Έφτασεεε....
Αρχικά, όλες οι σημερινές δυνατότητες της εσωτερικής πολιτικής μοιάζει να εξαρτώνται από τη μοίρα της εξωτερικής πολιτικής μας. Η θλιβερή επιλογή της μελλοντικής μας ύπαρξης μοιάζει να είναι: «Θέλουν να μας εκμηδενίσουν ή απλώς να μας εκμεταλλευτούν;» Με προσεκτική παρατήρηση όμως αποκαλύπτεται ότι τέτοια πολιτική «ελευθερία βούλησης» δεν υφίσταται καν για τις παγκόσμιες δυνάμεις που μας περιβάλλουν (μάλλον πρέπει να είναι umgebenden στο πρωτότυπο). Εξίσου μη ελεύθερος όσο ο νικημένος, πρέπει και ο νικητής να ασκεί την πολιτική του ως τέχνη του εφικτού: σύμφωνα με τα υλικά στοιχεία! Τα «υλικά» για την εξωτερική πολιτική του άλλου είμαστε όμως εμείς, στην τωρινή κατάστασή μας και στην κατάσταση που θα δημιουργήσουμε στη συνέχεια. Επομένως, η εσωτερική πολιτική μας καθορίζει τις δυνατότητες της εξωτερικής πολιτικής των άλλων και συνεπώς, ταυτόχρονα, και τη δική μας εξωτερική πολιτική (Καρλ Κορς, 1919).
Εξαιρετική επιλογή, Κώστα!