομίζω "ξέφυγε" σε κάποιο σημείο στα 80 κάτι λεπτά στην εκπομπή του Παπαχελά) ότι έχουν απογοητευτεί την τελευταία πενταετία (από τα 8, 9 τους) και η οργή τους εκφράζεται με «νέο μαθητικό κίνημα»;
Το έγκλημα ανήμερα της γιορτής μου πυροδότησε φαινόμενα στους δρόμους της Αθήνας που δεν ήταν πρωτόγνωρα στο είδος τους όσο στην έκτασή τους — καθώς και συζητήσεις που έχουν ξαναγίνει, όχι εδώ αλλά αλλού και από άλλους. Πάντα με ένταση και φανατισμό και πάντα χωρίς να δίνεται καμιά λύση.
Ένα από τα προβλήματα που βλέπω εγώ, και στις δικές μας κουβέντες αλλά όχι μόνο, είναι το πολυσύνθετο της συζήτησης, μια και τα γεγονότα έφεραν πάλι στην επιφάνεια τεράστια κακοφορμισμένα προβλήματα που διχάζουν, μαζί με λεπτομέρειες της υπολεπτομέρειας. Ακόμα και προβλήματα ορισμών των λέξεων.
Αν δεν καταφέρεις να καταθέσεις την άποψή σου για κάτι φροντίζοντας να βάλεις μέσα όλα τα συστατικά στις δόσεις που τα θέλει ο άλλος, κατηγορείσαι ότι δεν έγινε σωστή η σούπα. Έτσι βρέθηκε και ο Λεωνίδας να κατηγορείται που στο επικεντρωμένο σχόλιό του ξέχασε να αναφέρει το αυτονόητο. Ο Νικήτας κατηγορήθηκε επειδή προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του (αντί, ας πούμε, να κηρύξει απεργία πείνας μέχρι να αποσυρθεί η αστυνομία από το κέντρο). Ο Γιανναράς, άστε καλύτερα, απορρίφθηκε μετά πολλών επαίνων, κυριολεκτικά (μόνο που από άλλους ήταν η απόρριψη και από άλλους ο έπαινος – να του αναγνωρίσουμε τουλάχιστον την ικανότητα να διχάζει αν όχι να προβληματίζει). Άλλες φίλες επιμένουν να κατέβουμε στο κέντρο για αυτοψία, για να τρομάξουμε περισσότερο από τη βία των αστυνομικών (δεν έχουν άδικο — άμα κάθομαι σπίτι μου ακούω από την τηλεόραση για τη «θηλιά του χρέους» και τρομάζει το πορτοφόλι μου και είναι λάθος να τρομάζει το πορτοφόλι μου γιατί κανένα από τα προβλήματα που βλέπουμε δεν έχει σχέση και με το πορτοφόλι).
Τέλος πάντων, θέλω να πω ότι είναι λίγο χαοτικές έτσι οι συζητήσεις, γι’ αυτό θα κάνω τώρα μία παράκληση: Ας σταματήσουμε εδώ την κουβέντα για την εξέγερση για να ανοίξω χωριστό νήμα. Ίσως να χρειαστεί να ανοίξουμε χωριστά νήματα και για το άσυλο ή τις ποδιές ή το δέντρο ή την ιερότητα της βιτρίνας και, οπωσδήποτε, και ένα για τα μελομακάρονα, για να γλυκάνει λίγο το πράγμα.
Ένα από τα προβλήματα που βλέπω εγώ, και στις δικές μας κουβέντες αλλά όχι μόνο, είναι το πολυσύνθετο της συζήτησης, μια και τα γεγονότα έφεραν πάλι στην επιφάνεια τεράστια κακοφορμισμένα προβλήματα που διχάζουν, μαζί με λεπτομέρειες της υπολεπτομέρειας. Ακόμα και προβλήματα ορισμών των λέξεων.
Αν δεν καταφέρεις να καταθέσεις την άποψή σου για κάτι φροντίζοντας να βάλεις μέσα όλα τα συστατικά στις δόσεις που τα θέλει ο άλλος, κατηγορείσαι ότι δεν έγινε σωστή η σούπα. Έτσι βρέθηκε και ο Λεωνίδας να κατηγορείται που στο επικεντρωμένο σχόλιό του ξέχασε να αναφέρει το αυτονόητο. Ο Νικήτας κατηγορήθηκε επειδή προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του (αντί, ας πούμε, να κηρύξει απεργία πείνας μέχρι να αποσυρθεί η αστυνομία από το κέντρο). Ο Γιανναράς, άστε καλύτερα, απορρίφθηκε μετά πολλών επαίνων, κυριολεκτικά (μόνο που από άλλους ήταν η απόρριψη και από άλλους ο έπαινος – να του αναγνωρίσουμε τουλάχιστον την ικανότητα να διχάζει αν όχι να προβληματίζει). Άλλες φίλες επιμένουν να κατέβουμε στο κέντρο για αυτοψία, για να τρομάξουμε περισσότερο από τη βία των αστυνομικών (δεν έχουν άδικο — άμα κάθομαι σπίτι μου ακούω από την τηλεόραση για τη «θηλιά του χρέους» και τρομάζει το πορτοφόλι μου και είναι λάθος να τρομάζει το πορτοφόλι μου γιατί κανένα από τα προβλήματα που βλέπουμε δεν έχει σχέση και με το πορτοφόλι).
