Ακούω σχολιαστή για τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να λέει: «προκύπτει διχασμός μεταξύ των υποψηφίων» με την έννοια ότι οι υποψήφιοι, μετά τη δημοσίευση των βαθμολογιών τους, διαχωρίζονται σε δύο μέρη, σε δύο στρώματα.
Το ΛΝΕΓ (2006) δίνει διχασμός 1. (κυριολ.-σπάν.) ο χωρισμός σε δύο μέρη. Το ΛΚΝ δεν είναι τόσο άμεσο — λέει: "το αποτέλεσμα του διχάζω, διάσπαση μιας ενότητας", αλλά στο διχάζω δεν δίνει σημασία που να αντιστοιχεί ευθέως στο "χωρίζω στα δύο" (κυριολεκτικά).
Η ερώτησή μου είναι: Σας ξενίζει καθόλου "ο διχασμός" των υποψηφίων; Στον νου σας ο "διχασμός" κι η "διχόνοια" (ή τελοσπάντων η "διάσπαση σε αντίθετα/αντίπαλα μέρη") είναι αλληλένδετα — ή έχετε αφήσει χώρο και για την κυριολεκτική του σημασία; Είναι σωστό, όταν το επιδιωκώμενο αποτέλεσμα είναι όχι κάποια αμφίσημη διατύπωση, να γίνεται χρήση τέτοιων αμφιλεγόμενων λέξεων;
Το ΛΝΕΓ (2006) δίνει διχασμός 1. (κυριολ.-σπάν.) ο χωρισμός σε δύο μέρη. Το ΛΚΝ δεν είναι τόσο άμεσο — λέει: "το αποτέλεσμα του διχάζω, διάσπαση μιας ενότητας", αλλά στο διχάζω δεν δίνει σημασία που να αντιστοιχεί ευθέως στο "χωρίζω στα δύο" (κυριολεκτικά).
Η ερώτησή μου είναι: Σας ξενίζει καθόλου "ο διχασμός" των υποψηφίων; Στον νου σας ο "διχασμός" κι η "διχόνοια" (ή τελοσπάντων η "διάσπαση σε αντίθετα/αντίπαλα μέρη") είναι αλληλένδετα — ή έχετε αφήσει χώρο και για την κυριολεκτική του σημασία; Είναι σωστό, όταν το επιδιωκώμενο αποτέλεσμα είναι όχι κάποια αμφίσημη διατύπωση, να γίνεται χρήση τέτοιων αμφιλεγόμενων λέξεων;
