Πρόχειρα, βρίσκω ένα νεανικό του Λαπαθιώτη, που λέγεται Δάκρυα αλλά λέει για το γέλιο. Δεν θα σου κάνει φοβάμαι:
ΔΑΚΡΥΑ
Alla C. Bot.
Ah! Ah! dal ridere sto per crepar!
"Barbiere di Seviglia"
Γέλα, με τα κρυστάλλινα τα γέλια Σου,
με τα τρελά σου, ρόδινα χειλάκια,
σκόρπα χαρές, γλυκές σαν τα ματάκια Σου,
πλασμένα όλο γι’ αγάπες και φιλάκια!...
Ρόδιζε μέσα στη σκιερή τη νύχτα μου,
αγάπης ονειρόπλαστο πουλάκι,
να κλείσουν, με τα ολόδροσα χαμόγελα,
τα βάραθρα των σπλάχνων μου, και οι λάκκοι....
Γέλα!... Το φως Σου φτάνει ως τη σκοτείνια μου!...
Και στη θανή μου, στην πικρή μου δύση,
ας είχα τέτοιον Άγγελο τρελούτσικο,
τα ολόσβηστά μου μάτια να σφαλήσει...