Τέλος πάντων, θέλω να πω ότι είναι λίγο χαοτικές έτσι οι συζητήσεις, γι’ αυτό θα κάνω τώρα μία παράκληση: Ας σταματήσουμε εδώ την κουβέντα για την εξέγερση για να ανοίξω χωριστό νήμα. Ίσως να χρειαστεί να ανοίξουμε χωριστά νήματα και για το άσυλο ή τις ποδιές ή το δέντρο ή την ιερότητα της βιτρίνας και, οπωσδήποτε, και ένα για τα μελομακάρονα, για να γλυκάνει λίγο το πράγμα.
Εξέγερση (ΛΚΝ)
α. βίαιη, ομαδική ενέργεια εναντίον της υφιστάμενης, συνήθ. κρατικής, εξουσίας.
β. έντονη αντίδραση, ιδίως άρνησης υποταγής κάποιου σε ορισμένη εξουσία ή γενικά σε καταναγκασμό.
Η λέξη "νεολαία" έχει αποκτήσει εντελώς διαφορετική δόνηση από τότε που ξέσπασε η εξέγερση. Αφενός, λειτουργεί ως διαχωριστική γραμμή απέναντι στα υπόλοιπα τμήματα του πολυσύνθετης κοινωνικής μάζας που κατέκλυσε τους δρόμους (νομιμοποιήθηκε η φωνή της νεολαίας, ενώ ποινικοποιήθηκε η συμμετοχή όλων των υπολοίπων). Αφετέρου, η συμμετοχή (και πολύ) μικρότερων ηλικιών (μεταξύ πολλών άλλων, για να μην ξεχνιόμαστε) δίνει αφορμή σε αρκετούς να αποχαρακτηρίσουν την εξέγερση, με την πρόφαση ότι ένα παιδί δεν έχει πολιτική συνείδηση (όπως η συνείδηση που έχει ο "τάδε", προφανώς).
Τώρα, όσον αφορά το ερώτημα του Αμβρόσιου σχετικά με το αν είναι μαζικότατη και ακηδεμόνευτη η εξέγερση, το θεωρώ τουλάχιστον αστείο (για να μην πω "προκλητικό"). Φυσικά, δεν έχει σημασία μόνο η μαζικότητα των κινητοποιήσεων. Μαζικότατες είναι και οι διαδηλώσεις του ΠΑΤΕ και των ΚΝΑΤ, αλλά ακολουθούν τη σκληροπυρηνική γραμμή που ορίζουν οι σταλινικοί κηδεμόνες τους (όπως ο παραπάνω "τάδε"). Με τέτοιες απόψεις που ακούγονται από διάφορους, λογικό είναι μετά να βγαίνει η ΑΥΡΙΑΝΗ (όπου φυσάει ο άνεμος, Π.Α.Μ.Ε.) και να ζητάει να κυβερνήσουν τα κατακάθια του ΚΚΕ.
Για όποιον δεν το πήρε χαμπάρι ακόμα:
Τα Χριστούγεννα αναβάλλονται. Έχουμε εξέγερση.
(Κεντρικό σύνθημα στην πορεία που θα γίνει το απόγευμα της Τετάρτης -παραμονή Χριστουγέννων- στο Μοναστηράκι)
Τώρα, όσον αφορά το ερώτημα του Αμβρόσιου σχετικά με το αν είναι μαζικότατη και ακηδεμόνευτη η εξέγερση, το θεωρώ τουλάχιστον αστείο (για να μην πω "προκλητικό"). Φυσικά, δεν έχει σημασία μόνο η μαζικότητα των κινητοποιήσεων. Μαζικότατες είναι και οι διαδηλώσεις του ΠΑΤΕ και των ΚΝΑΤ, αλλά ακολουθούν τη σκληροπυρηνική γραμμή που ορίζουν οι σταλινικοί κηδεμόνες τους (όπως ο παραπάνω "τάδε"). Με τέτοιες απόψεις που ακούγονται από διάφορους, λογικό είναι μετά να βγαίνει η ΑΥΡΙΑΝΗ (όπου φυσάει ο άνεμος, Π.Α.Μ.Ε.) και να ζητάει να κυβερνήσουν τα κατακάθια του ΚΚΕ.
Για όποιον δεν το πήρε χαμπάρι ακόμα:
Τα Χριστούγεννα αναβάλλονται. Έχουμε εξέγερση.
(Κεντρικό σύνθημα στην πορεία που θα γίνει το απόγευμα της Τετάρτης -παραμονή Χριστουγέννων- στο Μοναστηράκι)
"Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της δημοσκόπησης της GPO για τη στάση των κομμάτων στο θέμα των επεισοδίων στην Αθήνα. Στο ερώτημα ποιο κόμμα τήρησε την πιο σωστή στάση στα επεισόδια, το ΚΚΕ συγκεντρώνει 23,4%, το ΠΑΣΟΚ 21,2%, η ΝΔ 16,8%, ο ΛΑΟΣ 7,5% και ο ΣΥΡΙΖΑ 5,6%".
in.gr
in.gr