Πότε, πώς και γιατί έγινε Ροβήρος ο Ροβύρος;

[drsiebenmal]

Ένα προσχηματικό νήμα αποριών και αφιερώσεων.

Έχοντας ανάμεσά μας έναν Ρογήρο (και πάλι, όλα τα καλά) έχουμε ήδη ασχοληθεί με την προέλευση τόσο του ονόματος, όσο και του χρηστωνύμου (Ο Ρότζερ Μουρ και ο Ρογήρος Βάκων).

Σήμερα όμως συνειδητοποίησα ότι γράφεται πια με -η- και ο Ροβήρος. Όχι μόνο ο Ροβήρος Μανθούλης, αλλά και ο κατακτητής, στο βιβλίο του Ιουλίου Βερν.

Και αναρωτιέμαι; Από πότε; Πώς και γιατί;

Δεν ξέρω από πού προέρχεται το βαφτιστικό του Μανθούλη, αλλά αν θέλει ο ίδιος να το γράφει με -η- κάτι θα ξέρει και, σε τελευταία ανάλυση, δικαίωμά του. Ο Ροβύρος/Ροβήρος του Βερν στα γαλλικά όμως είναι Robur. Άντε να γίνει Ροβούρ ή Ρομπούρ, άντε να απλογραφηθεί και να γίνει Ρομπίρ. Από πού έρχεται αυτό το -η-; Είναι επιρροή του Μανθούλη ή του Ρογήρου;

Εγώ πάντως, όνομα που το έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης με -υ- θα το σκεφτόμουν δυό φορές για να το μεταγράψω αλλιώς...

Στα δεξιά, μια από τις εξαιρετικές εικονογραφήσεις των βιβλίων του Αστέρα (που σχεδόν όλες τις αδικεί η εκτύπωσή τους). Προφανώς διάλεξα τη συγκεκριμένη για την πετούμενη μηχανή της λεζάντας...

 

[Rogerios]

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω 100 % με τα λεγόμενα του Δρος! Άντε να καταπιούμε ένα Ροβίρο με τη λογική της απλογράφησης, αλλά Ροβήρος αντί Ροβύρου γιατί;

[κρατώ την εξήγηση της έλξης από την ορθογράφηση του Ρογήρου... για ευνόητους λόγους φυσικά!];)


Και πάλι μερσί για τις ευχές!

 

[AoratiMelani]

Στο Βιβλιονέτ αναζητώντας Jules Verne βρίσκουμε:

Verne, Jules. Ροβήρος ο κατακτητής / Ιούλιος Βερν · μετάφραση Κατερίνα Φίλλη - Αθήνα : Ερευνητές, 2009.
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Robyr le Conquérant

Verne, Jules. Ροβήρος ο κατακτητής / Ιούλιος Βερν · μετάφραση Κ. Α. Σφαέλλου - Βενιζέλου. -Αθήνα : Μίνωας, 1996.
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Robur le conquérant

Verne, Jules. Ροβύρος ο κατακτητής / Verne Jules. - Αθήνα : Παπαδημητρίου, 1993.
Γλώσσα πρωτοτύπου: ελληνικά

Verne, Jules. Ροβήρος ο κατακτητής / Ιουλίου Βερν · μετάφραση Νίκος Σαρλής. - Αθήνα : Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1993.
Γλώσσα πρωτοτύπου: γαλλικά
Τίτλος πρωτοτύπου: Robur le conquérant

Verne, Jules. Ροβήρος ο κατακτητής / Ιουλίου Βερν · μετάφραση Ελένη Δακίου. - Αθήνα : Αποσπερίτης, 1984.

Επομένως, ο Ροβύρος έγινε Ροβήρος το αργότερο το 1984. Μπορείς να πάρεις τηλέφωνο τις εκδόσεις Αποσπερίτης (υπάρχουν ακόμη; ) να ρωτήσεις πώς το αποφάσισαν. Οι Ζαχαρόπουλος, Μίνωας, Ερευνητές, ακολούθησαν, μπορείς να ρωτήσεις κι αυτούς για τα κριτήρια της επιλογής τους.

Να εκφράσω την εκτός θέματος ευγνωμοσύνη μου στην Εστία που εμμένει στον δεκαπενταετή πλοίαρχο και την μυστηριώδη νήσο (Πόσο με θλίβει αυτός ο ορφανός δεκαπεντάχρονος κι εκείνο το έρημο μυστηριώδες νησί του Κέδρου! Μη σας πω ότι και τις Ινδίες τις θέλω μέλαινες και όχι μαύρες, άσε που τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραντ δεν μου κάθεται καλά να τα βλέπω παιδιά :) ).

 

[drsiebenmal]

[...]αλλά και ο κατακτητής, στο βιβλίο του Ιουλίου Βερν.[...]

Μελάνη μου, σε ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες, αλλά τα βιβλία από τη Βιβλιονέτ υπήρχαν ήδη στον πιο πάνω σύνδεσμο. Και ειλικρινά πιστεύεις ότι μετά από 25 χρόνια θα θυμάται κάποιος το πώς και το γιατί; (Χώρια που μπορεί να είχε προηγηθεί κι άλλος, πιο πριν, και απλώς να μην αναφέρεται στη Βιβλιονέτ...)

 

[nickel]

Αγριοβελανιδιά, κοινώς ρουπάκι ο Ροβύρος.
These events are all the work of the mysterious Robur (the specific epithet for English Oak, Quercus robur, and figuratively taken to mean "strength"),
http://en.wikipedia.org/wiki/Robur_the_Conqueror

Να εκφράσω την εκτός θέματος ευγνωμοσύνη μου στην Εστία που εμμένει στον δεκαπενταετή πλοίαρχο και την μυστηριώδη νήσο (Πόσο με θλίβει αυτός ο ορφανός δεκαπεντάχρονος κι εκείνο το έρημο μυστηριώδες νησί του Κέδρου! Μη σας πω ότι και τις Ινδίες τις θέλω μέλαινες και όχι μαύρες, άσε που τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραντ δεν μου κάθεται καλά να τα βλέπω παιδιά :) ).

Πρέπει να ανοίξουμε ειδικό νήμα για τις καθαρευουσιανιές που νοσταλγούμε. Έστω και μετά είκοσι έτη.

Καλημέρα, καλησπέρα, ορεβουάρ.

 

[AoratiMelani]

Και ειλικρινά πιστεύεις ότι μετά από 25 χρόνια θα θυμάται κάποιος το πώς και το γιατί; (Χώρια που μπορεί να είχε προηγηθεί κι άλλος, πιο πριν, και απλώς να μην αναφέρεται στη Βιβλιονέτ...)

1. Όχι βέβαια, δεν το πιστεύω.
(2. Ναι, προφανώς. Το πιθανότερο, εδώ που τα λέμε.)

Γιατί το έκανα όλο αυτό? Για πλάκα μάλλον, από βίτσιο, από περιέργεια, κουβέντα να γίνεται, ή για να ξεσκάσω από τη δουλειά. Σίγουρα όχι επειδή δεν μπορούσε καθένας να τα βρει στη Βιβλιονέτ. Απλώς μου άρεσε να τα έχω μαζεμένα.