Επειδή με ενδιέφερε το θέμα για την μετάφραση του Αλ. Πάλλη και τα επακολουθούμενα γεγονότα των "ευαγγελικών", έκανα ένα μικρό ψάξιμο για να μάθω κάτι περισσότερο. Διάβασα ένα αφιέρωμα στο περιοδικό "Διαβάζω" αλλά ήρθα και σε επαφή για πρώτη φορά με την μετάφρασή του από το ιστολόγιο του sarant. Πριν λίγους μήνες την βρήκα πολύ φτηνά στην Πολιτεία, την αγόρασα και άρχισα να την διαβάζω.
Επειδή συμβαίνει να έχω και άλλες δύο μεταφράσεις της Κ.Δ, μου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να δω τι απόδοση είχε κάνει ο Πάλλης. Πέρα όμως από τις όποιες μεταφραστικές ενέργειές του μου δημιουργήθηκε μια απορία. Καθώς διάβαζα το κείμενο διαπίστωσα ότι περιέχεται μέσα λεξιλόγιο πολύ δημώδες όπως "κάτου τον γκρεμό", "πουχτισε" (που έχτισε), "προσευκή" (προσευχή), ψευτορκείς, "πλερώνεις", "χαλάσει εκείνες τις εντολές", "αφτόνε" και άλλα πολλά που θυμίζουν λεξιλόγιο χωριατών.
Προσέξτε· δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους χωριάτες και η απορία μου δεν έγκειται σε κάποιο "επίπεδο" των λέξεων. Έχω όμως απορία να μάθω αν όντως η καθημερινή γλώσσα των ανθρώπων εκείνης της εποχής ήταν αυτή. Αυτές οι λέξεις πώς "ακούγονταν" σε έναν άνθρωπο κάποιας μόρφωσης εκείνο τον καιρό; Ακουγόταν "φυσιολογικά" ή επρόκειτο και τότε για δημώδεις (μαλλιαρές όπως χαρακτήρισαν κάποιοι αργότερα τις δημώδεις λέξεις) λέξεις/εκφράσεις; Ήθελε ο Πάλλης να "προκαλέσει" γράφοντας σε μια "μαλλιαρή" δημοτική ή έγραφε στη ρέουσα γλώσσα της εποχής του;
Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ και στην "εξωφρενική" ορθογραφία όπως "δεξύ , οπιος, αφτοί". Επίσης τονίζω ότι δεν με πειράζει καθόλου αν έγραφαν έτσι εκείνη την εποχή. Αλλά ένας μορφωμένος άνθρωπος τότε όντως έγραφε "δεξύ" αντί για "δεξί" ή ο Πάλλης εσκεμμένα χρησιμοποιούσε ανορθόγραφους τύπους για να προσεγγίσει μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό;
Πάντως η έντυπη έκδοση που έχω στα χέρια μου έχει κάποιες διαφορετικές ορθογραφίες με αυτή που βρήκα online στην anemi. Όπως ότι το βιβλίο μου γράφει "Δαβειδ" ενώ το pdf Δαυειδ. Δεν ξέρω πώς το έγραψε πρωτοτύπως ο Πάλλης.
Επειδή συμβαίνει να έχω και άλλες δύο μεταφράσεις της Κ.Δ, μου ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να δω τι απόδοση είχε κάνει ο Πάλλης. Πέρα όμως από τις όποιες μεταφραστικές ενέργειές του μου δημιουργήθηκε μια απορία. Καθώς διάβαζα το κείμενο διαπίστωσα ότι περιέχεται μέσα λεξιλόγιο πολύ δημώδες όπως "κάτου τον γκρεμό", "πουχτισε" (που έχτισε), "προσευκή" (προσευχή), ψευτορκείς, "πλερώνεις", "χαλάσει εκείνες τις εντολές", "αφτόνε" και άλλα πολλά που θυμίζουν λεξιλόγιο χωριατών.
Προσέξτε· δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους χωριάτες και η απορία μου δεν έγκειται σε κάποιο "επίπεδο" των λέξεων. Έχω όμως απορία να μάθω αν όντως η καθημερινή γλώσσα των ανθρώπων εκείνης της εποχής ήταν αυτή. Αυτές οι λέξεις πώς "ακούγονταν" σε έναν άνθρωπο κάποιας μόρφωσης εκείνο τον καιρό; Ακουγόταν "φυσιολογικά" ή επρόκειτο και τότε για δημώδεις (μαλλιαρές όπως χαρακτήρισαν κάποιοι αργότερα τις δημώδεις λέξεις) λέξεις/εκφράσεις; Ήθελε ο Πάλλης να "προκαλέσει" γράφοντας σε μια "μαλλιαρή" δημοτική ή έγραφε στη ρέουσα γλώσσα της εποχής του;
Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ και στην "εξωφρενική" ορθογραφία όπως "δεξύ , οπιος, αφτοί". Επίσης τονίζω ότι δεν με πειράζει καθόλου αν έγραφαν έτσι εκείνη την εποχή. Αλλά ένας μορφωμένος άνθρωπος τότε όντως έγραφε "δεξύ" αντί για "δεξί" ή ο Πάλλης εσκεμμένα χρησιμοποιούσε ανορθόγραφους τύπους για να προσεγγίσει μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό;
Πάντως η έντυπη έκδοση που έχω στα χέρια μου έχει κάποιες διαφορετικές ορθογραφίες με αυτή που βρήκα online στην anemi. Όπως ότι το βιβλίο μου γράφει "Δαβειδ" ενώ το pdf Δαυειδ. Δεν ξέρω πώς το έγραψε πρωτοτύπως ο Πάλλης.
