Οι στάχτες της Άντζελα(ς) και το χαμόγελο της Τζοκόντας

[dominotheory]

Η Επανάσταση της Ροζάβας έχει πλέον γίνει ο πυρσός αντίστασης για τους καταπιεσμένους λαούς

Δύο μπράβο! Ένα για τη γενική (της Ροτζάβας), κι ένα για την είδηση:

Σχηματίστηκε διεθνιστικό τάγμα στη Ροζάβα

Μιας και έφερες το θέμα στο -της Λεξιλογίας- φως, ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο εδώ:
David Harvey: reclaiming the city from Kobane to Baltimore

Επίσης: Ροτζάβα ή Ροζάβα;
Η εντύπωση που έχω σχηματίσει, ακούγοντάς το και από κουρδικά χείλη, είναι ότι μάλλον ισχύει το δεύτερο.

 

[nickel]

Τώρα που θα πρέπει να ασχολούμαστε συχνά με το προεδρικό ζεύγος Ντόναλντ και Μελάνια Τραμπ (... την ατυχία μας...), θα πρέπει ίσως να πούμε ότι στη γενική πτώση θα πρέπει να αφήσουμε άκλιτη τη Μελάνια γιατί δεν θα ξέρουμε τι να πούμε, με συνίζηση ή χωρίς — της Μελάνιας, της Μελανίας, της Μελανιάς; Μαύρα κι άραχνα...

 

[daeman]

...
Της Μελάνιας, όπως λέμε της Μελένιας, της Μένιας, της Μάνιας (όχι της Μάνϊας, ούτε της Μανίας), της Κάκιας (όχι της Κακιάς, ούτε της Κακίας), της Κάλιας, της Λίντιας (και της Λύντιας, the tattooed lady, και της Λυδίας), της Άνιας (όχι της Ανίας), της Άντριας και της Άνδριας (όχι της Ανδρείας), της Βάσιας (με τριφύλλι ή χωρίς), της Βάλιας, της Βαλέριας, της Αλέξιας (και της Αλεξίας), της Βάιας (και της Βαΐας και της Βάγιας), της Πολύμνιας, της Γαλάτειας, της Θάλειας, της Μήδειας (όχι της Μηδίας· της άλλης, του Θησέα), της Πενθεσίλειας (του Αχιλλέα, για λίγο), της Ζαχαρένιας, της Ασημένιας, της Μαλαματένιας, της Χρυσαφένιας, της Τριανταφυλλένιας, της Σίνθιας (και της Σύνθιας, με σύνθια), της Σίλβιας (και της Σύλβιας), της Κλέλιας, της Κλαούντιας (και της Κλόντιας / Κλώντιας, της Κλαυδίας Καρδιναλίας, πα πα πα, πάπισσα έπρεπε να 'ναι), της Νάσιας, της Νάντιας, της Ντάλιας (μαύρης ή όχι), της Ξένιας, της Τόνιας (και της Τώνιας), της Τάνιας (πέντε ξαδέρφες έχω), της Σόνιας, της Σώτιας (Τσώτου), της Ράνιας, της Σεσίλιας (she's breaking my heart), της Φένιας, της Νάγιας, της Μάγιας (όχι της Μαγείας) και παλιότερα της Μάγιας Μελάγιας.

Κερνώ βαρύ γλυκό, για να πάνε κάτω τα φαρμάκια:

Μήπως με πήρες για καφέ βαρύ γλυκό
για να με πίνεις κάθε τόσο στο φλιτζάνι
Μπορεί να είμαι στη ζωή μηδενικό
μα είμαι φτιαγμένη από δύσκολο χαρμάνι

I don't see why we should make an exception for a tramp Trump, even when she'll become a lady first.
The flotus of that potus, Lordhelpus.

 

[drsiebenmal]

...
Της Μελάνιας [...]

Συμπαρατάσσομαι (αλλιώς: +1)

 

[nickel]

Καλημέρα. Πού να διαφωνήσω με τόσο καταλυτική τεκμηρίωση; Υπάρχουν μάλιστα και κάποιοι στο διαδίκτυο που το έχουν προσθέσει το τελικό ς. Κακώς το φοβήθηκα.

 

[SBE]

Δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει ντε και καλά να αποφασίσει και να διατάξει κανείς αν θα μπει τελικό ς ή όχι. Πέρα από το ότι το θεωρώ αυτονόητο ότι θα μπει.

 

[nickel]

Άντε πάλι με τη γενική «της Άννα»:

Η πρώτη ταινία εποχής του Γιώργου Λάνθιμου βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Βασίλισσας Άννα (Ολίβια Κόλμαν), την τελευταία της δυναστείας των Στιούαρτ που, αν και ασθενής, ντροπαλή και υποτιμημένη, στέφθηκε βασίλισσα τον καιρό που η Μεγάλη Βρετανία έγινε μια παγκόσμια δύναμη.

