(α) Τα άρθρα: ὁ, ἡ, οἱ.
(β) Όλα τα αριθμητικά και τα παράγωγά τους (πλην των οκτώ, εννέα και είκοσι, που παίρνουν ψιλή): ἕνας (ἕνδεκα, ἑνικός, ἑνώνω), ἕξι (ἑξήντα, ἑξακόσια, ἕκτος, ἑξαπλάσιος), ἑπτά (ἕβδομος, ἑβδομάδα, ἑβδομήντα, ἑπτακόσια), ἑκατό (ἑκατοστός, ἑκατομμύριο, ἑκατονταετία).
(γ) Αντωνυμίες: ὁποῖος, ὅποιος, ὅσος, ὅ,τι, ἕκαστος, ὅλος, ἅπας, ἑαυτός.
(δ) Επιρρήματα: ἅμα, ἅπαξ, ἑξῆς, ὅθεν, ὁμοῦ, ὅπου, ὁσάκις, οὕτως, ὡς.
(ε) Σύνδεσμοι: ἕως, ὅμως, ὅπως, ὅταν, ὅποτε, ὅτι, ὁπόταν, ὥστε.
(στ) Προθέσεις: ἕνεκα, ἕως, ὡς.
Οι παρακάτω λέξεις και τα παράγωγά τους:
ἁβρός, ἅγιος, ἁγνός, Ἅδης, ἁδρός, αἷμα, Αἷμος, αἵρεση, αἱρετός, ἅλας & ἁλάτι, Ἁλιάκμων, ἁλιεία, ἁλιεύω, Ἁλικαρνασσός, ἁλίπαστος, ἁλίπεδο, ἅλμα, ἅλμη, ἁλμυρός, Ἁλόννησος, ἅλς (ὕφαλος), ἁλτῆρες, ἅλτης, ἁλυκή, ἁλυσίδα, ἁλώνι, ἅλωση, Ἁμαδρυάδα, ἅμαξα, ἁμαρτάνω, ἁμαρτία, ἅμιλλα, ἁπαλός, ἁπλός, ἅπτομαι, ἅρμα (διαφορετικὸ ἀπὸ τὰ ἄρματα < λατ. arma = ὅπλα), ἅρμη, ἁρμόζω, ἁρμονία, ἁρμός, ἁρπάζω, ἁφή, ἁψίδα, ἁψὺς (ἁψίθυμος, ἁψίκορος).
Ἑβραῖος, Ἕβρος, ἕδρα, εἵλωτας, εἱμαρμένη, εἱρκτή (κάθειρξη), εἱρμός, Ἑκάβη, Ἑκάτη, ἑκατό, Ἕκτορας, Ἑλένη, ἑλιγμός, ἕλικα(ς), Ἑλικώνας, ἑλίσσομαι, ἕλκηθρο, ἕλκος, ἑλκύω, ἑλλανοδίκης, Ἑλλάς, Ἕλλη, Ἕλληνας, ἑλληνικός, ἕλος, ἑλονοσία, ἕλξη, ἑνικός, ἑνώνω, ἑξῆς, ἕξη, ἕρμα, ἕρμαιο, ἑρμαφρόδιτος, ἑρμηνεύω, Ἑρμῆς, ἑρμητικός, Ἑρμιόνη, ἑρπετό, ἕρπω, ἑσμός, ἑσπέρα, ἑσπερινός, ἑστία, ἑστιατόριο, ἑταιρεία, ἑταῖρος, ἕτοιμος, εὑρετήριο, εὑρίσκω.
ἥβη, ἡγεμόνας, ἡγήτορας, ἡγούμενος, ἡδονή, Ἡλιαία, ἡλικία, ἥλιος, ἡμέρα, ἥμερος, ἥμισυ, ἡμι- (ἡμισφαίριο, ἡμίτονο κ.λπ.), ἡνία, ἡνίοχος, ἧπαρ, Ἥρα, Ἡρακλῆς, Ἡρόδοτος, ἥρωας, Ἡρώδης, Ἡσίοδος, ἥσυχος, ἧττα, ἡφαίστειο, Ἥφαιστος.
ἱδρύω, ἱδρώνω, ἱδρώτας, ἱέρακας, ἱερός, Ἱερουσαλήμ, ἱκανός, ἱκετεύω, ἱκέτης, ἱλαρὰ, ἱλαρός, ἱμάντας, ἱμάτιο, ἵππος, ἱππικό, ἵσταμαι, ἱστίο, ἱστορία, ἱστός.
ὁδηγῶ, ὁδός, ὁλκή, ὅλμος, ὁλόκληρος, ὅλος, ὁμάδα, ὁμαλός, ὅμηρος, Ὅμηρος, ὁμιλία, ὅμιλος, ὁμιλῶ, (ὁμίχλη και ὀμίχλη), ὁμο- (ὁμολογῶ, ὁμότεχνος κ.λπ.), ὅμοιος, ὁπλή, ὅπλο, ὅραμα, ὅραση, ὁρατός, ὁρίζω, ὅριο, ὅρκος, ὁρμόνη, ὅρμος, ὁρμῶ, ο ὅρος (ἀλλὰ το ὄρος=βουνό), ὅσιος.
Όλες οι λέξεις από ὑ, και στα αρχαία οι λέξεις από ῥ.
Επίσης: υἱοθεσία, υἱοθετῶ, υἱός.
ὥρα, ὡραῖος, ὥριμος.
