Καλησπέρα και καλώς ήρθες.
Αυτά που ονομάζεις πατριδωνυμικά παλιότερα τα έλεγαν «εθνικά», κι ο Τριανταφυλλίδης έτσι τα αποκαλεί. Ρίξε μια ματιά στη μελέτη του
Τα οικογενειακά μας ονόματα (νομίζω πως υπάρχει και στο Διαδίκτυο). Στις σ. 25-28 δίνει
τις καταλήξεις που συνηθίζονται και στα εθνικά κοινά ουσιαστικά.
Π.χ.
-ίτης. Λειβαδίτης (< Λειβαδιά), Καραβίτης (< Καραβάς), Σχωρτσιανίτης (<
Σχωρέτσιανα Άρτας), Σωμερίτης (< εσωμερίτης, από τα «έσω μέρη», τα κοντινά στο χωριό), κ.ά.
-αΐτης. Στουραΐτης (< Στύρα Ευβοίας), κ.ά.
-ιάτης. Κορφιάτης, Μανιάτης, Μυκονιάτης, κ.ά.
-ιώτης (σπάνια
-ώτης). Αϊβαλιώτης (Αϊβαλή), Βουλπιώτης (Βούλπη Ευρυτανίας), Αναπλιώτης (Ανάπλι, Ναύπλιο), Χασιώτης (Χάσια, σε πολλά μέρη της Ελλάδας), Τσιριγώτης (< Τσιρίγο), κ.ά.
-ανός,
-ιανός. Κουταλιανός (< Κούταλη, νησί στην Προποντίδα), Ψαριανός, Σφακιανός (>Σφακιανάκης), κ.ά.
-άνος,
-ιάνος. Κουλουριάνος (< Κούλουρη), Χρυσοβιτσάνος (Χρυσοβίτσι), Ζαβιτσάνος (< Ζάβιτσα Ευρυτανίας), κ.ά.
-ινός,
-ηνός. Καστρινός, Λιβαθηνός (Λιβαθώ, περιοχή στην Κεφαλονιά), Καρυστινός, Καρυτινός, Συναδηνός (Σύνναδα Μικράς Ασίας), κ.ά.
-ιός. Κορωνιός (< Κορώνη), Μηλιός (< Μήλος), Σαντορινιός, κ.ά.
-αίος.
(Η κατάληξη είναι λόγια, από εξελληνισμό της προηγούμενης, αλλά και λαϊκή). Αθηναίος, Θηβαίος, Οθωναίος (< Οθωνιοί), Σαντοριναίος, Συφναίος, κ.ά.
Καταλήξεις ξενικής καταγωγής μαζί με ονόματα ξενικά, ή τουλάχιστο σχηματισμένες αρχικά σε ξένη γλώσσα:
-έζος (ιταλική). Καλαβρέζος, Μαλτέζος, Μεσσηνέζης (< Μεσσήνη Ιταλίας), κ.ά.
-λης (τουρκική). Βάρναλης (< Βάρνα Βουλγαρίας), Παντερμαλής (< Μπαντιρμά, η
Πάνορμος), Προύσαλης (Προύσα), Μαρασλής (< Μαράσι), Δράμαλης (< Δράμα), κ.ά.
και άλλες σπανιότερες.