Μέσα από τη σχέση της Άννα με δύο άλλες γυναίκες [...]
http://www.kathimerini.gr/1006075/g...hs-tainias-skhno8esias-kai-a-gynaikeioy-roloy

Αν το βλέπετε σαν ξένη λέξη, το πρόβλημα είναι πώς το γράφεις: «της Ανν» ή «της Αν»; Αλλά το ελληνικό είναι «της Άννας» όπως και «της μάνας». (Και κάποτε ήταν και «της Άννης».) Και, με την ευκαιρία: «της Ολίβιας» ή «της Ολίβια»; «Της Έμμας» ή «της Έμμα»; Ή «της Έμα»; Αυτά είναι προβλήματα, όχι η Άννα!

 

[AoratiMelani]

Η Ισπανίδα Άννα μοιάζει πιο προβληματική, γιατί ακούγεται ίδια με την ελληνική. Αλλά κι εκεί τελικά είναι απλό: αν τη θεωρήσεις ξένη, γράφεις Άνα με ένα νι (ακόμη και χωρίς την απλογράφηση, στα ισπανικά με ένα γράφεται) και την αφήνεις άκλιτη. Αν τη θεωρήσεις εξελληνισμένη, γράφεις Άννα με δύο νι και την κάνεις κλιτή.

 

[sarant]

Πάντως το έχει το θηλυκό γένος. Δεν θα έγραφε "του βασιλιά Γεώργιος".

 

[daeman]

Άντε πάλι με τη γενική «της Άννα»:

Η πρώτη ταινία εποχής του Γιώργου Λάνθιμου βασίζεται στην αληθινή ιστορία της Βασίλισσας Άννα (Ολίβια Κόλμαν), την τελευταία της δυναστείας των Στιούαρτ που, αν και ασθενής, ντροπαλή και υποτιμημένη, στέφθηκε βασίλισσα τον καιρό που η Μεγάλη Βρετανία έγινε μια παγκόσμια δύναμη.

Μέσα από τη σχέση της Άννα με δύο άλλες γυναίκες [...]
http://www.kathimerini.gr/1006075/g...hs-tainias-skhno8esias-kai-a-gynaikeioy-roloy

Αν το βλέπετε σαν ξένη λέξη, το πρόβλημα είναι πώς το γράφεις: «της Ανν» ή «της Αν»; Αλλά το ελληνικό είναι «της Άννας» όπως και «της μάνας». ...

Αυτό που ξέρουμε (σχεδόν) όλοι είναι ότι τα ονόματα των βασιλιάδων, βασιλισσών και του σογιού τους, ιδίως της Αγγλίας, ιστορικά τα εξελληνίζουμε: βασίλισσες Ελισάβετ (όχι Ελίζαμπεθ), πρίγκιπας Φίλιππος (όχι Φίλιπ, ούτε βασιλιάς Φελίπε), πρίγκιπας Κάρολος (όχι Τσαρλς), μαζί με τους Γεώργιους, τους Ερρίκους, τους Ριχάρδους, τους Ιάκωβους, τον Ιωάννη, τους Εδουάρδους, τους Γουλιέλμους, τη Βικτωρία (ή Βικτόρια) κλπ., εκτός από κάτι Σάξονες και άλλους πριν το 1000, αν και έχουμε και τον Κανούτο (ή Κνούτο), τον Αλφρέδο (τον Μεγάλο), τους Εδμούνδους, ενώ σε παλιά κείμενα βρίσκουμε μέχρι και Χαρόλδο.
Αν δεν το κάνουμε, μας παρασύρει ο Έθελρεντ ο Κακοσύμβουλος.

Κι ένα ομοιόπτωτο στον προσδιορισμό της βασίλισσας Άννας (της τελευταίας από τη δυναστεία των Στιούαρτ) θα ξεκαθάριζε και συντακτικά ότι αναφέρεται στη βασίλισσα και όχι στην «αληθινή ιστορία».

... Και, με την ευκαιρία: «της Ολίβιας» ή «της Ολίβια»; «Της Έμμας» ή «της Έμμα»; Ή «της Έμα»; Αυτά είναι προβλήματα, όχι η Άννα!

Της Ολίβιας και της Έμμας. Problem solved. :)

 

[nickel]

Επίκαιρο γλωσσικό. Επίκαιρο επειδή σήμερα, μαζί με τους Πέτρους, γιορτάζουν και οι Πέτρες.

Αντιγράφω από παλιότερο σημείωμα:

Είμαι υπέρ ενός συστηματικού (μετρημένου, όχι πέρα από τα όρια της λογικής) αλλά ανενδοίαστου εξελληνισμού κυρίων και προσηγορικών ονομάτων.

Τα πικρά δάκρυα της Πέτρας φον Καντ (όπως το μάθαμε παλιά), όχι της *Πέτρα φον Καντ (όπως παίχτηκε φέτος). Τα κρυφά σχέδια της Άνγκελας Μέρκελ, όχι της *Άνγκελα Μέρκελ. Γιατί «οι αγώνες της *Σούπερ Λίγκα και όχι της Σούπερ Λίγκας»; Γιατί οι χίπις, όπως τους λέει η Βικιπαίδεια, αφού χίπηδες τους λέμε και τους ξέρουμε; Οι πελέτες, οι τρόλοι (και οι τρόλες), οι χουλιγκάνοι.