Πεντακόσιες λέξεις

[Duke_of_Waltham]

Πάτα στο... τέσσερα. :)

...ή στο 132, για πιο δυνατές καταστάσεις.

Να μια πρωτότυπη σκέψη, λοιπόν: να μετράς στα δάχτυλα όπως μετράνε οι υπολογιστές. Το δίχως άλλο η ιδέα προήλθε από προγραμματιστή ή μαθηματικό· δεν ξέρω ποιος άλλος θα σκεφτόταν με όρους δυαδικούς. Ταιριαστό, πάντως, και πολύ χρήσιμο, καθώς μόνο με το ένα χέρι φτάνεις ως το 31.

Η πρώτη μου ιδέα ήταν να προσαρμόσω το σύστημα των Μεσοποταμίων χωρίς τις φάλαγγες, οπότε καταλήγουμε με πέντε στο τετράγωνο = 25, αν και με μια μικρή αλλαγή φτάνουμε και στο 30. Αχρείαστα πρωτόγονο, όμως, δεδομένου τού τι γνωρίζουμε τώρα.

Χρόνια πολλά κι από μένα, Δόκτορα Τάκη*. Θα ήθελα να το πω στα γερμανικά, αλλά οι επαναλήψεις μου είναι ακόμα στην αρχή.

* Για συντομία. Έχω τις αμφιβολίες μου για το δόκιμο της ορθογραφίας «Δόκτορα Τάκι». :)

 

[drsiebenmal]

Ευχαριστώ σε Δούκα, για τις ευχές. Οι παλιότεροι γνωρίζουν πώς βγήκε το drsiebenmal, δηλαδή δρ. εφτά φορές ή δρ. επτάκις (καμία σχέση με δοκτοράτα), που οδηγεί στο δρεπτάκι(ς), ένα ρέμπους με λίγο από επώνυμο και λίγο από όνομα, κατευθείαν από την εποχή των αυστηρά οκταψήφιων ονομάτων για τα email... :)

 

[Themis†]

Καλωσήλθες στο κλαμπ, Δόκτορα. Δεν είναι λίγα τα εξήντα, αλλά το βασικό είναι ο καθένας μας να μην είναι λίγος. Πέρα από τα αυτονόητα περί υγείας, σου εύχομαι να μην πληθαίνουν γρήγορα τα ντεζαβιού που, αν τα ξαναζούσες, απλώς θα τα υπόμενες μηχανικά μέχρι την ήδη γνωστή κατάληξη.

 

[drsiebenmal]

Ευχαριστώ Θέμη -και η συμβουλή σου, είναι από τις καλύτερες ευχές που πήρα αυτές τις μέρες.

 

[SBE]

Έψαχνα αν βρω το Now we are sixty, αλλά ποιός ξέρει που έχει καταχωνιαστεί, οπότε παραθέτω απλά το μόνο ποίημα της συλλογής που βρήκα στο ιντερνέτιο (επιφυλάσσομαι για τα άλλα).

Wrinklies

When Viv and I go to the shops
For milk and bread and cheese and chops,
We look at all the wrinklies there,
Who shuffle round the shelves and stare,

And tell ourselves when we are old
Our hands won't shake, we won't lose hold.
And when we're halfway home, we find
We've left the cheese and chops behind.

Κι ένα από αυτά που παρωδεί το προηγούμενο:

The End

When I was One,
I had just begun.

When I was Two,
I was nearly new.

When I was Three,
I was hardly me.

When I was Four,
I was not much more.

When I was Five,
I was just alive.

But now I am sixty,
I'm as clever as clever

So I think I'll be sixty now
Forever and ever.

 

[drsiebenmal]

:) Thanksixty times SBE!

 

[Zazula]

Να 'σαι πάντα καλά, Δόκτορα!

 

[AoratiMelani]

Χρόνια πολλά, είπαμε; Δεν είπαμε! (Είμαι λίγο αδέξια με τις ευχές, όλοι γράφουν αριστουργήματα).:blush:

 

[drsiebenmal]

Σας ευχαριστώ, Ζαζ και Μελ! :) :)

Μελ, αριστεύεις στα παινέματα, όμως...;)