Δηλαδή, όλες οι ξένες λέξεις πρέπει να γράφονται στα ελληνικά;
Πάντως, και η ξένη λέξη στην πρωτότυπη γραφή έχει μία αισθητική για τον αναγνώστη.
Η οποία δεν ξέρω αν αξίζει πάντα να χάνεται...
Ένας γνωστός μου από το Φέισμπουκ έγραψε ένα βιβλίο, αυτοβιογραφικό, με τις εμπειρίες του από τα πολλά χρόνια που ζει στην Αγγλία. Το αγόρασα για να το διαβάσω, και μετά από τις πρώτες λίγες σελίδες το παράτησα. Ο λόγος: ότι άφηνε πάρα πολλές λέξεις στα αγγλικά, χωρίς καν μεταγραφή. Εξόχως αντιαισθητικό θέαμα, που θύμιζε περιοδικά λάιφσταϊλ, που γράφονται από άτομα που θεωρώ ημιαγράμματα και στα ελληνικά και στα αγγλικά. Δηλαδή, ποια αισθητική υπαγορεύει ότι πρέπει ειδικά τα αγγλικά να παραμένουν αμετάφραστα και αμετάγραπτα και όχι και τα ισπανικά, τα γερμανικά, τα ρώσικα και τα τούρκικα;
